به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «اسکای‌نایت مگزین»، هدف از ارسال این فضاپیما جست‌وجو برای مکان‌های جالب علمی و پی بردن به این مساله است که آیا زمانی (در گذشته) حیات در این قمر وجود داشته است.
این ماموریت در نوامبر ۲۰۲۳ بطور مشروط مورد موافقت قرار گرفت و اکنون تایید شده است و به این ترتیب در صورتی که همه چیز مطابق برنامه پیش برود، این کاوشگر فضایی در سال ۲۰۳۴ به قمر تایتان خواهد رسید.
این هواگرد بالگردان (rotorcraft) بر فراز تلماسه‌های تایتان پرواز خواهد کرد و در مکان‌های جالب برای مطالعه و تحقیق فرود خواهد آمد. این فضاپیما درباره ترکیبات شیمیایی موجود بر سطح قمر تایتان و همچنین احتمال ترکیب مواد غنی از کربن با آب مایع برای مدتی طولانی تحقیق می‌کند و همچنین این مساله را بررسی خواهد کرد که آیا حیات بر مبنای آب یا هیدروکربن در زمانی در گذشته بر روی تایتان وجود داشته است.
روتورکرافت «سنجاقک» هشت پروانه یا چرخان (rotors ) دارد و مانند یک پهپاد بزرگ پرواز خواهد. انتظار می‌رود که این فضاپیما در ژوییه ۲۰۲۸ پرتاب شود. بزرگترین قمر سیاره «زحل» یک جهان شبیه به زمین است که احتمالا شرایط حمایت از حیات را دارد. این فضاپیمای سازمان فضایی «ناسا» مدت حدود سه سال را صرف بررسی و مطالعه سطح این قمر خواهد کرد.
«سنجاقک» همچنین اتمسفر تایتان و سطح آن – شامل اقیانوس‌های زیر سطحی- را مورد بررسی قرار خواهد داد.
این اولین فضاپیمایی نیست که از زمین حرکت می‌کند و بر سطح تایتان فرود می‌آید. فضاپیمای «کاسینی» ۱۳ سال را صرف بررسی سیاره زحل و قمرهای آن کرد و در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷ با یک پرش (دایو) کنترل شده به درون اتمسفر این سیاره حلقه‌دار به ماموریت خود پایان داد. کاسینی قمر تایتان را از دور مورد مطالعه قرار داد و داده‌های آن به برنامه‌ریزی ماموریت فرود «سنجاقک» بر سطح تایتان کمک کرده است.