به گزارش سهشنبه شب ایرنا، نهم اسفندماه ۱۴۰۰ بود که مجمع انتخاباتی فدراسیون بسکتبال به یکی از چهرههای این رشته و از ملیپوشان قدیمی بسکتبال رای اعتماد داد و جواد داوری که بعد از دوران حرفهای، در حوزه مدیریت نیز تجربیاتی داشت، بر صندلی ریاست فدراسیون بسکتبال تکیه زد.
داوری که از بسکتبال شناخت کامل و جامعی داشت با این تفکر که بسکتبال باید از چالشهای موجود عبور کرده و با تغییر نسل به دوران طلایی خود باز گردد، دست به تغییراتی زد که موافقان و مخالفانی هم داشت. شاید یکی از بزرگترین تصمیمهای وی در ابتدای دوران مدیریتش تغییر در راس کادر فنی تیم ملی بسکتبال بود، او سعید ارمغانی را به جای مصطفی هاشمی به عنوان مرد اول فنی تیم ملی انتخاب کرد تا شاهد یک تغییر تفکر در این تیم باشیم.
ارمغانی پس از سالها از مجارستان به ایران بازگشت تا هدایت تیم ملی را در دست بگیرد. هر چند او در همان ایام و در مصاحبهای با خبرگزاری ایرنا به این موضوع تاکید داشت که قرار بود در ردههای پایه کار کند اما انتخاب او به عنوان سرمربی تیم ملی باعث شد تا چندوقتی سکان این تیم در اختیار او قرار بگیرد.
با این شرایط در ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ ارمغانی رسما به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد تا هدایت این تیم را در دست بگیرد اما در ادامه نتایج به دست آمده و اختلافهایی که ایجاد شد حکایت از جدایی او از تیم ملی داشت و در نهایت طرفین با حفظ حرمت و با تاکید بر اخلاقمداری، به این همکاری پایان دادند. بعد از رفتن ارمغانی، داوری به دنبال گزینهای مناسب برای نیمکت تیم ملی بسکتبال بود. افزایش هزینههای ارزی از یک سو و شرایط خاص تیم ملی در آن شرایط خاص و انتظاراتی که از آسمانخراشهای ایرانی وجود داشت در نهایت او را مجاب کرد تا با یک گزینه خارجی به توافق برسد و بازهم در اریبهشتماه سرمربی جدید تیم ملی انتخاب و معرفی شد.
هاکان دمیر در ماه دوم ۱۴۰۲ هدایت تیم ملی را در دست گرفت، او پیش از آن در پنجرههای پنجم و ششم انتخابی جامجهانی هدایت تیم ملی ترکیه را بر عهده داشت و با سفر به تهران، تیم ملی را آماده حضور در جام جهانی بسکتبال و بازیهای آسیایی کرد.
نکته جالب اینجاست که داوری هر بار و در اریبهشتماه، در صدد انتخاب سرمربی تیم ملی بر میآید. او این بار و در اردیبهشت ۱۴۰۳ با تشکیل کمیته فنی فدراسیون بسکتبال درصدد است تا گزینه جدیدی را برای این تیم انتخاب کند. ۴ گزینه داخلی و ۵ مربی خارجی، خروجی این نشست بودند. هر چند به نظر میرسد شانس مربیان داخلی به مراتب از گزینههای خارجی بیشتر باشد که دلایل خاص خود را هم دارد. بدون شک اگر قرار است مربی درجه ۲ جهان به ایران بیاید، چند گزینه خاص و کارآزموده داخلی ارحجتر به نظر میرسند ضمن آنکه باید شرایط مالی فدراسیون، افزایش هزینههای ارزی و البته شناخت از تیم ملی بسکتبال ایران را هم ملاک قرار داد.
هر چند به صورت رسمی این موضوع تایید نشده اما در بین گزینه های داخلی به سهنام آشنا که پیش از این نیز هدایت تیم ملی را در اختیار داشتند، میرسیم. گزینه اول مصطفی هاشمی است که این روزها هدایت تیم شهرداری گرگان را در اختیار دارد. تیم او در لیگ برتر با اقتدار بازی کرده و هماکنون نماینده ایران در فینال سوپرلیگ بسکتبال غرب آسیا است که امیدوارم برابر الریاضی لبنان عملکرد خوبی داشته باشد و در نهایت بتواند این مسابقات را با کسب عنوان قهرمانی به پایان ببرد. هر چند کار او در فینال بسیار سخت خواهد بود چراکه الریاضی از سه بازیکن خارجی با کیفیت بهره برده و ترکیبی از تیم ملی لبنان است.
هاشمی در کنار گزینههای دیگری از جمله مهران شاهین طبع و مهران حاتمی از جمله مربیان داخلی هستند که بیشک از مربیان درجه ۲ جهان برای تیم ملی بسکتبال ایران بهتر بوده و برای جامعه بسکتبال هم مقبولتر هستند. این سهگزینه در بین ۴ نامزد سرمربیگری تیم ملی بسکتبال دیده میشوند و باید دید در نهایت کمیته فنی فدراسیون بسکتبال چه تصمیمی را اتخاذ میکند.
اینکه کدام گزینه سکان هدایت تیم ملی را در اختیار میگیرد بحثی فنی و مدیریتی است که به متولیان فدراسیون باز میگردد اما انتظار جامعه بسکتبال این است که عمر کوتاه نیمکت تیم ملی اینبار بیشتر شود چراکه در دو سال اخیر، ۲ بار شاهد تغییر و تحول بودهایم و اگر میخواهیم به نتایجی آینده امیدوار باشیم باید این را بدانیم که یکی از شاخصههای موفقیت، برنامهریزی است که نیازمند زمان و فرصت کافی بوده و باید این حق را به سرمربی تیم ملی داد که در یک دوره زمانی، اهداف خود را دنبال کند.
نکته دیگری که قابل توجه است به تشکیلات کمیته فنی باز میگردد. سعید تابشنیا سخنگوی کمیته فنی فدراسیون بسکتبال در گفتوگویی با خبرنگار ایرنا تاکید کرد: تصمیم بر این شد برای سرمربی جدید تیم ملی بسکتبال ایران وظایف و مسئولیت کمیته فنی بیان شود چراکه این کمیته موظف است اطلاعات و روند فعالیت تیم ملی را به رئیس فدراسیون ارائه دهد که بر این اساس در تمامی پیروزیها و شکستهای احتمالی هم این کمیته دخیل بوده و باید پاسخگو باشد.
با این شرایط سرمربی تیم ملی تنها قربانی شکستهای احتمالی نیست و اگر موفقیت یا ناکامی رقم بخورد، متولیان امر باید پاسخگو باشند. جامعه بسکتبال و علاقهمندان به این ورزش سالهاست در انتظار بازگشت به روزهای اوج گذشته هستند و امیدوارند تا یکبار دیگر سبدهای این رشته در سیطره آسمانخراشهای ایرانی قرار گیرد.