به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از بنیاد ملی علم ایران، خدیجه بذرافکن دانش‌آموخته دکتری تخصصی ترویج و آموزش کشاورزی - آموزش کشاورزی از دانشگاه شیراز که در قالب طرح پسادکتری خود با راهنمایی حسن علیپور در حال انجام این تحقیق است، در خصوص ضرورت انجام این پژوهش گفت: کشاورزی از محورهای اساسی توسعه اقتصادی کشور ایران به شمار می‌رود. سهم بخش کشاورزی در ایجاد اشتغال، کمک به درآمد ملی و تولید غذا و همکاری متقابل با سایر بخشها، از مواردی است که اهمیت و ضرورت توجه به این بخش را به‌خوبی نشان می‌دهد.
وی افزود: نیروی انسانی ماهر و کارآمد در بخش کشاورزی از مهمترین اولویتها برای دستیابی به توسعه روستایی و کشاورزی است. برای رسیدن به این مهم، آموزش شرط لازم برای بالا بردن کارایی و بهرهوری نیروی انسانی به شمار می‌رود.
این پژوهشگر تصریح کرد: از آنجا که بخش بزرگی از جمعیت کشور در مناطق روستایی ساکن هستند و اکثر آنان نیز در بخش کشاورزی مشغول فعالیت هستند؛ ایجاد ساختار و استراتژی مشخصی برای کارآمد کردن این افراد در زمینههای مختلف شغلی خودشان ضروری به نظر میرسد. همچنین باید برنامهریزی مناسبی برای گسترش کمی و کیفی عوامل تٱثیرگذار بر تربیت و آموزش نیروی انسانی که بر تولید و توسعه بخش کشاورزی تٱثیر مستقیم دارد، وجود داشته باشد.
بذرافکن یادآور شد: در حال حاضر، آموزش کشاورزی با ساختار ناکارا و نامطلوب در حال افول است. این درحالی است که امروزه ترویج کشاورزی و برنامههای آموزشی آن سازوکار مهمی در انتقال دانش به بهرهبرداران بخش کشاورزی و افزایش بهرهوری و تولید در این بخش را دارد.
وی خاطرنشان کرد: مطالعات نشان می‌دهد که بسیاری از برنامههای آموزشی و ترویجی بهرهبرداران کشاورزی در دستیابی به هدف توانمندسازی کشاورزان موفق نبودهاند. در همین راستا، ارزیابی اثربخشی دوره‌های ترویجی به‌عنوان بخشی مهم از برنامههای توسعه حرفهای کشاورزان محسوب می‌شود.
این محقق افزود: اثربخشی دوره‌های ترویجی بر افزایش عملکرد تولیدات کشاورزی، افزایش کمی و کیفی محصول تولیدی بهرهبرداران و درآمد حاصل از آن برای بهرهبرداران کشاورزی امری مشهود و غیرقابل انکار است. با این طرح پژوهشی تأثیر سرمایه‌گذاری در دوره‌های ترویجی بهرهبرداران بخش کشاورزی بر شاخص عملکرد و تولیدات کشاورزی مشخص می‌شود.
بذرافکن ادامه داد: داده‌های این طرح در دو مرحله جمع‌آوری می‌شود و چون باید دوره‌های ترویجی برگزار شود تا پس از برگزاری دوره، بررسی‌های ما انجام شود که تا چه اندازه، این دوره‌ها مفید بوده‌اند، ما نیاز به زمانی بیشتر از یک سال برای انجام این طرح داریم. چالش برگزاری دوره ترویجی و زمان برگزاری آن از مشکلاتی است که ما در انجام طرح با آن مواجه هستیم.