به گزارش ایرنا از وزارت جهاد کشاورزی، علیرضا مهاجر در همایش ملی پژوهشگران و مروجان ارشد بخش کشاورزی، ضمن قدردانی از تلاش صادقانه محققان، مروجان و پیشکسوتان در عرصه تولید کشاورزی، افزود: در دنیا شرایطی حاکم شده که دیگر نباید فکر کرد کشوری می‌تواند بدون حاشیه فعالیت کرده و سلطه‌گران با زندگی روزمره مردم سایر کشورها کاری ندارند.
معاون امور زراعت وزارت جهاد کشاورزی اظهارداشت: آمریکا هفته پیش ۶۰ میلیارد دلار در اختیار اوکراین، ۲۶ میلیارد دلار در اختیار رژیم صهیونیستی، ۶ میلیارد دلار در اختیار تایوان قرار داد. این حرکت آمریکا عمق استراتژیک دنیا را نشان داده و مفهوم جدید جنگ تدریجی جهانی است.
وی با بیان این که امنیت غذایی زیرساخت امنیت کشورها است و کشوری که نتواند غذای نیروهای امنیتی، نظامی و عموم مردم خود را تأمین کند، مجبور به نابودی است؛ تاکید کرد: اگر در گذشته کشورهای سلطه‌گر به اراضی کشورها حمله می‌کردند، اکنون به امنیت غذایی آنها حمله می‌کنند تا قدرت سلطه خود را حفظ کنند.
مهاجر، مهمترین موضوع نگرانی بشر در آینده را تامین آذوقه عنوان کرد و گفت: این مسأله نشان دهنده اهمیت بسیار زیاد تلاش محققان، پژوهشگران و مروجان عرصه کشاورزی است تا با جلوگیری از خروج کشاورزان از عرصه تولید و نابودی اراضی کشاورزی، مورد نفرین و غضب آیندگان قرار نگیرند.
معاون وزیر جهاد کشاورزی ادامه داد: اگر امروز از حاکمان قاجار برای قراردادهای ترکمنچای و گلستان و یا از حاکمان پهلوی بابت واگذاری بحرین که شامل بخش وسیعی از ساحل جنوبی خلیج فارس است، عصبانی هستیم؛ آیندگان نیز از ما برای عدم جلوگیری از نابودی کشاورزی نخواهند گذشت.
وی با اشاره به این که در کشور ما هنوز قانون ارث و خرد شدن اراضی کشاورزی عامل اصلی نابودی کشاورزی است، افزود: ترس من برای روزی است که حتی نتوانیم یک هکتار از اراضی را برای کار تحقیقاتی در اختیار داشته باشیم.
مهاجر بیان کرد: امروز رسم است که محقق ما نتیجه ۸ سال تلاش خود را در قالب مقاله‌ای به کشورهای دیگر می‌فرستد و آنها با مطالعه دقیق برای خود بهره‌برداری می‌کنند و بعد می‌گویند خوب است یا نه!
معاون امور زراعت خاطرنشان کرد: مقاله‌های ما باید عرصه‌محور باشد تا مشکلات کشاورزان را برطرف کند. همچنین باید مروجان محصول‌محور تربیت کنیم که صفر تا صد هر محصول را بدانند آنگاه به سمت مزرعه بروند.
وی ادامه داد: ترویج کشاورزی؛ ابعاد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دارد و اگر ما به همه جوانب تحقیقات و ترویج آن فکر نکنیم، تحقیقات خنثی خواهیم داشت.
مهاجر گفت: بعضی از کشاورزان از مروجان ما بسیار جلوتر هستند. کشاورزی که ۶۰ تا ۷۰ تن گوجه‌فرنگی در اراضی کاملاً سنگی بوشهر آن هم با آب شور برداشت می‌کند، خارج از پذیرش محققان و بخش علمی است. این کار خاص کشاورزی است که با فکر و تجربه خود می‌تواند در خارج از فصل، میلیون‌ها دلار درآمد نصیب کشور کند.
به گفته معاون امور زراعت وزارت جهاد کشاورزی، وظیفه ما مروجان و محققان این است که با تلفیق علم و تجربه شرایط را برای افزایش تولید و آگاهی کشاورزان و مسوولان برای تصمیم‌گیری درست برای کشاورزی ملی فراهم کنیم.
وی تصریح کرد: با کوچک شدن اراضی کشاورزی نمی‌توان بهره‌وری را افزایش و هزینه‌های آبیاری، سم، کود و بذر را کاهش داد؛ در زمین یک هکتاری نمی‌توان آبیاری با کوددهی و بذر مناسب انجام داد و این تناقضات در تصمیم‌گیری و اجرا از عمده‌ترین مشکلات است.
مهاجر گفت: کاهش سطح اراضی کشاورزی به ۲/۳ هکتار سرانه زمین در کشور فاجعه است، ما برای جلوگیری از خرد شدن اراضی باید کمک کنیم تا بدون دخالت در کار کشاورزان، آنها برای کار خود به درستی تصمیم بگیرند.
مهاجر ادامه داد: همچنان که ما نمی‌توانیم یک کارخانه صنعتی را تکه تکه کنیم و توقع افزایش تولید داشته باشیم، در کشاورزی نیز افزایش تولید با تکه تکه شدن اراضی ممکن نیست.
این مقام مسوول تصریح کرد: در سطح تصمیم‌گیری کلان کشور اراضی کشاورزی ملی باید در یک مجموعه دیده شوند، زیرا نمی‌توانیم همه اراضی را به طور اختصاصی زیر کشت گندم ببریم، اما مجبور باشیم برای تأمین خوراک دام، وارد کننده جو باشیم.
معاون امور زراعت وزارت جهاد کشاورزی با اشاره به این که اولین موضوع ترویج، دانستن اصل فلسفه ترویج است، بر سرمایه‌گذاری در بخش تحقیقات کشاورزی کشور تاکید کرد و افزود: اگر سرمایه‌گذاری پایین باشد، امکان کارهای بزرگی نظیر تجمیع اراضی و افزایش تولید و برطرف کردن نیازهای ضروری کشور را نداریم.
وی تاکید کرد: همچنین پرداختن به روبناها سبب نابودی زیرساخت‌ها می‌شود، امروز در دنیا ترویج به جایی رسیده که مشکل‌محور شده است. کشاورزان مشکل را به مروجان می‌گویند و آنها درصدد رفع مشکل مالکان اراضی برمی‌آیند، نه این که بخواهیم به صورت بخشنامه‌ای به موفقیت در عرصه برسیم.
به گفته مهاجر، کشاورزان خرده‌پا از نتایج تحقیقات کشاورزی ما کمتر استفاده می‌برند اما کشاورزان بزرگ با توجه به شرایط زمین بهتر می‌توانند از تحقیقات استفاده کنند و افزایش سرمایه داشته باشند.