به گزارش روز شنبه ایرنا از این خبرگزاری، کارزارهای اعتراضی برای تحت فشار قرار دادن دانشگاهها جهت واگذار نکردن سرمایه های مالی با اهداف سیاسی یا اخلاقی، به دهه ها قبل برمی گردد. دهه ۱۹۷۰ شاهد اعتراضات دانشجویانی بود که مقامهای دانشگاهی را برای کناره گیری از سرمایهگذاری هایی که به نفع آفریقای جنوبی تحت حاکمیت آپارتاید بود، تحت فشار قرار دادند.
بر اساس گزارشی از انجمن ملی افسران تجارت کالج و دانشگاه (NACUBO)، به تازگی دانشگاه ها قوانینی وضع کرده اند که سرمایهگذاری در مواردی مانند الکل، تنباکو و قمار را ممنوع میکند. نکته قابل توجه این که اموال وقفی کالج ها و دانشگاههای آمریکایی ارزشی معادل صدها میلیارد دلار دارند. برای مثال، اموال موقوفه دانشگاه کلمبیا در سال ۲۰۲۳ میلادی، به رقم ۱۳ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار رسید.
اکنون و در جریان حدود ۶ ماه جنگ در غزه، اعتراضات دانشگاهی بر روی ۲ موضوع متمرکز شده است، نخست این که چه کسی موقوفات دانشگاهی را کنترل می کند و نکته دیگر این که چگونه تصمیمات مربوط به این سرمایهگذاری ها گرفته می شود.
این گزارش برای پاسخ به این سوالها، پرسشی اساسیتر را مطرح می کند و آن این که اساسا اموال موقوفه چیست؟ و در پاسخ می نویسد: موقوفه ها داراییها و سرمایهگذاریهایی هستند که مؤسسات آموزش عالی، بنیادها و برخی مؤسسات غیرانتفاعی به عنوان نوعی حساب پس انداز دائمی آن را مدیریت می کنند. همچنین هرساله از بازده مالی تولید شده توسط آن دارایی ها، برای کمک به تامین مالی مستمر این موسسه ها استفاده می شود.
موضوع دیگری که این مقاله به آن می پردازد، این است که آیا در رابطه با اعتراضات اخیر دانشگاهی در آمریکا، دانشجویان موفق به ایجاد تغییر و جلب نظر مقامهای مربوطه برای توقف واگذاری سرمایه دانشگاه ها در سرزمینهای اشغالی شده اند؟
جرج دایر، مدیر اجرایی و یکی از بنیانگذاران شبکه وقف، در پاسخ به این سوال اعلام کرد: علیرغم فشاری که معترضان دانشجو از کالیفرنیا تا دانشگاه کلمبیا بر مسئولان وارد میکنند، هنوز هیچ پیشرفتی برای توقف و بیرون کشیدن سرمایه دانشگاهها از سرزمینهای اشغالی حاصل نشده است.
وی اختلاف شدید در مورد حمایت یا مخالفت با جنگ در غزه را دلیلی بر فقدان پیشرفت دانشجویان ارزیابی میکند و معتقد است که بسیاری از دانشگاهها درخواستها مبنی بر سرمایهگذاری نکردن در این سرزمینها یا پایان دادن به جنگ در غزه را به عنوان حمله به یهودیان تلقی می کنند.
این گزارش افزود: دانشجویان دانشگاه پومونا، در ماه فوریه (بهمن) به تصویب یک همهپرسی رای دادند که شامل درخواستهایی از دانشگاه برای افشای هرگونه سرمایهگذاری در تولید سلاح یا شرکتهایی بود که از سیستم «آپارتاید» در اسرائیل سود میبرند.
کوروش اسماعیلی، استادیار مدعو مطالعات رسانه ای در کالج پومونا، گفت که مدیران و متولیان دانشگاه ادعا دارند که نمی توانند همه سرمایه گذاری های خود را افشا کنند.
این استاد دانشگاه اذعان داشت که واگذاری و توقف سرمایه گذاری به نفع (رژیم) اسرائیل ممکن است زمان ببرد و وقف ممکن است پیچیده باشد؛ اما اولین خواسته دانشجویان معترض و اساتید حامی فلسطین این است که دانشگاه متعهد به واگذاری سرمایههای مالی از شرکتهایی باشد که از جنگ علیه فسطینی ها سود میبرند.
وی تصریح کرد: دانشگاه می تواند کار را با دانشگاه هایی که جنبش بایکوت، واگذاری و تحریم (BDS) شناسایی می کند شروع کند و میتوان انتخابهای متفاوتی انجام داد تا به ما این امکان را بدهد که وقف آزاد داشته باشیم، جایی که بدانیم پول ما به کجا میرود.