به گزارش خبرنگار ایرنا، یوسف نوری روز دوشنبه در جلسه کارگروه اقتصادی مازندران در ساری افزود: برای تحقق برنامه های اقتصاد دریا محور استانهای شمالی نباید جدا گانه برنامه خود را دنبال کنند بلکه برای به نتیجه رسیدن این مهم باید یکپارچه اقدام کرد.
وی اظهار داشت: با توجه به اینکه مازندران بیشترین ساحل را در بین استانهای شمالی دارد تشکیل کارگره اقتصاد دریا محور با محوریت مازندران امری ضروری است.
استاندار مازندران گفت: افزایش اختیارات استانداران برای تحقق اقتصاد دریا محور در جلسه کارگروه زیر بنایی هیات دولت که در هفته جاری برگزار شد مورد تاکید قرار گرفت.
این مقام مسوول تصریح کرد: همزمان با دور دوم سفر استانی هیات دولت به مازندران جدی ترین مصوبات سفر در حوزه اقتصاد دریا محور خواهد بود.
به گزارش ایرنا، ایران حدود یک درصد اقتصاد دریایی دنیا را بدون احتساب منابع نفتی و گازی و حدود ۵.۲ درصد را با احتساب این منابع به خود اختصاص داده است. این در حالی است که از نظر پتانسیل موجود در اختیار کشور، ایران از بین ۱۸۴ کشور در رتبه چهلم قرار دارد، در صورتی که از نظر کسب درآمد وضعیت مطلوبی نداشته و بیشترین فعالیت های اقتصادی در عرصه سواحل کشور متمرکز در محدوده شهرهای بزرگ ساحلی است.
موضوع دیگر، چالش توزیع نامتوازن جمعیت در کشور و نگاه تمرکزگرایی و عدم توجه جدی به پتانسیل ها و ظرفیت و منابع نواحی مرزی و به خصوص در نواحی با مرز آبی بسیار جدی است. به عنوان نمونه، هفت استان ساحلی ما که حدود ۲۵ درصد مساحت کشور را به خود اختصاص می دهند، تنها دربرگیرنده حدود ۱۰ درصد جمعیت کشور هستند. در حالی که بررسی هانشان می دهد که به ازای ایجاد یک شغل در بخش اقتصاد دریا، چهار شغل جدید ایجاد می گردد که در مقایسه با سایر بخش ها بسیار قابل توجه است.
در این زمینه، نمونه های موفق و ناموفقی به چشم می خورد. به عنوان نمونه، با ایجاد بندر شهید رجایی، جمعیت بندرعباس و به طور کلی استان هرمزگان ۲ برابر شد و پس از آن با اضافه شدن صنایع مادر در ناحیه بندرعباس مانند صنایع پتروشیمی، آلومینیم، کشتی سازی، فولاد و سیمان هرمزگان جمعیت این ناحیه بیش از پنج برابر شده است. از طرفی تجربه تقریباً ناموفق منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در عسلویه به لحاظ کلان، بیانگر این مطلب است که عدم توسعه پایدار و متوازن اگرچه به عنوان یک مرکز پُراهمیت فعالیت های صنعتی و معدنی، منافع اقتصادی برای کشور به همراه دارد، لیکن چالش های جدی زیست محیطی، کالبدی و اجتماعی را (مانند آلودگی های بالای زیست محیطی و مسائل اجتماعی ناشی از مهاجرت های شغلی و دوگانگی فرهنگی) به دنبال داشته است.