به گزارش ایرنا، استاد هادی ضیاالدینی در سال ۱۳۳۵ در سنندج متولد شد قبل از دبستان به نقاشی پرداخت و بعد از دوره ابتدائی اولین گامها را در مجسمه‌سازی برداشت و به گفته خود وی این ۲ را با رنج فراوان و بدون آموزش و کلاسی آکادمیک هم‌زمان پیش برده است.
ضیاءالدینی در سال ۱۳۵۶ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و پس از آن کار ساخت و آموزش مجسمه سازی را در سنندج آغاز کرد و طول این مدت آثار وی در نمایشگاه های داخلی و خارجی مخاطبان زیادی به خود جلب کرده است.
برگزیده در چهارمین بی ینال (دوسالانه) نقاشی ایران (موزه هنرهای معاصر تهران ۱۳۷۶)، برگزیده اولین بی ینال (دوسالانه) بین‌المللی طراحی ایران (موزه هنرهای معاصر تهران ۱۳۷۸)، منتخب اولین جشنواره هنرهای تجسمی اصفهان و دریافت دیپلم افتخار در زمینه مجسمه‌سازی ۱۳۶۷ بخش کوچکی از موفقیت های این هنرمند بزرگ است.
خبرنگار ایرنا در مهاباد گفت و گوی کوتاه با این استاد برجسته مجسمه سازی مشغول ساخت مجسمه ماموستا هه‌ژار انجام داد.
ایرنا: خودتان را بیشتر برای مخاطبان ایرنا معرفی بفرمایید:
استاد ضیاالدینی : در سال ۱۳۳۵ در سنندج متولد شدم قبل از دبستان به نقاشی پرداختم و بعد ازدوره ابتدائی اولین گامها را در مجسمه‌سازی برداشتم و این ۲ را با رنج فراوان و بدون آموزش و کلاس آکادمیک هم‌زمان پیش بردم.
در سال ۱۳۵۶ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شدم و پس از آن تحصیل، ساخت و آموزش مجسمه سازی را در سنندج آغاز کردم و این شرایط برایم مهیا بود که پس از فارغ التحصیل در دانشگاه تهران تدریس کنم اما برای خدمت به همشهریانم به این شهر (سنندج) برگشتم.
ایرنا: برخی از هنرمندان جامعه ما بعد از مدتی به کشورهای غربی کوچ می کنند اما آنچه را که استاد هادی ضیاالدینی را در سنندج ماندگار کرده است، چیست؟
استاد ضیاالدینی : مدتی قبل برای نمایشگاهی به کشور سوییس رفته بودم و در حالی که چندین ماه دیگر می توانستم در آن کشور بمانم اما بیشتر از یک ماه نتوانستم از آبیدر (کوهی مرتفع) سنندج دور بمانم و چون عشق و علاقه من به این آب و خاک ریشه‌ای است، دامنه‌های کوهستان آلپ نتوانست برایم جایگزین کوههای کردستان باشد.
ماندن در اینجا برای من جاذبه‌های بسیار بالاتری از جاذبه های کشورهای غربی داشت و به همین خاطر در سرزمین خودم ماندگار شدم تا به همشهریان خودم خدمت کنم و هیچگاه از این سرزمین جدا نمی شوم.
ایرنا: هنر از نگاه شما چگونه تعریف می شود؟
استاد ضیاالدینی : فلسفه هنر برای هنر و غلبه تکنیک بر هنر، برای من در تعریف هنر از جایگاه دوم برخوردار است و من هنر را به عنوان یک وظیفه می دانم، همانند اینکه یک بنا، یک رفتگر در جامعه پیرامون خود نقش ایفا می کند، یک هنرمند هم باید یک وظیفه در مقابل سرزمین خود داشته باشد و من وظیفه خود را با هنر پیکره سازی و مجسمه سازی ایفا می کنم.
مساله مهم دیگر این است که هنرمند بتواند در بین وظیفه و داشته های هنری خود ارتباط برقرار کند می تواند به خلق آثار برجسته تبدیل شود.
در میدان آزادی سنندج (میان ئیقبال)، پیکره آزادی نصب شده است که در واقع فیگوری است که رو به آسمان کرده است اما این اثر به یک نماد در بین مردم این شهر تبدیل شده است و هر کسی از این میدان عبور می کند این پیکره را می بیند.
یک اثر هنری با استفاده از عوامل بصری که هنرمند در ان خلق می کند، از یک معنی لغوی فراتر می رود و هر کسی می تواند بر اساس ذهینت خود با آن ارتباط برقرار کند و زمانی که این ارتباط برقرار شد، معنی آن این است هنری خلق شده است.
ایرنا: در سالهای گذشته نیز ۲ اثر شامل مجسمه های ماموستا هه‌ژار (عبدالرحمن شرفکندی) و ماموستا هیمن هم برای نصب در میادین مهاباد ساختید، برای ساخت این مجسمه ها از چه عواملی استفاده کردیدو چگونه با این شاعران بزرگ ارتباط برقرار کردید؟
استاد ضیاالدینی : در این آثار نیز از امکانات بیانی و عواملی بصری مانند خط، رنگ، تاریکی و روشنی که هر کدام از این عوامل معانی روانشناختی خاصی دارند، استفاده کردم و بر اساس اشعار و نوشته های آن مردان بزرگ با شخصیت آنان آشنا شدم.
نکته مهمی که برای من جای خوشحالی دارد این است که مردم می توانند با این پیکره ها ارتباط برقرار کنند و از عوامل بصری بکار رفته در این آثار استقبال کردند و این احساس رضایت آنان برای من هنرمند مایه افتخار است.
نکته بسیار مهم دیگر این است که احساس، ستون هنر است و برای من جای افتخار است که مخاطبان این آثار بر این باور هستند که آثار من زنده و می توانند با آنها ارتباط برقرار کنند.
ایرنا : نظر خودتان را درباره سمپوزیوم مهاباد بیان کنید.
استاد ضیاالدینی : این سمپوزیوم می‌تواند ٣ هدف را دنبال کند؛ اول اینکه این مراسم به صورت عمومی و با حضور عموم مردم برگزار می‌شود و مردم شاهد مرحله به مرحله ساخت پیکره‌ها هستند و این موضوع ارزشمند است از سوی دیگر ارتباط بین مردم، هنر و هنرمندان و بالعکس شکل می‌گیرد و جنبه سوم این سمپوزیوم هم قدردانی و قدرشناسی از مفاخر کُرد است.
این استاد برجسته مجسمه سازی کشورمان برای شرکت در نخستین سمپوزیوم مجسمه سازی مفاخر مهاباد به این شهرستان سفر کرده است.
مهاباد در جنوب آذربایجان غربی واقع شده است.