به گزارش ایرنا، روز معلم است و بهانه خوبی برای یادکردن از آنانی که بی ادعا و خالصانه با عشق به آبادانی وطن، ورای تمام مشکلات و دغدغه های زندگیِ معلمی کلاسِ درس را خانه می دانند و هرچه از دانستن و آگاهی از زندگی در وجودشان هست را در وجود کودکان این سرزمین به یادگار می گذارند.
یکی از این معلم ها مهدی میرزایی آموزگار مدرسه مسلم روستای قیطانیه ساوه است که معلمی را در کلاس درس خلاصه نکرده به طوریکه از لحظه ای سوار شدن به ماشین برای رفتن به مدرسه تا برگشتن به خانه همواره دل در گرو کمرنگ نشدن معنای معلمی دارد.
معلمی را در کلاس درس خلاصه نکرده به طوریکه از لحظه ای سوار شدن به ماشین برای رفتن به مدرسه تا برگشتن به خانه همواره دل در گرو کمرنگ نشدن معنای معلمی دارد
صبح هر روز این معلم با اولین همسفرش که همکارش در مدرسه است از ساوه راهی روستا می شوند و در همان مسیر ۱۰ کیلومتر مانده به مدرسه، دانش آموزان روستای شاهسون‌کندی دیگر همسفران آقای میرزایی هستند تا باهم راهی مدرسه و کلاس درس شوند.
این معلم پس از رساندن دانش آموزان شاهسون کندی و همکارش به مدرسه روستای قیطانیه، دوباره عازم سه روستای دیگر در چند نوبت بنام های سوسنقین، بندنقین و رازین می شود تا دانش آموزان این آبادی ها را نیز برای کسب دانش به کلاس های درس بیاورد.
به بهانه گرامیداشت روز معلم راهی مدرسه آنان می شویم تا مصاحبه ای با این آموزگار ساوجی داشته باشبم که وی به ایرنا گفت: معلمی به تنهایی عشق است، عشقی که من برای پرورش بیشتر آن در وجود خودم ۱۲ سال است در میان دانش آموزان روستاها مشغول به تدریس هستم.
وی با اشاره به اینکه صفا، صمیمیت و یک‌رنگی کودکان روستا انرژی هر روزه من برای آمدن به مدرسه است افزود: شاید بیشتر از آنچه که من به دانش آموزانم یاد داده ام از دل پاک و بی ریای آنان نیز آموخته ام.
علم و آگاهی در جهان امروز لازمه پیشرفت و آبادانی هر کشوری است و اولین گام ها در این مسیر با حضور در مدرسه و جانماندن از تحصیل آغاز می شود هرچند این اولین گام بسیار مهم است اما مهمتر از آن ماندن دانش آموزان در این راه بوده که آموزگار مدرسه مسلم روستای قیطانیه ساوه در این راستا تاکنون از هیچ تلاشی دریغ نکرده است.
وی اضافه کرد: با توجه به مسیر طولانی بین روستاهای اطراف با مدرسه و فراهم نبودن امکانات حمل و نقل عمومی و شرایط رفت و آمد این دانش آموزان از سوی خانوادهایشان، شاید اگر آنها را به مدرسه نیاورم امکان ترک تحصیل برای برخی ایجاد شود.
میرزایی اظهار کرد: رفت و آمد دانش آموزان توسط خودم به مدرسه هم موجب آرامش خیال خانواده ها و هم خودم است که در این مسیر آنها از بسیاری خطرات احتمالی از جمله تصادفات در جاده قدیمی ساوه - همدان، حمله حیوانات و دیگر چالش ها در امان هستند.
شاید اگر آنها را به مدرسه نیاورم امکان ترک تحصیل برای برخی ایجاد شود
وی همسفر شدن ر روزه با دانش آموزانش را پر از اتفاقات خوب و خاطره انگیز دانست و گفت: یکی از مهمترین این اتفاقات فراهم شدن زمانی خارج از کلاس برای آشنایی بیشتر با بچه ها و شرایطشان است و همچنین در این مسیر علاوه بر مرور موارد تدریس شده در کلاس، گریزی نیز به آموزش مهارت های زندگی می زنیم.
آموزگار مدرسه مسلم قیطانیه ساوه حضور تمامی دانش آموزان سر کلاس و محبت والدین این دانش آموزان نسبت به خود را بزرگترین دستمزد دانست و اضافه کرد: ۲۵ دانش آموز در ۲ پایه اول و دوم ابتدایی در کلاس وی مشغول به تحصیل بوده که ۱۸ نفر آنها از چهار روستای اطراف هستند که همگی با وی به مدرسه می آیند.
در پایان تنها چیزی که به ذهنم می آید برای توصیف چنین معلم هایی این بیت شعر از فریدون مشیری است که چه زیبا می گوید: من معلم هستم درد فهمیدن و فهماندن و مفهوم شدن همگی مال من است...