امیر کرم زاده روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: کاوش‌های باستان شناسی در گذر کمر زرین می‌تواند در یافتن حلقه‌های مفقود شده تاریخ اصفهان کمک کند.
وی تصریح کرد: اصفهان در چهار دوره زیاریان، آل بویه، سلجوقیان و صفویان پایتخت بوده اما در طول تاریخ، معماری و شهرسازی صفوی بر روی محورهای قبلی سایه انداخته است.
وی ادامه داد: گذر کمر زرین نیز یکی از محوطه‌هایی است که شناسه‌های ارزشمندی از ادوار پیشینِ اصفهان در خود دارد.
کرم زاده با اشاره به احتمال وجود داشتن آثار ارزشمند اصفهانِ پیش از اسلام در محدوده گذر کمر زرین ، گفت: با توجه به اینکه به جز تپه اشرف، محوطه دیگری با این ویژگی های ارزشمند باستان شناسی نداشتیم، کاوش‌های آن برای ما بسیار ارزشمند است.
وی اضافه کرد: مقرر بود در گذر کمر زرین یک کاوش انجام شود اما با توجه به کشفیات فصل اول بنا بر این شد که فصل‌های دیگری از کاوش نیز برای این محوطه رقم بخورد.
کرم زاده اظهار داشت: احتمال تبدیل این محوطه به سایت موزه وجود دارد اما منوط به فصل های بعدی و دستاورد کاوش هاست.
وی افزود: با کشفیات فصل دوم در رابطه با احتمال ایجاد سایت موزه یا گذر گردشگری بهتر می توان تصمیم گرفت.
سایت موزه (موزه فضای باز) مکانی برای معرفی یافته‌ها و داده‌های مهم باستان‌شناسی است؛ زمانی‌که یک کاوش علمی باستان شناسی به نتایج مطلوب و کشف آثار ارزشمند غیرمنقول منجر می‌شود و قابل انتقال به موزه ها نیست، با فراهم آوردن شرایط و امکانات لازم، مکان مورد نظر برای بازدید عموم مهیا می شود.
به گزارش ایرنا، گذرِ تاریخی کمر زرین در یکی از کهن‌ترین نقاط اصفهان و در نزدیک مسجد «جامع عتیق» این شهر قرار دارد. پیشتر، عملیات گودبرداری با لودر برای احداث گذرِ کمرزرین به تخریب لایه‌های باستانی و مشهود شدن شواهدی از ۲ سازه معماری منجر و به این ترتیب این کار، متوقف و عملیات باستان‌شناسی شهری با توافق بین پژوهشگاه میراث فرهنگی، سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان و دانشگاه هنر آغاز شد.
متولی عملیات باستان‌شناسی شهری، سازمان نوسازی و بهسازی شهر اصفهان و مُجری آن دانشگاه هنر است و با نظارت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان پیش می‌رود.
یافته‌های باستان‌شناسی در گذر کمر زرین از پیش از اسلام تا دوره قاجار قابل ردیابی است و در فصل اول کاوش در این منطقه، یک سازه آبی منقوش متعلق به دورانِ پیش از حمله مغول به اصفهان، یک کوره سُفال، یک سازه معماری متعلق به دوران متاخر اسلامی و دیواره‌های سنگی و کف‌های آجر فرش احتمالا سلجوقی کشف شده است و بررسی درباره قدمت هر کدام از این آثار همچنان ادامه دارد.