به گزارش ایرنا، آزریل برمانت (Azriel Bermant) پژوهشگر ارشد "موسسه روابط بین الملل پراگ" در مطلبی در تارنمای نشریه "فارن پالیسی" منتشر شد، نوشت که نیاز و اتکای بیش از حد تل آویو به پدافند هوایی نشان می دهد سیاست گذاران این رژیم به این نتیجه رسیده اند که دیگر نمی توان برای تضمین امنیت به بازدارندگی هسته ای اتکا کرد.
به نوشته برمانت، توانمندی هسته ای اسرائیل، ایران را از حمله تنبیهی به آن منصرف نکرد. در سال ۱۹۹۱ نیز اسراییل به عراقی ها هشدار داده بود که در پاسخ به هر نوع حمله، انتقام گسترده ای صورت خواهد گرفت، اما این امر مانع از پرتاب موشک های اسکاد نشد.
در ادامه این مطلب آمده است: اسرائیل از نخستین سالهای شکلگیری بر این باور بوده که محق است در برابر تهدیدات، به صورت یکجانبه عمل کند. این سیاست به دکترین بگین (نخست وزیر وقت اسرائیل) نامگذاری شده است. "مناخیم بگین" مجوز بمباران رآکتور هسته ای اوسیراک عراق را در سال ۱۹۸۱ صادر کرد. در سال ۲۰۰۷ نیز ایهود اولمرت، نخست وزیر وقت، مجوز حمله به تاسیسات هسته ای الکبار سوریه را صادر کرد.
با این حال، پرسش های فزاینده ای در مورد آنکه دکترین بگین و اقدام یکجانبه پاسخگوی شرایط کنونی باشد، وجود دارد. تاسیسات هسته ای ایران به طور گسترده ای پراکنده بوده و زیر زمین قرار دارند و احتمال نابودی آنها توسط یک حمله پیشدستانه بعید است.
حمله تنبیهی ایران برای تندروهای تل آویو و افراطی های وزارت جنگ اسرائیل حقیقت تلخی را آشکار کرد: بدون مداخله آمریکا و سایر متحدان از جمله همسایگان و شرکای عرب، اسرائیل قادر به دفاع از خود نیست.
در ادامه این گزارش فارن پالیسی آمده است: مشخصاً آمریکا نقش حیاتی در تأمین مالی و توسعه پدافند هوایی اسرائیل داشته و آن را به سامانه هشدار موشکی جهانی خود متصل کرده است. موشک باران اخیر نشان داد که وابستگی به آمریکا، اسرائیل را در اقدام نظامی یکجانبه علیه ایران محدود می کند.
به نظر می رسد که افکار عمومی اسرائیل نیز تمایل چندانی به اقدام یکجانبه علیه ایران ندارند. یافته های نظرسنجی اخیر دانشگاه عبری نشان می دهد که ۷۴ درصد از پرسششوندگان با اقدام تلافی جویانه اسرائیل علیه ایران در صورتیکه به همکاری های امنیتی این رژیم با متحدانش آسیب زند، مخالفند. اگر اسرائیل از نقش حمایتی متحدانش چشم پوشی کرده و از پتانسیل توسعه روابط قوی تر با کشورهای عربی، از جمله عربستان سعودی، غفلت کند، اشتباه فاجعه باری مرتکب خواهد شد.
حملات ۷ اکتبر (۱۵ مهر) حماس و ۱۴ آوریل (۲۶ فروردین) ایران این حقیقت را کاملاً روشن ساخت که اسرائیل نمی تواند برای غلبه بر دشمنانش تنها به خود متکی باشد.