به گزارش ایرنا، اصغر دادبه در مراسم گشایش کنگره ملی ایرانشناسی، با اشاره به جایگاه ویژه زبان و ادبیات در ایرانشناسی تاکید کرد: بزرگترین محققان ایرانی کسانی بوده‌اند که زبان مادری آنها فارسی نبوده است؛ اما این امر، چیزی از جایگاه ویژه زبان فارسی به مثابه زبان ملی ایران نمی‌کاهد.
وی ادامه داد: یکی از سوال‌های اساسی در یونان باستان، این بود که اصل اشیا چیست. ارسطو معتقد بود، هر پدیده از ماده و صورت تشکیل شده است و ابن سینا هم از این نظر، پیرو ارسطو بود. بر اساس این دیدگاه، ماده، مبهم است و صورت که بر آن عارض می‌شود، تشخص و تعین پیدا می‌کند.
دادبه تاکید کرد: هویت ملی نیز مانند ماده است و وقتی زبان ملی به مثابه صورت بر آن عارض می‌شود، هویت ملی نیز تشخص و تعین می‌یابد. اهمیت زبان را زمانی بیشتر در می‌یابیم که بدانیم سهروردی معتقد بود ماده، اصل نیست و اصل و حقیقت هر چیز، صورت است. در واقع، هجمه‌کنندگان، حقیقت و اصل هویت ملی ایرانی را نشانه گرفته‌اند که به زبان فارسی می‌تازند.
این استاد دانشگاه، با مذموم دانستن کپی یا مونتاژ کردن مقالات تحقیقی از دانشجویان و پژوهشگران جوان خواست عاشق موضوعی باشند که درباره‌اش تحقیق می‌کنند.
وی گفت: اگر علامه قزوینی به موضوع تحقیقش به مثابه محبوب و معشوق نمی‌نگریست، نمی‌توانست برای تصحیح یک متن، سال‌ها در کتابخانه‌ها وقت بگذارد.
اصغر دادبه، سپس درباره معنای عام و معنای خاص ایرانشناسی توضیحاتی داد و گفت: وقتی «ایران» موضوع اصلی باشد و از دانش‌های دیگر برای مطالعه و شناخت ایران استفاده کنیم، پا در حیطه ایرانشناسی به معنای اخص گذاشته‌ایم. بنابراین، ایرانشناس الزاما تاریخ‌دان یا جغرافی‌دان نیست، اما از دانش تاریخ، جغرافیا و... برای مطالعه ایران استفاده می‌کند.
محمود جعفری دهقی، رئیس انجمن ایرانشناسی نیز در مراسم گشایش نخستین کنگره ملی ایرانشناسی ایران، ضمن شرح حکمت ایرانشهری، تاریخچه‌ای از ایرانشناسی در جهان ارائه کرد.
زهره زرشناس استاد فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران هم ایرانشناسیِ ایرانی را از نظر تاریخی و محتوایی بررسی کرد.
این مراسم که به همت انجمن ایرانشناسی در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد، با نقالی شاهنامه و اجرای موسیقی ایرانی توسط کودکان و نوجوانان همراه بود.
در نخستین کنگره ملی ایرانشناسی ایران، ده‌ها تحقیق و مقاله علمی ارائه و به بحث گذاشته شد.