به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، لیلا وصالی امروز -شنبه ۲۲ اردیبهشت- در نشست تخصصی هوش مصنوعی و چالش های فیک نیوزها که به دعوت پژوهشکده فرهنگ هنر و ارتباطات در سالن یاس نمایشگاه کتاب برگزار شد، اظهارداشت: وقتی اوضاع آشفته در استفاده از فضای مجازی ایجاد شده و بنده به عنوان فردی که ارتباطات خوانده، نتوانم از این شبکه ها استفاده کنم، چطور می توانم مسائل را تحلیل کنم؟ وقتی به عنوان یک مدرس به دانشجویان می‌گویم از فیلترشکن ها به خاطر خطراتی که دارد استفاده نکنند، چرا من استفاده کنم؟
وی افزود: افراد بزرگسال از ایمیل استفاده می‌کنند ولی استفاده از این فضا محدودیت سنی دارد. در کشورهای خارجی برای کودکان آی پی های مخصوصی ایجاد می شود و دسترسی آنها به سایت های بزرگسالان بسته می شود. علاوه بر اینکه سکوها قانون های مخصوص به خود را دارد، کشورها هم قانون هایی را در نظر می گیرند. مثلاً سن استفاده از واتساپ ۱۶ سال است. قانون، زمانی معنا پیدا می کند که فرد به فرد و گروه به گروه نباشد، نه اینکه در اختیار افراد خاصی قرار گیرد.
وصالی گفت: هوش مصنوعی موضوع جدیدی نیست اما چرا به یکباره این موضوع برجسته می شود؟ استفاده از اینترنت با مقاصد اقتصادی پیوند خورده است. ما با پدیده ای مانند ویکی پدیا مواجه هستیم و هنگامی که از هوش مصنوعی استفاده می کنیم، می دانیم خوراک آن، اطلاعات است و گروه ها را به تجارت الکترونیکی وا می دارد.
وی افزود: اگرچه هوش مصنوعی چالش هایی برای ما دارد و ایجاد مخاطره می کند اما وقتی با چالشی روبرو شدیم، نباید آن را فیلتر کنیم. این روش، سطحی ترین و نازلترین نوع مدیریت است.
سن استفاده از اینترنت به زیر چهار سال رسیده است
عضو هیات علمی دانشگاه طباطبایی اظهار داشت: سن استفاده از اینترنت به زیر چهار سال رسیده است. با نسلی به شدت هوشمند در کنار رسانه های هوشمند مواجه هستیم. ادبیاتی که هوش مصنوعی به ما ارائه می دهد از قبل در آن بارگزاری شده است و هر آنچه در هوش مصنوعی انجام می دهیم اطلاعات از قبل داده شده است و اینها در مدیریت دانش تاثیرگذار است و آیندگان از طریق این اطلاعات کشورها را می شناسند.
وصالی تاکید کرد: ما با رسانه های فیک (جعلی و تقلبی) مواجه هستیم. البته هنوز هوش مصنوعی نمی تواند در حوزه ادبیات خلاقیت داشته باشد. این حوزه پیچیدگی هایی دارد که بر اساس کشورهای مختلف، متفاوت است. هوش مصنوعی چون بر اساس اطلاعات داده شده به ما اطلاعات می دهد، فعلا نمی تواند تحلیل های زیادی داشته باشد. امروزه ما با استفاده از روش های ارتباطی با شبکه های مجازی به هوش مصنوعی دیتا (اطلاعات) می دهیم.
وی افزود: در اخبار غزه ۱۴۰ خبرنگار به شهادت رسیدند که تعداد زیادی از آنها با (جی پی اس) گوشی ردیابی و مورد هدف قرار گرفتند. هر کشوری باید اطلاعات مورد نیاز برای مردم خود را در هوش مصنوعی قرار دهد که مخصوص کشورهای خود باشد. در ترور شهید محسن فخری زاده با استفاده از گوشی هوشمندی که خانواده او استفاده می کردند، ردیابی و ترور شد و سرمایه کشور به راحتی از دست رفت.
مدیرعامل انجمن سواد رسانه ای ایران گفت: شرکت هایی در خارج وجود دارد که (دی کیو) دانش آموزان را اندازه گیری می کنند. آموزش و پرورش می تواند با این اطلاعات برای دانش آموزان برنامه ریزی کند اما اگر این اطلاعات در اختیار افرادی که نیت خوبی ندارند، قرار گیرد، از آن، سو استفاده می کنند. چرا باید ترس استفاده از اطلاعات در کشور ما وجود داشته باشد اما در خارج از کشور این موضوع وجود ندارد. برنامه ریزی برای دسترسی به اطلاعات باید انجام شود. فهم دسترسی افراد به اطلاعات نیاز به بررسی کارشناسانه دارد و مطالبه عمومی باید وجود داشته باشد.
وصالی افزود: به دنبال این هستیم تا نتایج نشست ها را در یک مجله منتشر کنیم.
سواد رسانه ای و روش های تحقیق
امیدعلی مسعودی رئیس دانشکده فرهنگ و ارتباطات دانشگاه سوره گفت: مهم ترین کار در تحقیق، مسئله شناسی است. کجای کار ما ایراد دارد که نتوانستیم سواد رسانه ای را نشر دهیم؟ بخشی از آن به ما برمی گردد. بسیاری از استادان ما از گوشی همراه استفاده نمی کنند. ما به این نتیجه رسیدیم که از متولیان امر بخواهیم استادان از سواد رسانه ای استفاده کنند و قرار شده در دو دانشگاه مسئله شناسی انجام و سرفصل های درسی در نظر گرفته شود.
وی افزود: اگر در یک حوزه نظریه و مطالعاتی صورت گرفته باشد کار آسان می شود و نیاز نیست ما نظریه بسازیم. در جامعه مسائل زیاد است و ما در انجمن سواد رسانه ای باید به این نیازها جواب دهیم. در بررسی یکی از اساتید به این نکته رسیدیم که ما باید سراغ روزنامه نگاری رباطی برویم.
نایب رئیس انجمن سواد رسانه ای ایران ادامه داد: اگر بخواهیم محتوا را بررسی کنیم، تحلیل محتوای کمّی و کدگذاری انجام دهیم. مسئله مهم و نقطه ضعف ما ادبیات تحقیق است. ما این موضوع را سرسری می گیریم. در کشور محتوا کم است و ارجاع دهی یکی دیگری از نقاط ضعف ماست.