به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، ۲۴ سال از زمانی که شخص اول سینمایی کشور عهده‌دار دبیری جشنواره فیلم فجر هم بود، می‌گذرد. اگر سیدمحمد بهشتی را که در دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی بود و شخص دوم مدیریت سینمایی کشور محسوب می‌شد را از این فهرست فاکتور بگیریم، به سیدعزت‌الله ضرغامی و سیف‌الله داد، می‌رسیم که در عین قبول مسئولیت به‌عنوان شخص اول اجرایی سینمایی کشور، منصب دبیری جشنواره فجر را نیز عهده‌دار بودند. ضرغامی برای ۲ دوره متوالی در سال ۷۳ و ۷۴ عهده‌دار این سمت بود و داد هم طی ۵ سال از ۷۵ تا ۷۹، دبیر جشنواره فیلم فجر بود.
حالا محمد خزاعی، سومین مدیر رده اول سینمایی کشور است که همزمان با تصدی ریاست سازمان سینمایی کشور عهده‌دار سمت دبیری جشنواره فیلم فجر می‌شود؛ در همان سالها، این ابتکار، انتقادهایی را هم در پی داشت که مهمترین آن، همسویی جشنواره با سلیقه‌های معاونت سینمایی وزاتخانه وقت بود؛ رویکردی که البته نمود چندانی در جشنواره فجر نداشت، اما حداقل امروز می‌توانیم با توجه به تولیدات آن سالها و اسامی آثار حاضر در این رویداد و فهرست برگزیدگان، شهادت دهیم که این انتقاد، چندان محلی از اعراب نداشته است و حالا در شرایط کنونی اما انتخاب خزاعی در سمت دبیر جشنواره فیلم فجر، یک اتفاق خوب به حساب می‌آید و می‌تواند برخی ضعف‌های دوره‌های قبل را پوشش دهد.
یک انتخاب به هنگام؛ ۹ ماه فرصت تا جشنواره
نکته طلایی این انتخاب مربوط به فرصت خوب باقی‌مانده تا برگزاری جشنواره فیلم فجر امسال است، کمتر از ۹ ماه تا زمان برگزاری جشنواره فاصله داریم و انتصاب دبیر می‌تواند منجر به انتخاب زودتر عوامل اجرایی و مهم‌تر از اینها، انتشار فراخوان جشنواره شود، موضوعی که برخی منتقدان در دوره‌های اخیر آن را مطرح می‌کردند و برایشان کمی هم عجیب بود، می‌گفتند نظمِ این رویداد را تحت‌الشعاع قرار داده است؛ حالا فرصت و فضای کافی مهیا شده است؛ انتصاب دبیر و انتشار زودهنگام فراخوان به ثبات و تعهد در تقویم رویداد هم کمک خواهد کرد، و قطعا این بهانه را هم از دست آن گروه از منتقدان عموما غایب جشنواره، خواهد گرفت.
حالا خزاعی حدود ۹ ماه فرصت دارد تا از فاکتور زمان، استفاده‌ای بهینه برای رفع مسائلی کند که منتقدان آن را نقاط ضعف جشنواره می‌دانستند؛ یا برای علاقه‌مندان جشن سینمای ایران که دوست دارند باز هم آن هیجان را تکرار و تجربه کنند، کسانی که «آرای مردمی» را بخش جذاب جشنواره می‌دانند، نویدی نو داشته باشد، حالا انتظار می‌رود رئیس سازمان سینمایی کشور زیرساخت‌های لازم برای بازگرداندن «سیمرغ مردمی» را به خانه، فراهم کند.
پُرسیمرغ و در اوج و اعتلا
گونه‌های سینمایی دوره‌ها اخیر را که ورق می‌زنیم کاملا مشهود و ملموس است که حالا دیگر سینمای کمدی و دفاع مقدس که سالها غریبانه به گوشه ای رفته بودند، جای خود را در میان فیلم‌های جشنواره باز کرده و تثبیت شده اند، فرصت مجددی لازم است که سینمای اجتماعی و سینماگران مستقل هم به همایش ملی هنر هفتم در فجر سالانه بازگردند.
این انتخاب زودهنگام شاید شتاب‌بخش حل مسائل دیگری از جشنواره فیلم فجر هم باشد، اینکه محل برگزاری جشنواره ماه‌ها و هفته‌ها پیش از برگزاری قطعی شود و دیگر کسی اهالی رسانه و سینما را در آستانه یک جشن «خانه به دوش» تلقی نکند؛ تجربه می‌گوید با چشم برهم زدنی بهمن از راه می‌رسد و می‌شود فجر ۴۳ سینما، سیمرغ‌های آماده پرواز می شوند؛ پس حالا که فرصت هست آن هم به اندازه کافی، می‌توان سهم بیشتری برای حضور همه فعالان سینما به ویژه بازیگران برای جشنی باشکوه‌تر از هر سال و افزایش مشارکت و مردمی‌تر شدن این رویداد در نظر گرفت، همان‌طور که کلید واژه شعار امسال هم مشارکت مردم است.
حالا دیگر باید از اتمسفر خاص تحمیلی به جشنواره‌های دو سال گذشته هم فاصله گرفت، فضایی که تاحدودی اجتناب‌ناپذیر هم بود، اما اکنون یک بازبینی و برنامه‌ریزی هدفمند و با تدبیر، می‌توان بسیاری از خلاها را ترمیم و آسیب‌شناسی کرد و به انتقادها پاسخ داد، کمبودها را جبران و دلخوری‌های ناخواسته را هم مرتفع کرد، و جشن سینمای ایران، جشنی پُرسیمرغ و در اوج و اعتلا باشد.
ترمیم ساختار، جشنواره‌ای با شکوه
خزاعی می‌تواند و باید هم بتواند، هم در بعد اجرایی و هم از منظر کم و کیف تحول در جشنواره فجر را کلید بزند، از او انتظار می‌رود به واسطه جایگاه صنفی خود و ارتباط خوب و وسیعی که با دایره متنوع فعالان سینما دارد، به واسطه رزومه ثابت شده‌ای که در این مدت با گشایش‌های سینمایی از خود به جای گذاشته، در بافتار و ساختار جشنواره فجر ترمیم گسترده‌ای را رقم بزند.
او می‌تواند و باید هم بتواند جشنواره چهل و سوم را خاطره‌انگیزتر کند، انتظار این شکوه و رونق توقع زیادی هم نیست؛ او پیشتر، یک‌بار در دوره سی‌ام، عهده‌دار چنین سمتی بوده و توانست به خوبی جشنواره را به پایان رسانده و خاطره خوبی را در بهمن‌ماه ۱۳۹۰، در ذهن سینمادوستان به ثبت برساند.
حالا از امروز که بار دیگر دبیرخانه جشنواره و سازمان سینمایی از بُعد کلان سیاستگذاری تا اجرا، با تصمیمی که محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یکی شده است، باید فرصت را غنیمت شمرد و امیدوار بود تا محمد خزاعی هر چه از جهان سینما،مدیریت،سیاست و فرهنگ در چنته دارد به نحو مطلوب رو کند، سازه و ساختار این بنای فرهنگی و هنری را که مدت‌ها بود ترمیم نیاز داشت مرمت کند تا همگان یک دوره پرثمر به‌مانند سال ۹۰ را به تماشا بنشینیم.