مهشید سلیمانی روز دوشنبه در آیین آغاز طرح پیشگیری از تنبلی چشم در استان در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: تنبلی چشم(آمبیلوبی) یکی از مهمترین عوارض چشمی است که باید زیر ۶ سالگی تشخیص و تا هشت سالگی نیز اقدامات درمانی انجام شود و در صورت درمان نشدن به موقع از هشت سالگی به بعد درمان سخت‌تر و منجر به کم بینایی و حتی نابینایی می‌شود.
وی اظهار داشت: در تنبلی چشم به علت وجود عیوب انکساری زیاد و انحراف چشم، تصویر واضحی به مغز ارسال نمی‌شود و منجر به کاهش بینایی و اختلال عملکرد در حرکات چشمی می‌شود.
به گفته وی، معلولیت بینایی از جمله شایع‌ترین معلولیت‌ها در کشور است و با اجرای طرح غربالگری تنبلی چشم این معلولیت کاهش یافته است.
سلیمانی گفت: در تنبلی چشم، چشم‌های کودک کاملا سالم و طبیعی به نظر می‌رسند و هیچ نشانه‌ای از بیماری در چشم دیده نمی‌شود اما دید کافی وجود ندارد به همین دلیل تشخیص و درمان به موقع مانع نابینایی و کم بینایی کودک خواهد شد.
وی اظهار داشت: برنامه پیشگیری از تنبلی چشم کودکان سه تا ۶ سال همه ساله در سراسر کشور با هدف شناسایی کودکان دارای اختلال بینایی و مداخله به موقع در این کودکان اجرا می‌شود و کودکان باید حداقل چهار بار در این سنین غربال شوند.
مدیرکل بهزیستی چهارمحال و بختیاری با اشاره به اینکه طرح غربالگری پیشگیری از تنبلی چشم در سه سطح انجام می‌شود، گفت: در سطح نخست توسط مربیان و غربالگران در پایگاه‌های مثبت زندگی و پایگاه‌های دائم ادارات بهزیستی شهرستان با چارت و دستگاه اپتیک پلاس معاینات را انجام و در صورت وجود مشکل کودکان در سطح دوم به اپتومتریست و سطح سوم به چشم پزشکان ارجاع داده می‌شوند.
وی گفت: در سال‌گذشته ۳۹ هزار کودک سه تا ۶ سال در پایگاه‌های سراسر استان غربال شدند که نزدیک به ۲ هزار کودک مشکوک به اختلال بینایی شناسایی و به سطح بالاتر ارجاع داده شدند.
سلیمانی افزود: پارسال ۹۰۰ میلیون ریال کمک هزینه عینک و ۶۰۰ میلیون ریال نیز برای معاینه چشم به افراد بی‌بضاعت وکم بضاعت از طرف بهزیستی پرداخت شد.
وی اظهارداشت: امسال برای اجرای طرح تنبلی چشم ۴۵ پایگاه دائمی و ۶۰۰ پایگاه سیار فعال شد.
به گزارش ایرنا، تنبلی چشم یا آمبلیوپی(Amblyopia) که در حدود سه درصد افراد دیده می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که چشم در دوره کودکی دید طبیعی نداشته باشد.
این اختلال که به طور معمول در یک چشم دیده می‌شود به دلیل اختلال دید چشم تنبل بر اثر عوامل مختلف نظیر عیوب انکساری (دوربینی، نزدیک بینی، یا آستیگماتیسم)، انحراف چشم (لوچی یا استرابیسم)، یا نبود شفافیت مسیر بینایی ناشی از عواملی مانند آب مروارید، کدورت قرنیه، یا افتادگی پلک رخ می‌دهد.