به گزارش ایرنا، در ابتدای این وبینار آنتونلّو ساکتّی مدیر انجمن فرهنگی غیر انتفاعی «دیروز (Diruz)» و فعال فرهنگی که از سال ۲۰۲۰ میلادی برنامه های مختلف و متعددی را در خصوص معرفی فرهنگ و هنر ایران به طور برخط تهیه و منتشر کرده، طی سخنانی، فردوسی را به عنوان بزرگترین شاعر ایرانی و شاهنامه را یکی از مهمترین آثار ادبی ایرانی معرفی کرد.
ساکتّی عنوان کرد: در تقویم جمهوری اسلامی ایران، روزهایی به بزرگداشت مشاهیر ادبی اختصاص داده شده و مسوولین فرهنگی کشور با چنین ایده مبتکرانه‌ای، نامِ این مشاهیر را به همراه آثار ایشان زنده نگه می دارند.
در ادامه محمد تقی امینی رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ایتالیا با ایراد سخنانی، به اهمیت جایگاه فردوسی اشاره کرد و افزود که این شاعر نامدار ایرانی «نه تنها در عرصه شعر و ادب بلکه در دیگر عرصه‌های فرهنگ و هنر ایران، از دیرباز در ایتالیا شناخته شده بود و مردم این کشور با این شخصیت ادبی آشنایی دارند.»
وی اضافه کرد: یکی از دلایل آشنایی مردم ایتالیا بالاخص مردم شهر رم با این شاعر گرانمایه حضور مجسمه فردوسی در یکی از بزرگترین پارک‌های شهر رم که به معرفی مشاهیر جهان اختصاص دارد، است.
امینی همچنین به این نکته اشاره کرد که هم اکنون قدیمی ترین نسخه خطی شاهنامه فردوسی در کتابخانه ملی شهر فلورانس نگهداری می شود.
ماریو کازاری (Casari Mario) استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه «ساپینزا (Sapienza)» شهر رم هم در سخنانی، ضمن ارائه گزارشی اجمالی از روایت ها درخصوص سرایش «شاهنامه» به معرفی اجمالی ساختار این اثر و بخش پیشدادیان آن پرداخت.
داوود عباسی فعال فرهنگی ایران هم به عنوان آخرین سخنران این جلسه، مطالبی را درباره اهمیت نقش فردوسی در زنده نگه داشتن زبان فارسی مطرح کرد.
بخش دیگر این برنامه به گرامیداشت شاعر، فیلسوف، منجم و ریاضیدان ایرانی حکیم عمر خیام اختصاص یافت. در پایان سخنرانان به پرسش‌های بینندگان پاسخ دادند.