به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، عکاسی به واسطه بازنمایی عین به عین از جهان بیرون، در همان آغاز اختراع خیلی زود به جهان رسانه ها وارد شد، هر چند از همان ابتدا برای تاکید بر سویه هنری آن تلاش های بسیاری شد ولی سویه استنادی آن سبب شد که عکاسان شاهدان صادق عرصه مطبوعات باشند.
همان‌طور که جنگ های جهانی بر توسعه صنایع تاثیرگذار بود، پیشرفت دوربین های عکاسی هم از آن مستثنا نبود. جهان مشتاق دیدن لحظاتی از خطوط مقدم جنگ ها بود. تولید دوربین های سبک، و نگاتیوهایی با حساست بالا را می توان تحت تاثیر نیاز افکار عمومی به اخبار جنگ دانست.
تصاویر جنگ ها از جبهه نبرد که تا قبل از ورود دوربین های عکاسی توسط نقاشان بر صفحات روزنامه ها تصویرسازی می کرد جای خود را به عکاسی جنگ داد و در این میان عکاسانی که سری نترس داشتند به شوالیه های رسانه های خود بدل شدند.
دان مک کالین (Don McCullin) روزنامه‌نگار وعکاس سرشناس بریتانیای از عکاسانی بود که همیشه بوی مرگ می داد.
عکس هایش از نزدیکترین خط مقدم بر صفحات روزنامه‌ها چاپ می شد و بوی تند باروت و خون از لابه لای صفحات روزنامه به مشام خواننده می رسید.مک کالین با توجه به خطراتی که عکاسی جنگ داشت با تاریخ نگاری تصویری خودش را در زمره بهترین عکاسان جنگ ثبت کرد. از جمله ویژگی های عکس های او توجه به دو طرف درگیر در میدان جنگ است ، شهروندانی که مورد تهاجم قرار می گیرند. در عکس هایش مهارتی باور نکردنی در ترکیب بندی و کادر بندی وجود دارد و در واقع قربانیان بی تقصیر جنگ هستند و نظامیانی که حمله می کنند، عکس های ناب از لحظه ایست که برزخ میان مرگ و زندگی را نشان می دهد.
مک کالین در سال ۱۹۳۵ در منطقه ای فقیرنشین واقع در شمال شهر لندن به دنیا آمد.در پانزده سالگی مدرسه را ترک کرد؛ اولین تجربه اش از عکاسی به دوران خدمت سربازی اش در نیروی هوایی سلطنتی باز می گردد، وقتی که به عنوان دستیار چاپ عکس های شناسایی هوایی کار می کرد.پس از آن به عنوان عکاس حرفه ای برای آبزرور، روزنامه ی چاپ یکشنبه، مشغول به کار شد.
مک کالین که یک عکاس خود آموخته به شمار می‌رود، می‌گوید که رشته عکاسی را از برلین شروع کردم و هفت سال بعد در ویتنام فارغ‌التحصیل شدم
اولین ماموریتش در منطقه ی جنگی زمانی بود که او را در ۱۹۶۴ به قبرس فرستادند از آن زمان تاکنون، درگیری های زیادی از جمله ایرلند شمالی، ویتنام، بیافرا و لبنان را برای آبزرور و مجله ساندی تایمز لندن گزارش کرده است. مک کالین که یک عکاس خود آموخته به شمار می‌رود، می‌گوید که رشته عکاسی را از برلین شروع کردم و هفت سال بعد در ویتنام فارغ‌التحصیل شدم.
پوشش تصویری جنگ داخلی در قبرس ، لبنان ، بنگلادش و بحران در کشورهای مثل کامبوج ، کنگو اشغال بخشی از برلین توسط ارتش سرخ و ساخت دیوار معروف برلین و همچنین جنگ میان ایران عراق از جمله مجموعه های کاری دان مک کالین است.عکسهای او از ویتنام در روزنامه‌های مهم جهان از جمله ساندی تایمز و نیویورک تایمز به چاپ رسیدند.
او این روزها به عکاسی از طبیعت مشغول است. عکسهای سیاه سفید از طبیعت انگلستان، پروژه ای است که او به منظور رها سازی ذهنی و روانی اش از همه سیاهی هایی که در نیم قرن به به تصویر کشیده است انجام می دهد.
مناظر برایم راه فرار از جنگ است
دان مک کالین در گفتگویی با مجله Aesthetica دلیل عکاسی از مناظر و طبیعت را چنین بازگو می کند: آزادی و تجربه دور شدن از جنگ و ویرانی؛ مناظر به من این فرصت را داده اند که از جنگ فرار کنم و ذهنم را پاک کنم. درختی وجود دارد که من از روی تپه نزدیک خانه خود عکس گرفته ام. مناظر به طور طبیعی بسیار به قلب من نزدیک هستند.