در این هفت روز که گذشت در وصف آن مجاهد وارسته و ساعی سخن زیاد گفته و مطلب فراوان نگاشته شد که همه نشان از ایمان او به کرامت مردم و حکایت از باورش به شأن و منزلت والای ملت نزد اوست. این سلوک اخلاقی چون از نهاد و شاکله شخصیت او بر می‌خاست، بر جان می‌نشست و کسی آن را حمل بر تظاهر و ریا نمی‌کرد و کاسب رأی و مقام نمی‌پنداشت! همه درک می‌کردند که آقای رئیسی به دور از همه عنوان‌ها و القاب و ریاست به تکریم و تعظیم مردم خرسند است و به آن باورمند! مردم را فارغ از طبقه و قوم و قبیله دوست می‌داشت و کرامت‌مند می‌دانست.
او چنان می‌اندیشید و چنین زیست؛ از این‌رو در قلوب مردم سُکنی گزید! اگر کسی به این باور برسد، هیچ‌گاه از سر تفاخر و با اکراه با مردم روبرو نمی‌شود بلکه به دیدار و هم کلام‌شدن با ایشان خرسند است و تمام رخ با آنان سخن خواهد گفت و به فروتنی در برابرشان می‌ایستد و به گفت و گو می‌پردازد، نه آن‌که با مردم به نیمرخ نظر کند و از دیدارشان فراری باشد و به اکراه با آنان سخن گوید. او هرگز چنین نکرد و چنین نمی‌اندیشید. این از خصائص و سلوک والای پیامبر بزرگ خداوند است. چنان‌چه صاحب تفسیر ارزشمند تسنیم می‌نویسد «سیدصدرالدین قونوی در شرح ویژگی‌های پیامبر آورده که از خصلت‌های آن حضرت آن بود که تمام‌رخ با دیگران حرف می‌زد و امروز هم که میلیاردها انسان روی زمین هستند با همین ادب با آنان حرف می‌زند، زیرا رحمه للعالمین است».
مردم بزرگ ما نیز با وجود همه کاستی‌ها و تنگناهای معیشتی و گله‌ها از دولتمردان، آن مرد را در سلوک با خود صادق یافتند و وجودش را رحمت و خیر برای دین و ملک و ملت می‌دانستند. این همان متاعی است که سخت در مدیریت و تعاملات میان زمامداران و مردم در حکمرانی اسلامی بدان نیازمندیم. مادامی که این مشی و سلوک جاری باشد، والیان و زمامداران، تمام رخ و متواضعانه با مردم روبرو خواهند شد، نه آن‌که خود را در رویارویی با مردم ببینند. بدین سبب بر قلوب مردم حکم خواهند راند و مردم نیز به توفیق شان، ایمان و به سعی‌شان، باور و در قلب‌شان، ساکن خواهند کرد!
رئیس جمهور فقید و مجاهد و شهید سرافراز ما چنین زیست و چنان در دل‌ها جای گرفت و به همین جهت در هنگامه رخت بر بستن از این دیار و نقاب خاک بر رخ کشیدن، دل‌ها را لرزاند و به درد آورد و با اندوه قرین ساخت. سلام بر تو که پاک زیستی و پاک پرواز کردی و در قلوب مردم سر افراز ماندی!