به گزارش گروه سیاست خارجی ایرنا، پنج روز مانده به برگزاری نشست فصلی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، خبرها از نامعلوم بودن تصمیم برخی از کشورهای اروپایی در استفاده از قطعنامه ضدایرانی در اجلاس پیش رو حکایت دارد.
چند روزی است که فضای رسانه ای در خارج از ایران معطوف به نشت آتی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی معطوف شده است. هسته مرکزی اخبار روزهای گذشته به اختلاف نظر و شکاف در اردوگاه غرب برای بهره گیری دوباره از اهرم قطعنامه علیه ایران اختصاص پیدا کرده است.
بر این اساس، منابع دیپلماتیک نزدیک به تروئیکای اروپایی خبر داده اند در آستانه نشست فصلی آژانس اختلاف نظری بین آمریکا و سه کشور اروپایی (انگلستان، فرانسه و آلمان) بر سر صدور قطعنامه ضد ایرانی در اجلاس آینده آژانس پدیدار شده است.
خبرگزاری انگلیسی رویترز روز جمعه گزارش داد دیپلمات‌های اروپایی می‌گویند که ایالات متحده و سه متحد اصلی اروپایی آن بر سر اینکه آیا در نشست آژانس باید از طریق جستجوی راه‌حلی علیه ایران باشند یا خیر، اختلاف نظر دارند.
این خبرگزاری به نقل از یک دیپلمات اروپایی عنوان کرد: «قطعنامه قطعی آماده شده است. دیگران تأیید کردند که تروئیکای اروپایی پیش نویسی را آماده کرده است اما آن را به اعضای هیئت مدیره ارسال نکرده است. ما باید با این قطعنامه جلو برویم. آمریکایی ها مشکل هستند و در گفتگوهایمان ما به هر کاری برای متقاعد کردن آنها ادامه می دهیم».
به نوشته رویترز اما استدلال اصلی مقامات آمریکایی این است که مانند گذشته به ایران بهانه ای برای پاسخ دادن به فعالیت های هسته ای اش ندهند.
در همین حال روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال نیز در گزارشی با اشاره به اختلاف دیدگاه ها در دو سوی آتلانتیک نوشت: ایالات متحده بر خلاف دفعات قبل و فشاری که پیش از هر نشست شورای حکام اعمال می داشت، تعدادی دیگر از کشورها را نیز برای رای ممتنع در این نشست تحت فشار قرار داده است. این رسانه می افزاید: انگلیسی ها و فرانسوی ها به واشنگتن از قصد خود برای قطعنامه ای تند برعلیه ایران گفته‌اند. وال استریت ژورنال خاطر نشان کرده است: اگر قطعنامه احتمالی شورای حکام به شکست بیانجامد، این یک پیروزی بزرگ برای تهران در عرصه دیپلماسی خواهد بود و نشان دهنده فروپاشی اتحاد غرب برای فشار بر ایران است.
در روزهایی که به اعتراف مراکز معتبر رسانه ای و اندیشه ای غرب، ایالات متحده مغلوب دستورکار منطقه ای ایران به ویژه پس از عملیات وعده صادق شده، کاخ سفید نمیخواهد یک جبهه جدید تقابل در موضوع هسته ای با ایران گشوده شود.
از طرف دیگر، وضعیت مبهم جو بایدن در اردوگاه انتخاباتی دموکرات ها در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده و شرایط ملتهب غرب آسیا که تنش آفرینی های اسرائیل، باعث مستهلک کردن تمام توان سیاست خارجی و نظامی آمریکا در منطقه شده، موجب عزیمت واشنگتن به سمت پرهیز از تنش هسته ای با ایران شده است.
این اتفاقات البته نمایه هایی از یک وضعیت کمیک و شبه تراژیک نسبت به تحولات هسته ای را بروز می دهند چرا که تروئیکای اروپایی که به زعم دولتمردان سابق کشورمان قرار بود جای خالی ایالات متحده در برجام پس از خروج آمریکا از توافق هسته ای را پر کند حالا نقش معکوس به خود گرفته است و این ایالات متحده است که به ادعای رسانه های غربی در حال مدیریت و تعدیل تندروی هسته ای سه کشور اروپایی حاضر در توافق هسته ای رو به افول ۲۰۱۵ است.
از آخرین باری که غرب مسیر صدور قطعنامه علیه ایران را در پیش گرفت ۱۸ ماه می گذرد، تصمیمی که برای ایالات متحده، اروپا و بیش از همه رافائل ماریانو گروسی و همکارانش در آژانس بین المللی انرژی اتمی بسیار گران آمد.
صدور ۲ قطعنامه در خرداد و آبان ماه ۱۴۰۱، با پاسخ جدی و مقابله به مثل ایران روبرو شد. پس از قطعنامه نخست، ایران به کلیه همکاری های فراپادمانی مبتنی بر اعتمادسازی خود خاتمه داد و بیش از ۲۰ دوربین نظارتی آژانس را از تاسیسات هسته ای جمع آوری کرد.
در ادامه و پس از قطعنامه شورای حکام در ۲۶ آبان ۱۴۰۱، ایران با اعلام آغاز تولید اورانیوم ۶۰ درصد در مجتمع راهبردی فردو، به کارگیری ماشین‌های پیشرفته IR-۶ به جای سانتریفیوژهای نسل اول، تجهیز سالن B فردو با هشت زنجیره جدید و همچنین، گازدهی به دو زنجیره جدید ماشین های پیشرفته در نطنز اقدام مخرب و خصمانه غربی ها را بی پاسخ نگذاشت.
در چنین شرایطی با عطف به اینکه برخی اخبار حکایت از این دارد که پیش نویس قطعنامه ضدایرانی بطور محدود بین تعدادی از ۳۵ کشور عضو توزیع شده و البته برخی اختلافات همچنان پابرجاست، شنیده های ایرنا حاکی است که با توجه به تجربه قطعنامه های قبلی، اگر در اجلاس هفته آینده شورای حکام قطعنامه ای علیه ایران صادر شود تهران نسبت به آن عکس العمل نشان داده و اقدام متقابل انجام خواهد داد. بر این اساس صدور قطعنامه بیش از آنکه به ضرر ایران باشد به ضرر تهیه کنندگان آن خواهد بود.
تکیه غرب بر استفاده از اهرم فشاری که کارایی خود را از دست داده مسیر آزموده شده ای است که نتیجه ای برای ۳ کشور اروپایی به همراه آمریکا نداشته است. این موضوع بیش از هرچیزی بر همکاری های آژانس با ایران و کانالی که مدیرکل آژانس با زحمت فراوان در پی زنده نگه داشتن آن است، تاثیر منفی خواهد گذاشت. مسیری که منتج به تفاهم مارس ۲۰۲۳ (اسفند ۱۴۰۱) میان ایران و گروسی شد و آقای مدیر کل به تازگی و پس از سفر اخیرش به ایران در پی اعاده آن بوده است می تواند با تصمیم غیرعقلانی غربی‌ها آسیب پذیر شود.