به گزارش ایرنا، شنبه شب لیگ برتر فوتبال ایران با قهرمانی پرسپولیس به پایان رسید. این تیم موفق شد با گلی بحث‌برانگیز مقابل تیم مس رفسنجان به پیروزی برسد و جام قهرمانی لیگ بیست و سوم را بالای سر ببرد؛ اما در میان هیاهویی که پیرامون گل مشکوک پرسپولیسی‌ها به وجود آمده، باید به جشن قهرمانی که سالهاست به یک شکل برگزار می‌شود اشاره کرد؛ جشنی که هر چند نسبت به بیست سال قبل و زمانی که اسب و لیدرها در داخل زمین جولان می‌دادند شکل بهتری پیدا کرده اما همچنان هیچ شباهتی به جشن قهرمانی لیگ‌های فوتبال سایر کشورها ندارد.
در لیگ‌های خارجی تنها به بازیکنان و سرمربی تیم، مدال اهدا می‌شود؛ اما در مراسم قهرمانی تیم پرسپولیس، حتی مسئول رسانه‌ای، پزشک، مسئول تدارکات، فیزیوتراپ و ماساژور پرسپولیس هم مدال قهرمانی دریافت کردند. حتی برخی از افرادی که روی سکوی قهرمانی بودند، برای هواداران پرسپولیس هم ناشناخته بودند.
بیست و سه سال پیش زمانی که لیگ حرفه‌ای فوتبال ایران کلید خورد قرار بود این لیگ به سمت حرفه‌ای شدن پیش برود اما نه تنها این اتفاق رخ نداد، بلکه که در بدیهی‌ترین مسائل هم با مشکل روبروست. در چنین شرایطی باید پذیرفت که لیگ ایران حتی در آسیا هم جزو ۱۰ لیگ برتر دنیا نیست. هر چه لیگ‌های عربی شباهت بیشتری به لیگ‌های معتبر اروپایی پیدا می‌کنند لیگ ایران به دوران دهه شصت و هفتاد خود بازمی‌گردد.
وضعیت بغرنج استادیوم‌ها و زمین‌های چمن از یکسو، تصویربرداری ضعیف مسابقات، ورشکستگی تیم‌ها، حاشیه‌های بی‌پایان و ... مشکلاتی هستند که سالهاست گریبانگیر لیگ برتر فوتبال ایران شده است. این وضعیت ادامه خواهد داشت مگر اینکه یک اراده جدی برای حل آن وجود داشته باشد. وقتی مسئولان فوتبال ایران در برگزاری یک جشن قهرمانی با رعایت حداقل استانداردها ناتوان هستند نمی‌توان انتظار داشت مشکلات جدی لیگ حل شود.