سیاستگذاری کلان دولت سیزدهم در بخش کشاورزی در بحث اجرای الگوی کشت، جهش تولید در دیمزارها، توسعه کشت در اراضی شیبدار، توسعه کشت قراردادی، توسعه کشت فراسرزمینی و در نهایت حمایت از کشاورزان در ۲.۵ سال خدمت (از شهریورماه ۱۴۰۰ تا پایان اردیبهشتماه ۱۴۰۳) سبب شده موفقیتهای زیادی در بخش کشاورزی و تامین امنیت غذایی حاصل شود.
براساس آمارها، از ۱۶۵ میلیون هکتار اراضی کشور، فقط ۱۸ میلیون هکتار از این اراضی قابلیت کشت دارد که بخش کمی از آن اراضی حاصلخیز، در درجه یک و دو قرار دارند. همچنین به دلیل محدودیت منابع آبی در کشور، بخشی از محصولات در داخل کشور تولید و بخشی از کسری سالانه از محل واردات تامین میشود.
با سیاستگذاری و برنامهریزیهای انجام شده، میزان تولیدات کشاورزی به طور متغیر به ۱۲۰ تا ۱۳۰ میلیون تن رسیده که بیش از ۱۰۰ میلیون تن افزایش تولید را نسبت به پیش از انقلاب نشان میدهد که رشد ۵ برابری داشته است.
بخش کشاورزی با دارابودن نزدیک به ۴.۵ میلیون بهرهبردار مستقیم، ۲۳.۵ درصد از اشتغال کشور را به خود اختصاص داده اما سهم این بخش در تولید ناخالص ملی ۱۱.۷ درصد و سرمایهگذاری در این بخش حدود چهار درصد است که کمترین سهم در تولید ناخالص داخلی و سرمایهگذاری را دارد.