به گزارش خبرنگار ایرنا، عزاداران سفیر سیدالشهداء بعد از سه شب سوگواری ایام مسلمیه با راه اندازی دسته های عزاداری در روز عرفه در جوار سه امام زاده جلیل القدر در مصلی آستان حضرت عبدالعظیم(ع) گرد هم آمدند تا با شرکت در دعای عرفه جواز عزاداری محرم و برات اربعین خود را از ارباب دو عالم بگیرند و سرنوشت خوبی را برای خود رقم بزنند.
این مراسم در مصلی امام علی(ع)، با تلاوت آیاتی از قرآن کریم و با سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین قاضی عسکر تولیت آستان مقدس برگزار و دعای پر فیض عرفه با نوای حجت الاسلام و المسلمین هادی محمدپور قرائت شد.
حجت الاسلام و المسلمین قاضی عسکر در این مراسم معنوی با اشاره به اهمیت روز عرفه اظهار داشت: روز عرفه، روز مناجات با خداوند متعال است و روزی که باید در آن زمینه را برای آمرزش خویش فراهم سازیم.
وی با تبیین فرازهایی از این دعای توحیدی افزود: دعای روحبخش عرفه به ما می آموزد که چگونه با خداوند صحبت کنیم. این دعا سراسر عرفان، شناخت خدا، مناجات با حق و دستیابی به اوج معرفت و قرب به پروردگار است و بیانگر طریق سیر و سلوک معرفتی و اخلاقی است.
دعای عرفه امام حسین(ع) دعایی است که سیدالشهدا در روز عرفه (۹ ذی‌الحجه) در صحرای عرفات خوانده است. منابع، درباره سال قرائت این دعا، مطلبی ذکر نکرده‌اند؛ اما محققان این دعا را مربوط به آخرین حج امام حسین(ع) نمی‌دانند؛ زیرا امام در سفر حجی که قبل از واقعه کربلا بود، در عرفات توقف نداشت.
شیعیان این دعا را در روز عرفه در صحرای عرفات و دیگر مناطق دیگر جهان می‌خوانند. این دعا، در بردارنده آموزه‌های عرفانی و عقیدتی ازجمله شناخت خداوند و بیان صفات الهی، یادآوری نعمت‌های بیکران الهی بر انسان و حمد و سپاس خداوند بر آن‌ها، تضرع به درگاه خداوند و اقرار به گناهان و توبه، درخواست حوایج، و پاداش اخروی و... اشاره دارد.
عالمان و محدثان شیعه با توجه به محتوای دعا، آن را از امام حسین(ع) دانستهاند. این دعا به زبان‌های مختلف ترجمه شده است.
امام حسین(ع) در ذی‌الحجه سال ۶۰ قمری که به مکه رفت، در بین اعمال حج متوجه توطئه عوامل یزید شد، از این‌رو حج را به عمره تبدیل کرد و سپس طواف خانه و سعی صفا و مروه را به جا آورد و به سمت کوفه حرکت کرد.دعای عرفه در بردارنده آموزه‌های عرفانی و عقیدتی است. بِشر و بشیر فرزندان غالب اسدی نقل کرده‌اند که: در آخرین ساعات روز عرفه در عرفات، امام حسین(ع) با جمعی از خاندان، فرزندان و شیعیان از چادر بیرون آمدند و با نهایت خضوع و خشوع در طرف چپ کوه ایستادند و روی را به طرف کعبه گردانیده دست‌ها را تا مقابل رو برداشتند و این دعا را خواندند. در روایت کفعمی دعای عرفه با جمله زیر پایان یافته است:لا اله الا انت وحدک لا شریک لک لک الملک و لک الحمد و انت علی کل شیء قدیر. یا رب، یارب یا رب.