به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از دیلی میل، این گروه از ستاره‌شناسان پی بردند این شئ امواج ریز (مایکروویو) ساطع می‌کند؛ یعنی در بر دارنده گرد و غبار و گازهای متحرک با سرعت بالاست که با سرعت حدود ۱۱۲ هزار مایل در ساعت از یک ناحیه بسیار کوچک در مرکز کهکشان ما حرکت می‌کند.
ستاره‌شناسان گزینه‌های متعددی را بررسی کرده‌اند که این شئ فضایی ممکن است یکی از آنها باشد؛ مواردی از یک سیاهچاله گرفته تا یک ابر در حال فروپاشی و ستاره متحول شده. اما دریافتند خصوصیات آن با هیچکدام از اجرام شناخته شده آسمانی مطابقت ندارد.
این محققان در تحقیقی که در نشریه نامه‌های ژورنال اخترفیزیک انتشار یافته خاطرنشان کردند: مرکز کهکشان ما در بر دارنده میلیاردها ستاره، ده ها میلیون جرم خورشیدی از گاز، یک ابرسیاهچاله، یک دهم فرایندهای جاری تشکیل ستاره در کهکشان ما همچنین گورستان گسترده‌ای از بقایای ستاره‌ای است.
از این رو مرکز کهکشان راه شیری محتمل‌ترین مکان برای یافتن کلاس‌های جدید از اشیاء یا اجرام آسمانی است. ما اینجا یکی از چنین اجرامی را عرضه می‌کنیم. این شئ که G۰.۰۲۴۶۷–۰.۰۷۲۷ نامگذاری شده است با استفاده از آرایه‌های تلسکوپی رصدخانه آتاچاما (ALMA) در کشور شیلی کشف شده است.
این محققان نوشتند: ما چند توضیح را برای این شئ در نظر می‌گیریم؛ از جمله که ممکن است یک جریان برونداد شبه‌ستاره‌ای (protostellar outflow)، جریان برونداد انفجاری، ابر در حال انفجار، ستاره متحول شده، ادغام ستاره‌ای، ابر با سرعت بالا، سیاهچاله جرم متوسط و کهکشان زمینه باشد. اما اکثر این مدل‌های مفهومی یا با داده‌ها ناسازگار هستند یا آن را کامل توضیح نمی‌دهند.
این شئ آسمانی زمانی مشاهده شد که تیم ستاره‌شناسان در رصدخانه آتاچاما در حال مطالعه یک ناحیه خاص در مرکز کهکشان ما موسوم به ناحیه مولکولی مرکزی (CMZ) بودند. این ناحیه که محدوده‌ای به طول حدود ۷۰۰ سال نوری را در بر می‌گیرد در بر دارنده نزدیک به ۸۰ درصد از گازهای سنگین در کهکشان، همچنین محل استقرار ابرهای مولکولی بزرگ و خوشه‌های عظیم تشکیل دهنده ستاره است که شناخت کمی از آنها وجود دارد.
ستاره‌شناسان متوجه امواج میلی‌متری شدند که از سوی این شئ فضایی می‌آید؛ طوری که گرد و غبار پیرامونی آن نیز سیگنال‌های گسترده‌ای نشان می‌دهند. این شئ همچنین پرتوهای مداومی از خود ساطع می‌کند که به نظر می‌رسد از آن غبار می‌آید و سیگنال‌های خاصی از مولکول‌های خاصی مانند مونوسولفید کربن و مونوکسید سولفور ساطع می‌کند. مونوسولفید کربن در ابرهای مولکولی شناسایی و مونوکسید سولفور نیز اطراف یکی از قمرهای سیاره «مشتری» مشاهده شده است.
دمای این گازها در حدود منفی ۴۳۶ درجه فارنهایت بوده که بسیار سردتر از دمای معمول در این بخش از کهکشان است.
بنا به گزارش نشریه نیچر، محققان همچنین کشف کردند این مولکول های گاز در یک حلقه ساده حرکت نمی‌کنند که نشان می‌دهد شاید آنها در حال دور شدن از یک ستاره در حال انفجار باشند.
محققان می‌گویند محتمل‌ترین توضیح در این باره می‌تواند یک سیاهچاله با جرم متوسط یا یک زوج ستاره در حال ادغام در دل غبار باشد. اما آنها خاطرنشان می‌کنند این شئ آسمانی با هیچکدام از این تعاریف هم همخوانی کامل ندارد و در حال حاضر یک شئ رصد شده منحصر به فرد است.