به گزارش ایرنا، ابیات و ترکیب‌بند کمال‌الدین علی محتشم کاشانی در رثای ماندگارترین حماسه تاریخ از تاثیرگذارترین اشعار سروده شده در باره واقعه کربلاست که در آن، بزرگی ظلم و ستم صورت گرفته نسبت به اهل بیت پیامبر(ص)، به شیواترین شکل ممکن به نظم درآمده است.
مرثیه جاودانه محتشم کاشانی در سوگ حسین (ع) با این ۲ بیت شروع می‌شود:
باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است
در باره دلیل سرودن این ترکیب‌بند، نقلی در بین عوام با این مضمون مطرح است که محتشم برادری به نام عبدالغنی داشت که برایش عزیز بود و او در اثنا سفر به هند درگذشت.
محتشم در اثر فوت برادر چنان پریشان شد که قلم بدست گرفت و برای نخستین بار مرثیه‌ای سوزناک در رثای مرگ برادر سرود، اما همان شب حضرت علی(ع) را در خواب دید که از او پرسید:«ای محتشم، برادرت فوت کرده و برایش مرثیه نوشتی، آیا نمی‌خواهی برای شهادت جانگداز فرزند ما حسین بن علی(ع) نیز مرثیه ای بنویسی»
محتشم در پاسخ می‌گوید:«من خود را شایسته نمی‌بینم که مرثیه‌ای برای ایشان بگویم، چون مصیبت امام حسین(ع) آنقدر عظیم و دردناک است که حتی نمی‌دانم از کجا باید شروع کنم که در مقابل امیرالمومنین (ع) فرمود: بگو... باز این چه شورش است که در خلق عالم است و مشهور است که بیت نخست ترکیب‌بند محتشم را حضرت علی(ع) سروده و به این ترتیب، مشهورترین شعر و مرثیه عاشورایی جهان شکل گرفته است.
کمال‌الدین علی مُحتَشَم کاشانی سال ۹۰۵ هجری قمری در نراق متولد شد و در سال ۹۹۶ در کاشان از دنیا رفت.
محتشم از پیروان مکتب موسوم به وقوع است و از مهمترین شاعران مرثیه‌سرای شیعه به شمار می‌رود.
ترکیب‌بند «باز این چه شورش است که در خلق عالم است»، معروف‌ترین مرثیه برای شهیدان واقعه کربلا در ادبیات فارسی است.