به گزارش ایرنا به نقل از روابط‌عمومی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی، محمدرضا قهرمانیان در این باره اظهار کرد: کاوش‌های باستان‌شناسی در محوطه ویرانشهر به دنبال تفاهم‌نامه بین پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری و موزه لوور پاریس به سرپرستی میثم لباف خانیکی و روکو رانته از سال ۱۳۹۸ آغاز و در پنج فصل مطالعات و کاوش‌های باستان‌شناسی نتایج قابل‌توجهی درباره آثار معماری این محوطه حاصل شد.
وی افزود: محوطه تاریخی ویرانشهر برای اولین‌بار در سال ۱۳۵۵ و در جریان بررسی باستان‌شناسی دره اترک به سرپرستی ربرتا ونکو ریچاردی از دانشگاه تورین ایتالیا شناسایی و معرفی شد.
قهرمانیان ادامه داد: این محوطه به وسعت ۱۴ هکتار با دیواری دفاعی محصور می شده و در گوشه شمالی آن بخش محصور دیگری قرار داشته که احتمالا به عنوان ارگ، مقر حاکمان این سکونتگاه را تشکیل می‌داده است.
معاون میراث‌فرهنگی خراسان شمالی تصریح کرد: کاوش‌های فصل پنجم نشان داد که بقایای معماری موجود در تپه ویرانشهر متشکل از بنایی با یک ایوان عریض به پهنای ۱۲ متر و فضای راست‌گوشه وسیعی در پشت آن است که توسط یک دالان در برگرفته می‌شود.
قهرمانیان خاطرنشان کرد: این پلان که الگوی مشخصی را در معماری دوره سلوکی و اشکانی، از خوارزم و ماوراءالنهر تا فلات ایران و بین‌النهرین نشان می‌دهد، پیش‌از این در مجموعه‌های معماری با کاربری مذهبی یا اشرافی شناسایی شده است.
به گزارش ایرنا، محوطه تاریخی ویران شهر در حدود ۱۰ کیلومتری شمال شهر فاروج و در شرق استان خراسان شمالی واقع شده است، این منطقه که سرچشمه‌های اترک را در خود جای داده است از دیرباز موردتوجه جوامع انسانی قرار داشته و عبور یکی از مهم‌ترین شریان‌های ارتباطی شرق به غرب بر اهمیت زیستی آن منطقه افزوده است.