به گزارش ایرنا، سال ۱۹۶۴ المپیک توکیو، کاروان ورزشی ایران با ۶۱ ورزشکار راهی سرزمین آفتاب شد در این کاروان نام‌های بزرگی حضور داشتند که جهان پهلوان غلامرضا تختی، منصور مهدی‌زاده، علی‌اکبر حیدری، عبدالله موحد، محمدعلی صنعتکاران در کشتی و محمد نصیری، پرویز جلایر و منوچهر برومند از سرشناس‌ترین نفرات آن بودند.
همچنین در آن سال فوتبال ایران موفق به کسب سهمیه المپیک شد تا محمد بیاتی، حسن حبیبی، منصور امیرآصفی، نادر لطیفی، مصطفی عرب، غلامحسین نوریان، کامبیز جمالی، پرویز قلیچ‌خانی، علی میرزایی، عبدالله ساعدی، داریوش مصطفوی، کرم نیرلو، جلال طالبی، فریبرز اسماعیلی، داود فنایی، عزیز اصلی و حسین خداپرست راهی توکیو شوند.
با وجود نفرات سرشناس اعزامی به توکیو اما یک نوجوان در ترکیب کاروان ایران حضور داشت که روایت نحوه کسب سهمیه و حضورش در ژاپن می‌تواند بعد از حدود ۶۰ سال برای مخاطبان جذاب باشد. دختری که با وایلد کارت موفق به کسب سهمیه ژیمناستیک شد اما آنگونه که باید نتوانست از آن استفاده کند، زیرا هیجان و استرس مسابقه شرایطی را برای او فراهم کرد که در نهایت به فرار این دختر از سالن و بستری شدن وی در بیمارستان منجر شد.
هر چند که مسوولان آن زمان ورزش ایران در نهایت یکی از جوان‌ترین المپین‌های ایرانی را وادار به رقابت کردند اما وی در نهایت نتوانست نتایج چشمگیری را ثبت کند. شاید استرس رقابت از زمانی بر وی مستولی شد که دخترک ۱۳ ساله ورزش ایران محو تماشا قهرمانانی مانند غلامرضا تختی در کاروان ایران شده بود.
وی که اکنون دهه هشتم زندگی خود را سپری می‌کند به خبرنگار ایرنا گفت: روز فینال کشتی جهان‌پهلوان تختی در سالن حضور داشتم. هرچند که تختی آن مسابقه را واگذار کرد و به مدال نقره رسید، اما اعضای کاروان به او خسته نباشید گفتند. من محو هیبت پهلوانی تختی شده بودم؛ او یک قهرمان به تمام معنا بود از آنجا که سنم کم بود به خودم اجازه ندادم که با او حتی حرف بزنم.
بارها اعتراف کرده که در توکیو فضای سالن بر روی او تاثیر گذاشته و وی نیز در کنترل آن ناتوان بود.
نخستین المپین ژیمناستیک ایران که در آن دوره از کمبود امکانات ایران گلایه دارد می‌گوید: در ایران تمریناتم در یک سالن ۲ در ۱۵ متر با تشک‌های غیر استاندارد بود. وقتی در المپیک به سالن محل برگزاری مسابقات ژیمناستیک رفتم و عظمت آن را دیدم، احساس کردم نمی‌توانم. در روز مسابقه مربی ژاپنی با زبان بی‌زبانی به من گفت برای تمرین لباسم را عوض کنم. من با هدف تعویض لباس به محوطه برگشتم و بدون اینکه بگویم سوار اتوبوس شدم و به دهکده برگشتم.
نماینده ژیمناستیک ایران بعد از فرار از سالن تب کرد و در نهایت کارش به بیمارستان‌های ژاپن کشیده شد. با ترخیص این دختر از بیمارستان مسوولان از ترس مواخذه توسط مقامات بالا وی را مجبور به رقابت کردند اما وی در نهایت هیچ عملکرد درخشانی نداشت.
المپین ژیمناستیک ایران هر چند که در توکیو نتوانست برای ایران عملکرد خوبی به ثبت برساند اما در سن نوجوانانی آوردگاهی را تجربه کرد که برای او خاطرات فراوانی دارد .
خاطراتی که بخشی از آن مربوط به هدایای کاروان دیگر کشورها و بخشی از آن نیز ابراز احساسات دیگر اعضای کاروان ایران به وی بود. بله جمیله سروری با کمک مربیانی از چکسلواکی سابق موفق به کسب سهمیه شد اما رمان زندگی وی به گونه دیگری نگارش شد.
وی اکنون ۷۴ سال سن دارد و تا یک دهه پیش نیز در امور فدراسیون و مدیریتی فدراسیون نقش داشت. بعد از حضور سروری در المپیک، نمایندگان ایران در این رشته ۶۰ سال دور از بزرگترین آوردگاه ورزش جهان بودند. این طلسم در سال ۲۰۲۴ با هنرمندی مهدی الفتی قهرمانی گلستانی ایران شکسته شد و امید می‌رود وی در پاریس بتواند بهترین عملکرد ممکن را از خود به نمایش بگذارد.
الفتی در بازی‌های آسیایی هانگژو موفق به کسب نشان نقره شد و در افتتاحیه المپیک نیز پرچمدار کاروان ایران است.