محسن پیرمرادیان روز سه‌شنبه در گفت وگو با ایرنا افزود: هرس تابستانه یا همان «سبز» به کنترل رشد غیرمنظم شاخه‌ها، حذف پاجوش‌ها و شاخه‌های آلوده و بهبود تنوع نور و دسترسی به تاج درخت کمک می‌کند.
وی با بیان اینکه هرس با هدف تقویت توان درخت و تولید محصول باکیفیت انجام می‌شود، اظهار کرد: ۲ نوع هرس شامل «زمستانه»(خشک) و «تابستانه»(سبز) داریم که هرس زمستانه در پاییز شروع می‌شود و تا قبل از تورم جوانه‌ها ادامه می‌یابد.
پیرمرادیان اضافه کرد: هرس سبز یا تابستانه نیز با توجه به نوع درخت و عوامل محیطی متفاوت است و با هدف تُنک کردن میوه‌های اضافی، حذف پاجوش‌ها، شاخه‌های آلوده و نَرَک‌های داخل درخت و سرزنی شاخه‌های تازه تولید شده، انجام می‌شود.
«نرک» شاخه قوی و عمودی است که از جوانه خفته روی تنه یا شاخه‌های بزرگ درخت رشد می‌کند.
این محقق تاکید کرد: هرس سبز درختان میوه در تکمیل هرس زمستانه ضروری است چرا که رشد رویشی و باردهی درختان حاصل عمل فتوسنتز بوده و با انجام هرس، میزان تولید و مصرف درخت تنظیم می‌شود و میوه‌ها به کیفیت لازم می‌رسد.
پیرمرادیان تصریح کرد: برای اطلاع از مقدار مجاز رشد شاخ و برگ در یک درخت بالغ، از شاخصی به نام «سطح برگ» استفاده می‌شود که در آن برای دستیابی به میوه با کیفیت و تضمین باردهی درختان در سال‌های بعد با انجام هرس سبز، نسبت برگ به میوه تنظیم می‌شود.
وی ادامه داد: برای مثال نسبت مناسب در مورد سیب ۲۰ تا ۳۰ برگ و در هلو ۳۰ تا ۴۰ برگ به ازای هر میوه است.
این پژوهشگر کشاورزی گفت: مقدار بیشتر برگ نه تنها کمکی به کیفیت و باردهی درخت نمی‌کند بلکه شاخه و برگ‌های اضافی به‌عنوان مصرف کننده مواد فتوسنتزی عمل کرده و با میوه و بخش‌های زایشی درخت رقابت می‌کنند.
پیرمرادیان افزود: سطح سبز اضافی با ایجاد سایه‌اندازی از نفوذ نور کافی به قسمت وسط تاج درخت جلوگیری کرده و باعث کم رنگی، افت استحکام، کیفیت و عمر انباری میوه می‌شود.
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات جهاد کشاورزی اصفهان گفت: قطع برگ، گل و میوه به‌منظور هدایت رشد و باروری گیاه شامل هرس سبز می‌شود و ابتدای فصل، بهترین زمان برای تنک کردن گل و میوه است.
پیرمرادیان، بهترین زمان برای تنک میوه‌هایی مثل سیب را در مرحله ای دانست که میوه به اندازه یک فندق باشد و تصریح کرد: تنک دیر هنگام سبب هدر دادن مواد غذایی درخت شده و توجیه اقتصادی تنک میوه را خدشه‌دار می‌کند.
وی گفت: کشاورز و باغدار موفق کسی است که به این مسائل توجه و با انجام هرس مناسب و مدیریت عملیات آبیاری و تغذیه، تعادل لازم بین بخش‌های رویشی و زایشی درخت را برقرار کند.
پیرمرادیان، تغذیه و مدیریت مناسب آب را از موارد تاثیرگذار بر کنترل رشد درختان عنوان و اضافه کرد: رشد اضافی شاخه‌ها در درخت بارور قابل قبول نیست و این وضعیت باعث ایجاد رقابت بین شاخه‌ها، برگ‌ها و میوه‌ها می‌شود و کیفیت میوه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
به گزارش ایرنا، مجموع اراضی باغی استان اصفهان حدود ۸۰ هزار هکتار است و بطور عمده شامل انواع سیب درختی، انار، به، انگور، بادام، پسته، گلابی و زردآلو است.
مقدار تولید محصولات باغی استان اصفهان نیز بالغ بر ۲۱۲ هزار تن است.