آتش سوزی در منطقه حفاظت شده خاییز شهرستان کهگیلویه برغم تلاش نیروهای امدادی و مردمی در حال گسترش است که با توجه به وزش باد و حجم وسیع آتش سوزی و نیز سخت گذر بودن منطقه کار را برای نیروهای اعزامی و مردمی برای خاموش کردن آتش سخت کرده است.
سید حمزه محقق زاده روز چهارشنبه در گفت وگو با ایرنا اظهارداشت: این آتش سوزی که از روز دوشنبه در منطقه عشایری گرخواجه در محدوده پادوک شروع شده بود طی یک مرحله خاموش شد.
وی بیان کرد: با توجه به آتش زدن کاه و کِلش پسماند مزارع از سوی کشاورزان آتش در منطقه حفاظت شده خاییز دوباره شعله ور شد.
محقق زاده با اشاره به اینکه شعله‌های آتش به بالاترین سطح منطقه حفاظت شده خاییز رسیده است گفت: تامین بالگرد آب پاش برای اطفاء و هلی برن نیروها ضروری است.
وی اضافه کرد: آتش سوزی جنگل ها و مراتع در منطقه حفاظت شده خاییز از چند نقطه به سرعت در حال گسترش است و با وزش بادهای شدید و افزایش دما، مهار آتش‌سوزی از توان نیروها خارج شده است.
محقق‌زاده تصریح کرد: بخشی از آتش سوزی در روستای «چمران»و حوزه استحفاظی شهرستان بهبهان استان خوزستان است که نیاز به همکاری و کمک آن شهرستان داریم.
فرماندار کهگیلویه تصریح کرد: تمام امکانات به همراه اکیپ های اداری و مردمی برای اطفای آتش در منطقه حفاظت شده بسیج شده است.
بیشتر بخوانید:
کوه خاییز کهگیلویه در محاصره آتش
شعله‌های آتش دوباره در خاییز زبانه کشید
آتش گونه‌های جانوری خاییز را تهدید می‌کند
۱۰۰ هکتار از جنگل های خائیز کهگیلویه بر اثر آتش سوزی آسیب دید
پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده خائیز بلوط (گونه غالب) بنه، کلخنگ، بادام وحشی، ارژن، خوشک، گون، گیاهان دارویی و گونه‌هایی از خانواده گندمیان است.
گونه‌های جانوری منطقه هم شامل کل و بز، گرگ، کفتار، شغال، روباه، تشی، کاراکال، پلنگ و پرندگانی از جمله کبک، تیهو، بحری و دلیجه است.
این منطقه تپه ماهوری، کوهستانی و صخره‌ای با برخورداری از ریزش‌های جوی بین ۲۵۰ تا ۶۷۰ میلی متر در سال و ارتفاع مطلوب از سطح دریا زمینه تولید مثل بسیاری از گونه‌های نادر حیات وحش را فراهم کرده است.
منطقه حفاظت شده خائیز دارای طبیعت گرمسیری بوده و از مهم‌ترین زیستگاه‌های حیات وحش کهگیلویه و بویراحمد محسوب می‌شود.
طی سرشماری ۲مرحله‌ای در سال جاری زاد و ولد گونه بزکوهی در منطقه حفاظت شده خاییز افزایش چشمگیری یافته است.
منطقه حفاظت شده خائیز با مساحتی بیش از ۳۳ هزار هکتار در سال ۱۳۷۷ به عنوان منطقه حفاظت شده ثبت شد.
این منطقه در فاصله ۱۵ کیلومتری بهبهان است و در حوزه جغرافیایی استان های خوزستان و کهگیلویه و بویر احمد قرار دارد.