به گزارش ایرنا، منطقه حفاظت شده خاییز به عنوان یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های حیات وحش کشور در حوزه شهرستان‌های کهگیلویه، گچساران در استان کهگیلویه و بویراحمد و بهبهان در استان خوزستان واقع شده است.
داود میرشکار روز جمعه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: آتش‌سوزی در منطقه حفاظت شده خاییز از بعد از ظهر ۱۹ تیر ۱۴۰۳ شروع شده که با حضور عوامل محیط زیست شهرستان، اقدامات مورد نیاز برای مهار آتش ادامه دارد.
وی توضیح داد: هواپیما آبپاش ۲۱ تیر ماه جاری وارده مناطق شده و در همان روز چهار بار اقدام به آب پاشی در منطقه آتش‌سوزی کرده است.
مدیر کل حفاظت محیط زیست خوزستان ادامه داد: همچنین روزگذشته برای پشتیبانی و اعزام نیرو به منطقه نیز با کمک بالگرد ۲ بار جابجایی نیرو و پشتیبانی و سه عملیات مهار آتش با بالگرد ( آبپاشی) صورت گرفت.
وی افزود: با وجود عملیات مهار آتش، جابجایی نیروها و آب پاشی به وسیله بسکت و استفاده از هواپیمای آبپاش، روز گذشته آتش برای ساعاتی مهار ولی متأسفانه با ورزش باد شدید مجدداً حریق در منطقه گسترش پیدا کرد.
میرشکار از حضور استانداری ، اداره کل مدیریت بحران استان، سپاه، بسیج، محیط بانان اداره کل حفاظت محیط زیست، کارکنان منابع طبیعی، فرمانداری، نیروهای مردمی، انجمن‌های ورزشی هیات کوهنوردی و... به همراه تجهیزات دستی از جمله دمنده ، آتش کوب ، آبپاش و ... در مهار آتش‌سوزی مشارکت دارند قدردانی کرد.
وی یادآور شد: بیش از ۳۰۰ نیرو بالای کوه در حال عملیات مهار آتش‌سوزی هستند که از این تعداد حدود 100 نفر هلی برد شده اند.
این منطقه تپه ماهوری و کوهستانی پوشیده از انواع درخت و درختچه هایی مانند بلوط (گونه غالب)، بنه، کلخنگ، بادام وحشی، ارژن، خوشک و گون است که با توجه به عبور رودخانه مارون از اطراف این منطقه و پاسگاه محیط بانی، روز به روز گونه های حیات وحش آن در حال افزایش است.
منطقه حفاظت شده خاییز که به گونه حیات وحش کل و بز معروف است دیگر گونه‌های جانوری و شکاری از جمله گرگ، گراز، کفتار، شغال، جوجه تیغی، کاراکال (سیاه گوش)، پلنگ، سنجاقک و انواع خزنده گان است پرندگان این منطقه را شامل کبگ، تیهو، شاهین، بحری، عقاب، بلوط خور، سارگپه، را نیز در خود اسکان داده است.
این منطقه حفاظت شده سال ۱۳۷۷ با توجه به نقش محیط زیستی و اکولوژی منطقه در جادادن گونه های جانوری و شکاری به عنوان منطقه حفاظت شده معرفی شد.
با توجه به وسعت، پراکندگی، وجود روستاهای اطراف این منطقه، حفاظت بهتر از آن نیازمند تامین نیروی انسانی و تجهیز پاسگاه‌های محیط بانی است.