به گزارش روز شنبه ایرنا، روزنامه نیویورک تایمز نوشت: احزاب راست و چپ در فرانسه ادعا می کنند که پیروز انتخابات هستند و این در حالیست که امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه تاکید دارد که انتخابات، برنده ای نداشت.
احزاب چپ گرا خود را پیروز انتخابات می دانند و راست ها چنین استدلال می کنند که فرانسوی ها با احتساب ۱۴۶ کرسی حزب اجتماع ملی، به آنها رای داده اند. میانه روها که کرسی های خود را از دست دادند تلاش می کنند اختلافات را برطرف کنند اما به نظر می رسد فعلا کسی علاقه ای به کاهش اختلافات ندارد.
طبق قانون مجلس ملی فرانسه در ترکیب جدید خود باید در ۱۸ ژوئیه (۲۸ تیر) برای اولین بار تشکیل جلسه دهد. اعضا تلاش خواهند کرد رئیس مجلس را در فضای بی اعتمادی عمیق و ناآرامی ملی معرفی کنند.
گابریل اتل نخست وزیر فرانسه که به عنوان سرپرست فعالیت خود را ادامه می دهد به ندرت با مکرون صحبت می کند که ماه گذشته بدون مشورت با وی، برگزاری انتخابات زودهنگام را اعلام کرد.
جبهه مردمی جدید که ائتلافی از چپگرایان است و بیشتر کرسی ها را در انتخابات اخیر کسب کرد اما نتوانست اکثریت مطلق را بدست آورد مدعی پیروزی در انتخابات است و وعده داده از میان اعضای خود نخست وزیر را معرفی کند اما هنوز درباره فرد مورد نظر به توافق نرسیده است.
بن بست سیاسی در فرانسه، بازتاب اختلافات داخلی و در صدر همه بین سوسیالیست های میانه رو و حزب چپ افراطی «فرانسه تسلیم ناپذیر» است.
به نوشته نیویورک تایمز، این تنها یکی از چندین بن بست هایی است که فرانسه را به لحاظ سیاسی فلج کرده است.
سوفی بینه دبیر کل کنفدراسیون بزرگ عمومی اتحادیه های کارگری در فرانسه خواستار برپایی تظاهرات گسترده در مقابل مجلس ملی با هدف فشار بر معرفی دولت چپ گرا است. وی این هفته در مقاله ای در روزنامه لیبراسیون نوشت: مکرون می خواهد پیروزی ما را سرقت کند.
قانونگذاران راست افراطی از جمله مارین لوپن رهبر حزب اجتماع ملی و برخی دیگر از محافظه کاران میانه رو گفته اند بسرعت هر گونه دولت جبهه ملی جدید را سرنگون خواهند کرد.
چپ ها از نامه هفته گذشته مکرون درباره انتخابات و بیان این که «هیچ کس در آن پیروز نشده است» خشمگین هستند. رئیس جمهوری فرانسه با برگزاری انتخابات زودهنگام کشور را به آشوب کشانده و از زمان اعلام نتایج، عمدتا از انظار دور بوده است.
مکرون در نامه ای خواستار مذاکرات آرام بین نیروهایی شد که به زعم وی دارای «ارزش های شفاف جمهوریخواهانه» هستند اما حزب فرانسه تسلیم نشدنی به ریاست ژان لوک ملانشون و حزب اجتماع ملی لوپن را کنار گذاشت.
مکرون دو حزب افراطی گرا را آنچنان که خود او آنها را می نامد و بیش از ۲۰۰ کرسی از ۵۷۷ کرسی مجلس را در انتخابات اخیر این کشور کسب کرده اند ناسازگار با ارزش های جمهوری کارامد دانسته است.
نیویورک تایمز در بخشی از گزارش خود آورده است: توافق کلی بر این است که نامه مکرون بیش از این که اختلافات را حل کند تنش ایجادکرد. انتخابات، نشان داد در فرانسه جناح چپ و راست تقویت شده اند و میانه روهای وابسته به مکرون ضعیف شده اند. این درحالیست که مکرون بشدت منزوی به نظر می رسد.
به نوشته این رسانه، در حقیقت مکرون بعد از ۷ سال حکومتداری، نتوانسته یک حزب میانه روی قوی ایجاد کند.
وی تنها موفق شده حزب راست و چپی را که در زمان به قدرت رسیدنش در سال ۲۰۱۷ منسوخ شده بودند بار دیگر احیا کند.
نیویورک تایمز با اشاره به تدارکات برای برگزاری المپیک در شهر پاریس نوشت: در حالی این شهر قرار بود محل برگزاری بازی های تابستان شود آشفتگی سیاسی ناشی از بازی خطرناک رئیس جمهوری این کشور برای برگزاری انتخابات زودهنگام و بلاتکلیفی سیاسی، بر آن سایه افکنده است.
برونو لومر وزیر اقتصاد سابق فرانسه هشدار داده اگر دولت جدید برای مقابله با کسری بودجه و بدهی ملی هزینه های خود را کاهش ندهد «کشتی مالی و اقتصادی فرانسه غرق خواهد شد».
اما ملانشون این هدف را دنبال نمی کند، او قصد دارد سن بازنشستگی را از ۶۴ به ۶۰ سال کاهش دهد که هزینه زیادی برای دولت خواهد داشت.
این که بحران سیاسی و بازی های المپیک در فرانسه تا چه اندازه با یکدیگر تلاقی خواهند داشت هنوز معلوم نیست. مشعل المپیک روز یکشنبه بعد از عبور از بخش های زیادی از این کشور وارد پاریس می شود و نشانه قدرتمندی از قریب الوقوع بودن بازی ها است.
فردا یکشنبه ۱۴ ژوئیه (۲۴ تیر) همچنین جشن روز ملی فرانسه موسوم به باسیل است. در این روز فرانسه انقلاب خود را گرامی می دارد که نشانه مخالفت با هر چیزی است که بوی حاکمیت مطلق را می دهد.
کلمان بون وزیر سابق فرانسه گفت نخست وزیر باید کسی از میان سوسیالیست ها یا محافظه کاران میانه رو از بین جمهوریخواهان باشد. مکرون نمی تواند کسی را از بین حزب خود معرفی کند، گویا اصلا انتخاباتی رخ نداده است.
نیویورک تایمز نوشت: اما مشکل این است که هر یک از این انتخابات ها مطمئنا با مخالفت طرف دیگر مواجه خواهد شد. مکرون می خواهد نقش رئیس جمهوری را ایفا کند که سعی در ایجاد اتحاد دارد اما ظرفیت او برای برای گردهم آوردن فرانسه و مجلسی که مدتها مورد تحقیر قرار گرفته بسیار پایین است.