به گزارش خبرنگار ایرنا، کویر بی‌آب و علف خوریان در جنوب شهر سمنان، پوشیده از گنبدهای نمکی واقع در فاصله حدود ۱۰ کیلومتری جنوب شرقی این شهر است که از شرق به کویر نمک و از غرب به رودخانه گیناب و کویر دلازیان به عنوان ملجایی برای عزاداران حسینی دارالمرحمه سمنان به یاد شهدای دشت کربلا شناخته می‌شود.
هیچ چیز نمی تواند مانع همراهی و همدلی مردم با فرهنگ حسینی شود و آیین «عزاداری در صحرا» در بین اهالی سمنان بهترین نمونه از این مثال است. آیینی که چندسال گذشته پای مردم ارادتمند به فرهنگ عاشورا را به صحرای جنوب سمنان بازمی‌کند و صحنه‌هایی از دلدادگی و خلوت فردی و جمعی عزاداران حسینی را ثبت می‌کند.
آیینی که شیوع کرونا عامل شکل‌گیری آن شد
شیوع کرونا از سال ۱۳۹۸ موجب اعمال محدودیت‌هایی در برگزاری آیین‌های جمعی در شهرهای مختلف کشور و جهان از جمله سمنان در ماه محرم شد و همزمانی دهه اول محرمِ ۱۳۹۹ با شیوع گسترده کرونا موجب شد سمنانی‌ها «حسینیه صحرایی» را با هدف احیای سنت «عزاداری در صحرا» به راه بیندازند و از آن سال تا کنون پنج‌سال می‌گذرد و این آیین به عنوان محفلی برای همدلی و همنوایی اهالی سمنان با سوگواران حسینی همچنان هر ساله با شور و ارادت مردم ادامه دارد.
امسال پنجمین سالی است که کویر خوریان سمنان افتخار میزبانی از عزاداران حسینی در روزهای هشتم، نهم و دهم محرم را پیدا می‌کند، گویی همین دیروز بود که به خاطر شیوع کرونا، جرات نشستن در کنار عزیزانمان را نداشتیم و همواره این جمله در گوشمان زمزمه می‌شد که اگر «جمع شویم، کم می‌شویم»
کسانی که سال ۱۳۹۹ دلشان برای حضور در مجلس عزاداری امام حسین(ع) تنگ شده بود و دیگر یارای ماندن در خانه در عزای حسینی را نداشتند، با ابتکار عمل با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی به احیای سنت «عزاداری در صحرا» پرداختند و اکنون که از اوج همه‌گیری ویروس منحوس کرونا دور شده‌ایم، عزاداران به شکرانه روزهایی که این صحرا دلتنگی‌هایشان را تسکین بود، گرد هم می‌آمدند و در رثای شهادت امام حسین(ع) و یاران با وفایش عزاداری کردند و در زیر سقف آسمان دست به درگاه کبریایی برای شفاعت بلند کردند؛ در آیینی که طی ۲ روز دیگر هم ادامه دارد.
به گزارش خبرنگار ایرنا، امام حسین(ع) سومین اختر تابناک امامت و ولایت در سوم شعبان سال چهارم هجری قمری در خانه حضرت امیرالمومنین(ع) پیشوای اول شیعیان و حضرت فاطمه زهرا(س) یگانه دختر رسول اکرم(ص) در مدینه دیده به جهان گشود.
آن حضرت در مکتب نورانی حضرت محمد(ص) و پدرش مولای اول شیعیان(ع) و مادری چون حضرت زهرا(س) درس آزادی، ایستادگی و جوانمردی را آموخت و پس از شهادت پدرش، همدوش با برادرش امام حسن مجتبی(ع) در راه تبلیغ دین اسلام و آموزه‌های آن گام برداشت. هنگامی‌که امام دوم شیعیان در سال ۵۰ هجری قمری به شهادت رسیدند، رسالت سنگین امامت و هدایت مردم بر دوش امام حسین(ع) واگذار و آن حضرت به مدت ۱۱ سال عهده‌دار این امر مهم شدند.
سرانجام در روز دهم محرم (عاشورا) سال ۶۱ هجری قمری، امام حسین(ع) و یارانش باوفایش در راه دین اسلام و ترویج آموزه‌های آن، احیای احکام دین و زدودن انواع انحراف‌های دینی به شهادت رسیدند و درس آزادی و ولایتمداری را در تاریخ ماندگار کردند