تهران- ایرنا- کاهش نزولات آسمانی و برداشت بی‌رویه از سفره‌های زیرزمینی به خصوص در دو دهه اخیر دریاچه ارومیه، این جلوه‌گاه کم‌نظیر طبیعت را با چالش جدی مواجه کرد و پارک ملی دریاچه ارومیه می‌رفت تا در خطر نابودی کامل قرار گیرد.
با توجه به کاهش ارتفاع سطح آب دریاچه ارومیه و با تشکیل ستاد احیاء این دریاچه، طرح انتقال آب مازاد از حوضه آبریز مجاور دریاچه ارومیه به عنوان یکی از راهکارهای ۱۹ گانه مورد تأیید قرار گرفت تا وزارت نیرو، شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران را به عنوان کارفرمای این مأموریت مهم برگزیند.
بر این اساس شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران نیز در فاز اول انتقال آب به دریاچه ارومیه، احداث سد کانی سیب را در دستور کار خود قرار داد. این سد از نوع سنگ‌ریزه‌ای با هسته رسی و ارتفاع ۵۷ متر با حجم مخزن ۲۲۰ میلیون مترمکعب و همچنین سامانه انتقال آب نیز متشکل از تونلی به طول ۳۶ کیلومتر و کانال انتقال به طول ۱۱ کیلومتر و لایروبی بخشی از رودخانه گدارچای با هدف انتقال ۳۰۰ میلیون مترمکعب از آب ذخیره شده در سد کانی سیب که بخشی از آورد رودخانه‌های این حوضه در طول سال است، انجام شد و اسفندماه سال ۱۴۰۱ توسط رئیس جمهور شهید افتتاح شد که تا کنون در چند مرحله رهاسازی آب از طریق این سامانه سرآغازی بر احیای دریاچه ارومیه شده و روح تازه‌ای بر کالبد این نگین فیروزه‌ای کشور تزریق شد.
در ادامه این مسیر و در جهت نیل به اهداف کلی این طرح بزرگ زیست محیطی، بند بادین آباد و کانال ۴.۵ کیلومتری انتقال آب ساخته شد تا با بهره‌برداری از فاز دوم و نهایی بزرگ‌ترین طرح محیط زیستی خاورمیانه و افزودن ۱۸۰ میلیون متر مکعب آب رودخانه بادین آباد به مخزن سد کانی سیب، در مجموع امکان انتقال سالانه ۴۸۰ میلیون متر مکعب آب به منظور، تأمین بخشی از نیازهای زیست محیطی دریاچه ارومیه فراهم شود.
بی شک با عنایت خداوند و افزایش نزولات آسمانی‌اش، در کنار همکاری و همدلی مردم و مسئولان در جهت اصلاحات اساسی و دلسوزانه در بخش‌های مختلف برای نجات این پارک گران‌بهای ملی، لبخند بر لبان نگین فیروزه‌ای کشورمان شاهد خواهیم بود و شیرینی نجات دریاچه شورمان را خواهیم چشید.
*مجری طرح انتقال آب به دریاچه ارومیه