به گزارش ایرنا، پیش از مراسم افتتاحیه، سونکمبا سیلا، دونده سرعتی فرانسوی، به دلیل بر سر داشتن روسری در خطر حذف از ترکیب کاروان فرانسه برای حضور در این مراسم قرار گرفت. با این حال در لحظات آخر تصمیم گرفته شد که موجب آن سیلا موهای خود را با کلاه پوشانده و او اجازه پیدا کرد تا در رژه کاروان فرانسه شرکت کند.
تینا رحیمی، اولین بوکسور زن مسلمان که نماینده استرالیا در المپیک است و در رقابت‌ها، آستین‌های بلند و حجاب زیر پوشش محافظ دارد، در پستی در شبکه‌های اجتماعی نسبت به ممنوعیت پوشیدن روسری توسط یک ورزشکار فرانسوی برای حضور در المپیک اعتراض کرد.
رحیمی نوشت: شما نباید بین عقایدو مذهب یا ورزش‌تان یکی را انتخاب کنید. این چیزی است که ورزشکاران فرانسوی مجبور به انجام آن هستند. فرقی نمی‌کند چگونه لباس بپوشید، چه قومیتی دارید یا از چه مذهبی پیروی می‌کنید. ما همه دور هم جمع می‌شویم تا به این یک رویا برسیم. برای رقابت و برنده شدن. هیچکس نباید کنار گذاشته شود. تبعیض در ورزش، به ویژه در المپیک و آنچه که نشان می‌دهد، مورد استقبال قرار نمی‌گیرد.
ممنوعیت حجاب فرانسه فقط شامل ورزشکاران فرانسوی می‌شود که در این بازی‌ها شرکت می‌کنند و این ممنوعیت برای بازدیدکنندگان از مسابقات اعمال نمی‌شود. این ممنوعیت در مورد ورزش‌هایی از جمله فوتبال، بسکتبال، والیبال و بوکس اعمال می‌شود و تمامی سطوح مسابقات از جمله مسابقات آماتور را نیز در بر می‌گیرد.
در ماه ژوئن، ائتلافی از گروه‌ها از جمله دیده‌بان حقوق بشر و عفو بین‌الملل در نامه‌ای به کمیته بین‌المللی المپیک، این ممنوعیت را محکوم کردند و خواستار مداخله IOC شدند.
در این نامه آمده است: ممنوعیت‌های اعمال‌شده توسط مقامات ورزشی فرانسه تبعیض‌آمیز است و ورزشکاران مسلمانی را که تصمیم به پوشیدن حجاب دارند، از استفاده از حق انسانی خود برای ورزش بدون هیچ گونه تبعیض باز می‌دارد. این ممنوعیت ها همچنین با الزامات حقوق بشر برای کشورهای میزبان و چارچوب استراتژیک حقوق بشر کمیته بین‌المللی المپیک و اصول بنیادین المپیک نیز مغایر است.
فرانسه سابقه طولانی در تلاش برای ممنوعیت پوشیدن لباس و حجاب دارد که این عمل از نظر سیاسی به نام laïcité (سکولاریسم) توجیه شده است.