به گزارش شامگاه سهشنبه ایرنا، اعزام به خدمت مقدس سربازی از جمله وظایفی است که در ایران مدرک و جایگاه نمیشناسند و هر جوان ایرانی طبق قانون باید آن را در موعدی که قانون مشخص کرده است، انجام بدهد.
با وجود بدیهی بودن انجام خدمت سربازی که مردان ایرانی فارغ از اینکه در چه فعالیتی مشغول هستند، باید انجام بدهند، به نظر میرسد که فوتبالیستهای ایرانی نتوانستهاند با این مسئله کنار بیایند و هر چند وقت یکبار صدای اعتراضشان بلند میشود و سعی میکنند نارضایتیشان را نسبت به انجام خدمت مقدس سربازی نشان دهند.
آنها همواره با وجود امتیازهایی که در ۲ دهه گذشته برای به تعویق انداختن این خدمت مقدس از سوی نهادهای مربوطه برایشان در نظر گرفته شده است، همچنان هم سعی دارند از خدمت زیر پرچم که بر اساس قانون اساسی جزو وظایف هر مرد ایرانی است، شانه خالی کنند. به طوری که میخواهند خودشان را تافته جدابافته از جامعهای بدانند که فارغ از جایگاه، باید خدمت مقدس سربازی را انجام بدهد.
اوج نشان دادن این اعتراضها و زیربار نرفتن فوتبالیستها برای انجام خدمت مقدس سربازی، فصل تابستان است که سازمان نظام وظیفه با توجه به پایان رسیدن معافیت برخی فوتبالیستها، آنها را به خدمت فرا میخواند و از آنها میخواهد خودشان را برای انجام خدمت مقدس سربازی به پادگان معرفی کنند.
فصل نقل و انتقالات تابستان امسال هم از این قاعده مستثنی نیست و سازمان نظام وظیفه با اعلام اسامی فوتبالیستهای مشمول، آنها را به خدمت سربازی فراخواند. همین مسئله سبب شد تا صدای اعتراض برخی از این فوتبالیستها بلند شود و آنها ناخرسندیشان را نسبت به اینکه قرار است به خدمت اعزام شوند،، اعلام کنند تا با فشارهای رسانهای بتوانند بار دیگر خدمتشان را به تاخیر بیندازند. با این حال، سازمان نظام وظیفه بدون توجه به جوسازی برخی از این فوتبالیستها که سعی در مظلومنمایی داشتند، پای اجرای قانون ایستاد و این بازیکنان به خدمت فراخوانده شدند.
با این حال این فوتبالیستها در این چند وقت اخیر، از هر تریبونی که به دستشان میرسید، سعی کردند که نسبت به تصمیم قانونی سازمان نظام وظیفه گله کنند. صحبتهای دیروز امید نورافکن، هافبک فصل گذشته سپاهان را که برای انجام خدمت سربازی راهی باشگاه ملوان شده است را هم میتوان در این راستا ارزیابی کرد.
نورافکن گفته است: «خدمت سربازی سختترین و بدترین دوره فوتبالی یک بازیکن است. بازیکن ۱۵ سال تلاش میکند تا در ۲۷ یا ۲۸ سالگی به اوج فوتبال خود برسد، اما باید ۲ سال به خدمت سربازی برود. برای بازیکنانی که در لیگ برتر بازی میکنند، قوانین زیادی گذاشتهاند که بعضی از آنها مندرآوردی بوده و باورکردنی نیست. بازیکنان و فوتبال ایران از این مسئله ضرر میکنند.»
البته نورافکن، تنها یک نمونه از فوتبالیستهایی است که در سالهای اخیر تنها به دلیل اینکه در سطح اول فوتبال کشور بازی میکنند، خواهان امتیاز ویژه و زمان معافیت بیشتر شده است!
«نورافکن»ها در شرایطی خدمت سربازی را «بدترین و سختترین دوره فوتبال یک بازیکن» میدانند که آنها به واسطه برخی معافیتها، سربازیشان را تا حداکثر زمان ممکن عقب انداختهاند و همچنین دوران سربازیشان را به جای پشت سرگذاشتن در لب مرز و شرایط دشوار، در باشگاههای فوتبال نظامی میگذرانند!
این در حالی است که خیلی از جوانان تحصیلکرده و نخبه کشورمان، بلافاصله پس از پایان تحصیل، بدون اینکه امتیاز ویژهای مانند فوتبالیستها نصیبشان شود، خدمتشان را انجام میدهند و خیلیهایشان هم در ماموریتها و در مبارزه با اشرار به فیض شهادت میرسند.
به همین خاطر بازیکنانی مانند نورافکن به جای گله و شکایت، باید قدردان مسئولان هم باشند که شرایط مناسبی را برای خدمتشان فراهم میکنند و آنها قرار نیست در جای دورافتاده و شرایط خاص به خدمت مشغول باشند.
البته به نظر میرسد گلایه فوتبالیستهایی مانند «نورافکن» بیشتر به خاطر قطع شدن دریافتیهای چند ده میلیاردی از کنار فوتبال باشد. به خصوص که آنها باید در باشگاههای نظامی با حقوق سربازی که حقوق کل خدمتشان اندازه یک درصد قراردادشان هم نمیشود، بازی کنند.
گرچه دلکندن از قراردادهای میلیاردی سخت است اما آنها باید بدانند جوانان نخبه حتی با مدرک دکترا هم که شرایط درآمدهای کلان البته نه به اندازه فوتبالیستها را دارند، با رفتن به سربازی تنها حقوق سربازی را دریافت میکنند، به ویژه که آن جوان نخبه هم مانند فوتبالیستهای ملیپوش برای کشورمان در حوزههای دیگر افتخارآفرینی میکند.
از این رو، بازیکنان فوتبال باید با دانستن حدشان، از فرافکنی و جوسازی نسبت به انجام وظیفه قانونیشان یعنی خدمت مقدس سربازی، سعی در زیرسوال بردن قانون نداشته باشند، به خصوص که آنها گرچه در کسب درآمدهای میلیاردی در جامعه ورزش، تافته جدابافته هستند اما در ماجرای قانون سربازی، هیچ تفاوتی با بقیه مردم ندارند.