نوشهر - ایرنا - نماینده ولی فقیه در مازندران و امام جمعه ساری گفت: شهید شیخ فضل‌الله نوری خادم بی‌نام بود و امروز باز شناسی خائن از خادم در تاریخ یک ضرورت است.

به گزارش ایرنا، آیت الله محمدباقر محمدی لائینی روز پنجشنبه در آیین گرامیداشت عالم مجاهد شهید شیخ فضل الله نوری و یادواره شهدای روحانی در مصلی الغدیر شهرستان نور افزود : شیخ فضل الله نوری انسانی بوده که آن زمان و این زمان ناشناخته اند و دشمنان نمی گذارند که شناسانده شوند.

وی اظهارکرد : شیخ فضل الله نوری در عرف حوزه معنای دیگری دارد از آیت الله هم مهم بوده و ایشان را حامی استبداد، مخالف جریان عدالت خواهی و سطله خواهی شهیدش کردند.

وی بیان داشت : شیخ ندای مشروطه و مشروعه داشت و با این تفکر بر جریان غربگرا ایستاد و این عالم مجاهد طرفدار استبداد و مشروطه مطلقه نبود.

نماینده ولی فقیه در مازندران یادآور شد: اصحاب رسانه آن زمان نگذاشتند که صدای عدالت خواهی شیخ نوری به گوش جامعه برسد و امروز وظیفه داریم راه ،آرمان و هدف او را ادامه دهیم چرا که در بی خبری او را به شهادت رساندند.

به گفته محمدی لایینی چهره هایی مانند شیخ فضل الله نوری که به ناحق مکتوم ، مغفول ، مظلوم و تحریف شدند، خادم بودند و امروز آنچه تاریخ از ما مطالبه دارد باز شناسی خادم است.

وی گفت : شیخ فضل الله نوری را به جرم همراهی نکردن با جریان غربگرای مشروطه تحریفش کردند و اجازه ندادند صدای این عالم عالیقدر شنیده شود.

امام جمعه ساری افزود : وظیفه ما است باید عبرت بگیریم و نگذاریم امثال شیخ فضل الله نوری با تحریف سیاست گمنام شوند و نگذاریم خائنان تاریخ سازی کنند و برجسته شوند.

یازدهم مرداد سالروز شهادت شیخ فضل‌الله نوری از رهبران نهضت مشروطه است که حضور در عرصه مسائل سیاسی و اجتماعی همچون حضور در جنبش تنباکو و انقلاب مشروطه و آگاهی کامل از توطئه‌های استعمارگران و تلاش برای ایجاد و احیای عدالتخانه بخش مهمی عملکرد در زمان حیاتشان به شمار می‌رود.

فضل‌الله کجوری، مشهور به شیخ فضل‌الله نوری از مجتهدان برتر در تهران و از پیشروان جنبش مشروطه ایران بود. وی با پشتیبانی آخوند خراسانی، اصل دوم متمم قانون اساسی مشروطه مبنی بر تشکیل هیئت‌نظارت را به تصویب مجلس شورای ملی رساند ولی به دلیل اختلاف با دیگر نمایندگان درباره برخی از اصول متمم قانون اساسی مشروطه، از مجلس کناره‌گیری کرد و با راه‌اندازی جریانی که مشروعه‌خواهان نام گرفت، اعتراضات شدیدی بر مشروطه‌خواهان و مشروطیت وارد کرد.
وی که با هواداری از این انقلاب مشروطه بستر پیروزی آن را فراهم آورد ولی پس از پی بردن به مبانی تفکر برخی از مشروطه‌خواهان، درصدد هماهنگ کردن قوانین مشروطه با موازین شرع مقدس برآمد اما با مخالفت شدید استعمارگران و غربگراها روبه‌رو شد تا جایی که جان خود را در این راه از دست داد؛ شخصیت این عالم بزرگوار به گونه ای بود که حتی مخالفانش نیز از او به نیکی یاد کرده اند.

وی در سال ۱۲۸۸ ه.ق در جریان انقلاب مشروطیت در تهران به شهادت رسید.