به گزارش ایرنا، آیت الله علی اکبر مشام روز پنجشنبه در آیین گرامیداشت عالم مجاهد شهید شیخ فضل الله نوری و یادواره شهدای روحانی در مصلی الغدیر شهرستان نور افزود : شهادت نمونه عالم و مسوول و متعهدی است که جان بر کف نهاده بر آرمان و سخاوتمندانه جانش را اهدا کرد و باید الگوی ما حوزویان و طلبه ها باشد.
وی اظهارداشت: روایت شده وقتی که پیکر شیخ بالای دار رفت پرچم غرب‌زدگی در قلب ایران و تهران به اهتزار در آمد و آنگاه که قامت بر افراشته او در برابر ستم و استبداد و غرب زدگی خم نشد.
وی خاطرنشان کرد: تصور بر آن بود پرونده مشروطیت بسته شد اما چنین نشد و گفت جان می بازم تسلیم نمی شود و زیر سایه پرچم انگلستان نمی روم آزادانه زیست و اندیشید و شیخ یک شخص و شخصیت نبود بلکه یک فکر و گفتمان و جریان بود.
رییس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی یادآور شد : گفتمان شیخ فضل الله نوری زنده و همچنان الهام بخش بوده و نبرد با خودباختگی، استکبار و ظالمان است که امروز باید راه او را ادامه دهیم.به گفته مشام ماندگاری دین مبین اسلام به واسطه روحانیت ، تألیف، تحقیق و پژوهش های دینی تحقق پیدا کرده است.
وی تاکید کرد : شیخ فضل الله نوری انسانی بوده که آن زمان و در زمان ما ناشناخته مانده است و باید شناسانده شوند.
وی گفت : شیخ نوری ندای مشروطه و مشروعه داشت و با این تفکر بر جریان غربگرا ایستاد و امروز وظیفه داریم راه وآرمان او را ادامه دهیم.
یازدهم مرداد سالروز شهادت شیخ فضل‌الله نوری از رهبران نهضت مشروطه است که حضور در عرصه مسائل سیاسی و اجتماعی همچون حضور در جنبش تنباکو و انقلاب مشروطه و آگاهی کامل از توطئه‌های استعمارگران و تلاش برای ایجاد و احیای عدالتخانه بخش مهمی عملکرد در زمان حیاتشان به شمار می‌رود.
فضل‌الله کجوری، مشهور به شیخ فضل‌الله نوری از مجتهدان برتر در تهران و از پیشروان جنبش مشروطه ایران بود. وی با پشتیبانی آخوند خراسانی، اصل دوم متمم قانون اساسی مشروطه مبنی بر تشکیل هیئت‌نظارت را به تصویب مجلس شورای ملی رساند ولی به دلیل اختلاف با دیگر نمایندگان درباره برخی از اصول متمم قانون اساسی مشروطه، از مجلس کناره‌گیری کرد و با راه‌اندازی جریانی که مشروعه‌خواهان نام گرفت، اعتراضات شدیدی بر مشروطه‌خواهان و مشروطیت وارد کرد.
وی که با هواداری از این انقلاب مشروطه بستر پیروزی آن را فراهم آورد ولی پس از پی بردن به مبانی تفکر برخی از مشروطه‌خواهان، درصدد هماهنگ کردن قوانین مشروطه با موازین شرع مقدس برآمد اما با مخالفت شدید استعمارگران و غربگراها روبه‌رو شد تا جایی که جان خود را در این راه از دست داد؛ شخصیت این عالم بزرگوار به گونه ای بود که حتی مخالفانش نیز از او به نیکی یاد کرده اند.
وی در سال ۱۲۸۸ ه.ق در جریان انقلاب مشروطیت در تهران به شهادت رسید.