فاطمه ابوالحسنی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: تنها کسی که به ما کمک میکند خدا و دعای شهید است وگرنه زبان از گفتن حال فرزندان شهدا قاصر است، آنها حتی وقتی که ازدواج هم میکنند باز به پدرشان نیاز دارند و دلتنگ او میشوند.
وی با بیان اینکه زینب سادات ۱۰ ساله و سید علی ۲ ساله بودند که پدرشان شهید شد، افزود: من در خودم ندیدم که جای پدرشان را بگیرم اما با فرزندانم صمیمی هستم و به هم تسکین میدهیم. همیشه یاد و خاطره پدرشان را زنده نگه می داریم و از او به خوبی یاد می کنیم.
همسر شهید میرافضلی ادامه داد: وقتی شوهرم یکسال و نیمه بود پدرش را بر اثر تصادف از دست داد. به همین دلیل همیشه نسبت به افرادی که پدر نداشتند، احساس خاصی داشت. هر وقت کسی شهید میشود، خودم را جای خانواده آن فرد می گذارم و می دانم چه راه سختی در پیش دارد.
اخلاق فرزندان اهالی رسانه مانند پدرشان است
ابوالحسنی تصریح کرد: اخلاق فرزندان اهالی رسانه مانند پدرانشان است. بیشتر از اینکه من به فرزندانم دلداری دهم، آنها به من تسکین میدهند و قوت قلبم هستند. تا امروز در نبود همسرم روزگار را گذرانده ایم، باقی عمر را هم با توکل به خدا سپری میکنیم.
این همسر شهید در پاسخ به این پرسش که اگر شهید میرافضلی در قید حیات بود آیا برای اطلاع رسانی به فلسطین میرفت یا نه، گفت: اطلاع رسانی درباره مسائل غزه از سوی رسانه ها به خوبی انجام میشود. نمیدانم اگر همسرم زنده بود به فلسطین میرفت یا نه اما زندگی بدون او بسیار سخت و جانکاه است.
ابوالحسنی خاطرنشان کرد: سردمداران ظالم رژیم صهیونیستی هیچگاه به حق خود قانع نیستند. آنها هر کاری می خواهند، می کنند اما همیشه از سوی مردم آزاده، محکوم به شکست هستند. نمی دانم چه چیزی مانع ادامه جنگ غزه می شود؛ اما حیف است انسانهای بی گناه به ویژه زنان و کودکان، مظلومانه به شهادت برسند.
برشی از زندگی شهید میرافضلی
به گزارش ایرنا، شهید میرافضلی در شهر یزد و در خانوادهای متدین دیده به جهان گشود. او همکاری خود را با خبرگزاری جمهوری اسلامی از سال ۱۳۶۸ آغاز کرد. این خبرنگار و عکاس توانا، متعهد و گشادهروی خبرگزاری جمهوری اسلامی فعالیت های ارزشمندی در حوزههای گوناگون هنری و فرهنگی داشت. برگزاری نمایشگاههای عکس برای معرفی رویدادهای مختلف، برگزاری کلاسهای طراحی و نیز انتشار کتاب عکس با عنوان غم بم از جمله فعالیت های فرهنگی وی به شمار می آید. آثار این شهید بزرگوار در جشنوارههای مختلف و در مجله عکس خبری به چاپ رسیده است.
شهید میرافضلی به سبب هوش و ذکاوت خدادادی، روحیه قوی و ابتکار عملی بالایی که داشت همواره به دنبال شکار لحظه ها بود و به همین خاطر دوربین خود را تا آخرین لحظات حیات بر دوش داشت و لحظهای از خود دور نکرد. همکاران ایرنا همواره آثار اجتماعی با خمیرمایه انسانی را در عکس های متعدد وی به وضوح شاهد بودند.
شهید میرافضلی برای پوشش خبری رزمایش نیروی دریایی ارتش در منطقه چابهار و دریای عمان عازم این منطقه بود که بر اثر سانحه سقوط هواپیمای C-۱۳۰ حامل خبرنگاران در تهران به فیض شهادت نائل شد.