تاریخ انتشار: ۲۰ مرداد ۱۴۰۳ - ۰۸:۳۰

ایلام- ایرنا - وصال عاشقان برای رؤیت جمال مراد خویش بعد از چهل روز از فراق تاسوعا و عاشورای عزیز زهرا(س) با جاری شدن اشک ارادت مریدان و رهروان نهضت حسینی در سال ۶۱ هجری، آذرخش اربعین، بزرگترین اجتماع انسانی در بستر جهان اسلام را رقم زد. 

به گزارش خبرنگار ایرنا، کاروان غم افشان حسین‌ابن‌علی(ع) که به منزلگاه چهلم می‌رسد، شمیم دل‌انگیز وصال به محنت مفارقت سالار شهیدان لبخند زده و جهان مُلک مشام را می‌نوازد، گرچه کربلا صحنه‌ی شهادت سید و سالار شهیدان است اما به برکت خون امام حسین(ع) و یاران باوفایش در صحرای نینوا، بیدارگری‌های حضرت زینب(س) و اعجاز اربعین، خون بر شمشیر پیروز، عزت و اقتدار سلام جاودانه و نقش ایثار در اتحاد اجتماعی پایدار شد.

یکی از برکات و اعجازهای اربعین سرور آزادگان عالم تبدیل مهران به یک محشر جهانی و مظهر ماندگار انسانی است، در این میدان مبارزه به حکم ارادت، اشعه داغ آفتاب نیز تسلیم محبت فرزند زهرا(س) شده و گرمای سوزان مهران در سایه حُریت حسینی(ع) قرار گرفته و شربت شور، شفاء و شیدایی می‌پراکند.

آوردگاه آسمانی اربعین دیگر بار از راه می‌رسد و معرکه دوستی و دلدادگی به تبار حسین شهید (ع) بر پا می‌شود، در کنگره سالانه اربعین، جهانی در قاب" اشک، عشق و آیینه " رُخ می‌نماید و رنگین کمانی از مکاتب و ملیت‌های مختلف، یک آسمان از اقوام و اتبار به رنگ سرخ در افق عالم خودنمایی می‌کند.

در افق اربعین حسینی(ع) همه عالمیان با عقاید و افکار گوناگون خود را به مرز مهران رسانده تا جان را در زلال زیبای حسین‌ابن‌علی(ع) طراوت داده و کشور دل را در نسیم نورانی مظلوم کربلای معلی تطهیر و تنزیه نمایند.

با اعجاز عالم‌افروز اربعین حسینی(ع) کاسب در بازار، راننده در جاده، خلبان در هوا، زائران در مَروه و حاجیان در صفا، خادمان در هیئت و عاشقان در منا، منتظران هَروله کنان و عازم کربلا، همگی حسین(ع) گویان رو به مشهد شهیدان کربلا، هستی خود را به آستان نینوای عباس علمدار (ع) می‌سپارند.

در مهرورزی مهران و معاشقه با جانان، زوار در آوردگاه عاشقی و در لباس احرام، عازم منای عشق‌اند و در تب وصال مظلوم کربلا، در دارالشفاء دلدادگان و مدفن شاهدان "کرد، لر، فارس، عرب و بلوچ از همه بلاد ایران و اقصی نقاط جهان " فارق از نام، نشان و شریعت، عقیده، ادیان، مکتب و مذهب، با ردای عشق و لوای اربعین، در وادی وحدت اردو زده تا فرات دل را در عطش کربلا خالی کنند و فراخنای عطوفت خاندان عصمت و طهارت (ع) را تقدیم کام خشک زمین و زمان نمایند.

در میعادگاه مهران، کشتی اربعین میزبان شیفتگان دیرنشین دشت خلوص و سخاوتمندان ساحل سرخ نینوا است تا سماحت و سروری ام‌القرای جهان اسلام را با هدایت و هوشمندی رهبر لایق خود به جهان بشریت ابلاغ نمایند.

در سایه اعجاز عاشقانه‌ی اربعین، وکیل و وزیر، سردار و امیر، مالک و اجیر، معمم و مکلی، قاضی و داعی، فرماندار و فرمانبردار، فرمانده و استاندار، به دور از هرگونه رنگ و رسوم، کشور و کاشانه، تفاوت و تفاخر، به معبر عشق اباعبدالله(ع) وارد شده تا از خیل خروشان سپاه باصفای حسین(ع) عقب نمانند و نجوا کنان ابراز بدارند که

"حب الحسین(ع) یجمعنا "

در این واژه منور، رخت دورنگی و ریا در قرنطینه اخلاص محبوس شده و عَلَمِ ارادت و ادبِ انسانیت زائران مزار مبارک سرور آزادگان جهان شهره بازار بندگی شده و ردای سبز آرامش تن پوش عاشقان کوی کرامت می‌شود.

به برکت اربعین حسین ابن علی(ع)، ایلام، ایران کوچکی می‌شود و مهران نمایانگر عظمت و ولایت پذیری ساکنان او.

در سرای سبز اربعین، سرود سرخ حسینی(ع) و رسالت روشنگری زینبی(س) زمزمه می‌شود و با جان دل، داشته‌های خود را در قالب "بیت الحسین(ع) "در طبق اخلاص گذاشته به امید اینکه در امتحان اربعین قبول شوند و دفتر اعمالشان به امضای حسین(ع) مزین شود.

در آئینه اعجاز امام حسین علیه، پیرزنان و یلچری، پیرمردان عصا بدست، بیماران مبتلا، دردمندان امیدوار، محتاجان متوسل، نیازمندان متوکل، گرفتاران متدین، در راه ماندگان نگران و افتادگان بی‌توان، همه آمال و آرزو و درمان امراض مزمن خود را در میعاد گاه مهران و بارگاه با کرامت و آستان پرسخاوت سرور آزادگان عالم بر خوان خُسروی و عطش عارفانه اربعین جستجو می‌کنند و به مهر ماندگار خالق کردگار دل بسته‌اند و امید اجابت دارند.

زوار ارباب بی کفن کربلا و بابای مظلومش در نجف اشرف با هر مرام، منش، مسلک و با کوله‌باری از آمال و آرزوهای دیرینه و شاکی از جور و ستم ظالمان دنیا به اعجاز و اجابت حسین(ع) دل بسته و به لطف صفحه نگار صدیق روزگار امیدوارند که با نظر نجابت شاه شهیدان گره از همه مشکلات آنان گشوده شود ومظلومان غزه از دست خون آشامان آمریکا و صهیونیسم آزاد گردد.

چنین باد.