به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از سای تک دیلی، با پیشرفتهای مهم حاصل شده در فناوریهای پرواز تا سال ۲۰۴۵ تقریبا تمام پروازهای مسافت کوتاه با سوخت هیدروژن انجام می شود. سوئد ممکن است پروازهای هیدروژنی را تا سال ۲۰۲۸ شروع کند و انتظار می رود تا سال ۲۰۵۰ پروازهای هیدروژنی تا در گسترده وسیعتری از جهانی برقرار شوند.
مطالعات جدید از دانشگاه فناوری چالمرز سوئد حاکی از آن است که تا سال ۲۰۴۵ تقریبا تمام مسافرت های هوایی تا در مسیرهای تا شعاع ۷۵۰ مایلی با هواپیماهای با سوخت هیدروژن ممکن است. علاوه بر این، یک نوع جدید از دستگاه تبادل گرمایی (heat exchanger) در حال ساخت است که می تواند این بُرد پروازی با سوخت هیدروژن را بیش از این نیز افزایش دهد.
توماس گرونشتت استاد دانشگاه فناوری چالمرز و مدیر بخش فناوری هیدروژنی این دانشگاه گفت: اگر همه چیز در جای خود قرار بگیرد، تجاریسازی پروازهای هیدروژنی می تواند بسیار سریع انجام شود. تا سال ۲۰۲۸ اولین هواپیمای با سوخت هیدروژن برای پرواز تجاری در آسمان خواهد بود.
این پیشرفت های فناورانه داخل تونلهای بادی چالمرز قابل مشاهده است، جایی که محققان در تاسیسات پیشرفته خود شرایط جریان هوا را آزمایش میکنند. در این جا موتورهای با بهرهوری بالاتر انرژی در حال ساخت است. این موتورها راه را برای پروازهای ایمن و کارآمد برای هواپیماهای سنگین هموار میکنند.
این درحالی است که پروازهای با سوخت هیدروژن در مسافتهای کوتاه و متوسط نزدیک به تحقق است. یک مطالعه اخیر توسط دانشگاه چالمرز نشان داد پروازهای با سوخت هیدروژن این پتانسیل را دارند که تا سال ۲۰۴۵ نیاز ۹۷ درصد از تمام مسیرهای پروازی داخل منطقه نوردیک (شمال اروپا) و ۵۸ درصد از حجم پروازهای مسافری را تامین کنند.
توسعه و ساخت دستگاه نوآورانه مبادله گرمایی
دستگاه های مبادله گرمایی بخشی مهم و حیاتی از صنعت هوانوردی هیدروژنی هستند همچنین بخشی کلیدی از پیشرفتهای فناورانه در حال وقوع به شمار میروند. برای سبک نگاه داشتن سامانههای سوخت لازم است که هیدروژن در شکل مایع باشد و این یعنی هیدروژن باید بسیار سرد نگاهداری شود که دمای آن معمولا در حد منفی ۲۵۰ درجه سانتیگراد است. برای انتقال گرما بین هیدروژن بسیار سرد و موتور هواپیما، انواع جدیدی از دستگاه های مبادله گرمایی مورد نیاز است.
محققان دانشگاه چالمرز برای حل این مشکل از چند سال پیش برای ساخت نوع جدیدی از دستگاه مبادله گرمایی کار کرده اند. آنها معتقدند این نوع فناوری تبادل گرمایی با بهینه سازی بیشتر در یک هواپیمای تجاری ایرباس آ – ۳۲۰ می تواند برد مسافتی را تا حد ۱۰ درصد یا معادل مسیر بین گوتنبرگ و برلین بهبود بخشد.