به گزارش گروه سیاست خارجی ایرنا، علی باقری کنی در پیامی که در حساب شخصی خود در فضای مجازی به اشتراک گذاشت، در واکنش به تحولات اخیر در کشور بنگلادش عنوان داشت: من از برقراری صلح در کشور دوستمان بنگلادش استقبال می‌کنم و برای برادرم دکتر توحید حسین مشاور دولت موقت بنگلادش در امور خارجه آرزوی موفقیت می کنم.
به گزارش ایرنا، در پی تحولات بنگلادش، محمد یونس برنده جایزه صلح نوبل پس از کناره‌گیری «شیخ حسینا» نخست‌وزیر سابق بنگلادش، به عنوان مشاور ارشد دولت موقت (که معادل نخست‌وزیری است) سوگند یاد کرد.
بنابر این گزارش، مراسم سوگند در کاخ ریاست جمهوری برگزار شد و محمد یونس در حضور «محمد شهاب الدین» رئیس جمهوری بنگلادش سوگند به جا آورد.
در این مراسم رهبران سیاسی، جامعه مدنی، ژنرال ها و دیپلمات ها حضور داشتند.
خبرگزاری فرانسه پیشتر گزارش داده بود محمد یونس ۸۴ ساله و برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۰۶ آماده برای ادای سوگند در دولت موقت امروز اروپا وارد داکا شد و مورد استقبال فرمانده ارتش بنگلادش قرار گرفت.
وی در بدو ورود به فرودگاه داکا خواستار برقراری نظم و قانون و آرامش در این کشور شد.
یونس در فروگاه داکا گفت که امروز روز باشکوهی برای بنگلادش بوده و این کشور پیروزی جدید خلق و دومین استقلال خود را کسب کرده است.
شیخ حسینا، ۷۶ ساله که از سال ۲۰۰۹ میلادی به مدت ۱۵ سال نخست وزیر بنگلادش بود، به دنبال نا آرامی های یکماه اخیر پس از کناره گیری از سمت خود به هند گریخت و در نزدیکی یک پایگاه هوایی در نزدیکی دهلی نو به سر می برد.
رسانه‌های هندی در آن زمان گزارش دادند که بالگرد حامل نخست‌وزیر مستعفی بنگلادش که در بحبوحه افزایش درگیری میان معترضان و دولت این کشور، داکا را ترک کرده بود، دوشنبه (۱۵ مرداد) در فرودگاه نظامی «قاضی‌آباد» این کشور به زمین نشست.
اعتراضات بنگلادش اول ژوئیه برابر با ۱۱ تیر۱۴۰۳ آغاز شد؛ زمانی که فعالان دانشجویی در دانشگاه داکا، بزرگترین دانشگاه این کشور به شدت با پلیس و هواداران دولت درگیر شدند.
این اعتراضات در یک نظام بحث برانگیز سهمیه‌بندی مشاغل ریشه دارد که تا ۳۰ درصد مشاغل دولتی را به اعضای خانواده مبارزان جنگ استقلال بنگلادش در سال ۱۹۷۱ علیه پاکستان موسوم به «مبارزان آزادی» اختصاص می‌دهد.
درگیری‌های شدید بین پلیس و معترضان در بنگلادش بنابر اعلام خبرگزاری فرانسه دست کم به کشته شدن ۴۰۹ نفر انجامید. تظاهرات مسالمت‌آمیز دانشجویی که در آغاز برای مخالفت با سهمیه‌های استخدام در دولت شکل گرفته بود به یک کارزار سراسری نافرمانی مدنی با هدف سرنگونی نخست وزیر بنگلادش تبدیل شد.
در حالیکه نخست‌وزیر مستعفی بنگلادش تظاهرکنندگان را «تروریست» خوانده بود، مردم به کاخ نخست‌وزیری یورش بردند و شیخ حسینا را مجبور به ترک کشور کردند.
ارتش بنگلادش پس از استعفای شیخ حسینا، وعده داده بود که دولت موقت تشکیل می‌دهد.