شادی مقوله ای پیچیده است که ریشه در احساس رضایت درونی و لذت دارد و برای دستیابی به آن باید خود فرد با معنا بخشیدن به زندگی تلاش کند اما از طرفی جدای از مباحث اقتصادی و وجود امنیت روانی در جامعه، کشورهای مختلف سعی می‌کنند با برگزاری فستیوال‌های مختلف مردمانشان را شاد نگه دارند.
به باور برخی کارشناسان افسردگی می‌تواند زمینه بروز بسیاری از آسیب های اجتماعی باشد و از طرفی شادی سبب بهبود روابط اجتماعی افراد و بالا رفتن قدرت مقابله با بحران‌ها و حل چالش‌ها می‌شود.
این روزها دیدن شهروندانی که لبخند بر چهره ندارند و عبوث هستند کاملا عادی است و آنچه کیمیا شده داشتن لبخند بر چهره مردم است و همین لبخند که ریشه در احساس رضایت و شادی درونی دارد شهروندان را نسبت به هم مهربان تر و سخاوتمند تر و حتی نسبت به آینده خوش بین و امیدوار می کند؛ موضوعی که توصیه دین مبین اسلام هم هست.
در کشورهای مختلف برای شاد نگه داشتن مردم برنامه ها و فستیوال های مختلفی برگزار می شود از جمله جشن پرتاب گوجه در اسپانیا، جشن پرتاب رنگ در هندوستان و یا جشن آب در تایلند که خود اینها هم جاذبه های گردشگری ایجاد می کند.
از جمله وسایل شادی بخش در جامعه می توان به شهربازی ها اشاره کرد که به تخلیه انرژی به خصوص برای نسل جوان کمک می کند و اگر افراد از طریق بسترهای سالم نتوانند انرژی خودشان را تخلیه کنند ممکن است از طریق خشم و ایجاد خشونت این کار را انجام بدهند.
شهر کرمانشاه سالهاست که از نعمت شهربازی مدرن محروم است و ظاهرا همچنان لنگ سرمایه گذار برای این کار است و با آنکه مدت هاست مسوولان در این خصوص وعده داده اند اما هنوز ساخت آن محقق نشده است.
از شهربازی که بگذریم اگر به سراغ سالن های برپایی کنسرت در این شهر برویم باز هم مایوس خواهیم شد، استاندارد ترین سالن کرمانشاه برای برگزاری کنسرت، سالن انتظار است که به عقیده اهالی موسیقی این شهر با ظرفیت ۶۰۰ نفر نمی تواند جوابگوی کنسرت های بزرگ در این شهر باشد ضمن اینکه به این موضوع باید وجود برخی نگاه های تنگ نظرانه را هم اضافه کرد.
ورزشگاه امام خمینی شهر کرمانشاه دیگر مکانی است که در برخی مواقع از آن در برگزاری کنسرت استفاده می شود و همانطور که از نامش پیداست اولویت اول این مکان با برگزاری مسابقات ورزشی است.
در خصوص برگزاری فستیوال ها نیز باید گفت متاسفانه شاهد برخود تنگ نظرانه با آن در استان کرمانشاه هستیم؛ نمونه اش برگزاری جشن انار در اورامانات بود که آن را به بهانه های مختلف تعطیل کردند.
توجه ویژه به زیرساخت های ورزش استان کرمانشاه به خصوص ورزش های همگانی نیز می تواند تاثیر شگرفی بر شادی شهروندان داشته باشد.
شاید به عنوان تنها کارنامه مثبت تلاش برای برگزاری جشن های خیابانی در کرمانشاه به برگزاری جشن های غدیر و نیمه شعبان و ایجاد غرفه های خیابانی اشاره کرد که در سال های گذشته از برگزاری این جشن های مذهبی هم خبری نبود و به نظر می رسد برگزاری یک یا ۲ بار آن در سال دردی از جامعه افسرده ما درمان نکند به گونه ای که حتی صدای امام جمعه این شهر را از غفلت مسوولان در ایجاد برنامه هایی برای شاد کردن مردم درآورد؛ موضوعی که هفته گذشته در تریبون نماز جمعه هم مطرح شد.
برخی مزیت‌های گردشگری کرمانشاه مخصوصا وجود آثار باستانی نظیر تاق بستان، بیستون، معبد آناهیتا و نظایر آن ظرفیت بالقوه ای برای فراهم کردن برگزاری جشنواره های فرهنگی - هنری ایجاد کرده است که جا دارد از این فرصت استفاده شود.
مردم استان کرمانشاه تشنه شادی هستند به خصوص پس از تحمل رنج ها و سختی های هشت ساله جنگ که آثار آن هنوز هم در روح و روان مردمان این دیار باقی مانده است، همچنانکه در جامعه سرزنده و شاد همبستگی اجتماعی بالاست از دیگر سو آسیب های اجتماعی نظیر طلاق، بزهکاری و اعتیاد را باید مولود افسردگی دانست و اگر آمار آسیب های اجتماعی در کرمانشاه از حالت محرمانه گی خارج شود آن وقت می‌توان به عمق موضوع پی برد.
اینکه مطابق آمارها به طور میانگین هر ماه ۹۰۰ نزاع خیابانی در استان کرمانشاه رخ می دهد نشانه خوبی نیست و معلوم می شود که تاب آوری بسیاری از افراد در برابر مشکلات پایین آمده است در حالی که توصیه دین ما همواره بر بخشش است تا انتقام.
تصور کنید در شهری زندگی می کنید که به هنگام تصادف، رانندگان به جای گلاویز شدن با هم با سعه صدر و لبخند سعی در حل مشکلشان دارند! آیا زندگی در آنجا زیباتر نخواهد بود؟
در این ماه شاد ربیع الاول امید می رود مسوولان استان کرمانشاه اولا خودشان شاد باشند و ثانیا علاقمند باشند تا مردم استانشان نیز شادمان زندگی کنند.