ابراهیم زاهدی‌مطلق در گفت‌وگو با خبرنگار کتاب ایرنا، درباره دوره معاونت و وزارت سیدعباس صالحی، گفت: ویژگی خاص در شخصیت کسی که قرار است وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد، این است که باید اهل کتاب‌خواندن باشد، خصیصه اصلی صالحی این بود که اهل کتاب خواندن بود، وقتی صحبت می‌کرد مشخص بود که فردی کتاب‌خوان بوده و هست.
خصیصه صالحی این بود که اهل کتاب خواندن بود، وقتی صحبت می‌کرد مشخص بود که فردی کتاب‌خوان بوده و هست
وی که پیش از این داور جشنواره‌های ادبی از جمله جایزه جلال را بر عهده داشت، ادامه داد: وزیر فرهنگ حتما باید مسلط بر حوزه کتاب باشد، تسلط بر سینما، هنرهای تجسمی و موسیقی نمی‌تواند یک وزیر فرهنگ ۶ دانگ به وجود بیاورد، وزیر فرهنگ در کشورهای متمدن افرادی مسلط به حوزه کتاب (نه فقط رمان و داستان) و علی‌الخصوص ادبیات داستانی است.
به گفته این روزنامه‌نگار، از ویژگی‌های شخصی عباس صالحی این است که فردی صبور، با دانش است. او در هر جلسه معمولی و ساده‌ای که شرکت می‌کرد، حتما پیشنهاد خوب داشت.
صالحی مدیر با فکر ارشد بود
زاهدی‌مطلق با اشاره به اینکه وزیر فرهنگ سیاست‌گذاری‌های فرهنگی را به اندازه‌ای که قانون معین کرده انجام می‌دهد و اجرا می‌کند، ادامه داد: اگر سیاست‌گذاری‌ها درست باشد، برای مثال قراردادهای ناشر و نویسنده، تهیه کننده و بازیگر اصولی و قانون‌مند باشد، بحثی مثل معیشت هنرمند درست می‌شود. وزیر ارشاد مسئول کلان سیاست‌گذاری، اجرای سیاست‌های کلان و قوانین تنظیم شده است.
صالحی مدیری با فکر ارشد و نگاه ارشد است، او خود را به مسائل کوچک مشغول نمی‌کند و وقت خود را از بین نمی‌برد
این منتقد ادبی با تاکید بر اینکه سیدعباس صالحی مدیر با فکر ارشد بود، گفت: گاهی مدیران ارشدی داریم که فکرشان ارشد نیست و فکر آنها اصغر، در حضیض و پایین است و فقط جایگاهشان ارشد شده است. اما صالحی مدیری با فکر ارشد و نگاه ارشد بود، او خود را به مسائل کوچک مشغول نمی‌کرد و وقت خود را از بین نمی‌برد، همچنین در موضوعات مهم صاحب نظر بود.
او با ارائه دو نمونه از روش مدیریت سیدعباس صالحی بیان کرد: یکی از جلساتی که صالحی در آن حضور داشت، نشستی برای انتخاب دبیر جایزه جلال با مدیریت مهدی قزلی بود. جایزه جلال چهار بخش رمان، داستان کوتاه، مستندنگاری و نقد ادبی دارد. در جمع و توسط مدیریت، یک شخص مسلط، توانا و قابل معرفی شد، او اهل کتاب هم بود، اما در حوزه مستندنگاری تمرکز داشت، همچنین بارها در بخش‌های مختلف بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایران(که بعدها با چند مجموعه دیگر تلفیق شد)، وزارت فرهنگ و ارشاد و بخش‌های مختلف همکاری داشت.
این روزنامه‌نگار درباره پاسخ صالحی به پیشنهاد دبیری فردی که بر مستندنگاری تمرکز داشت، توضیح داد: صالحی هیچ وقت نمی‌گفت کاری را انجام بدهیم یا ما را از انجام کاری منع نمی‌کرد، بلکه نظر خود را می‌گفت و می‌افزود هرطور خودتان صلاح می‌دانید. یعنی به متین‌ترین شکل نظرات را می‌گفت. فکر می‌کردیم صالحی از این ایده خوشحال می‌شود؛ اما او گفت که مهمترین بخش جایزه جلال، بخش رمان و داستان است و بهتر است که دبیر آن از نویسنده و رمان‌نویس به مستندنگار تغییر نکند و بهتر است که دبیر جایزه نویسنده و داستان‌نویس باشد.
او افزود: جایزه جلال با اینکه چهار بخش دارد و همچنین عرق ما بیشتر بر نوشتن بود، تا مستندنگاری، فکر صالحی درست‌تر از ما بود. صالحی از این نکته‌ها و پیشنهادهای خوب، و فنی دقیق همیشه داشت.
همه مسائل فرهنگی کشور در وزارت فرهنگ حل و فصل نمی‌شود
زاهدی مطلق با اشاره به سال‌هایی که موضوع مدافعان حرم بسیار داغ شده بود، توضیح داد: در آن سال‌ها نوشته‌ای را تنظیم کردیم و اسم آن را «حافظان حرم» گذشتیم و در قم اختتامیه آن را برگزار کردیم. صالحی در آنجا سخنرانی سیاسی کرد، تاکید می‌کنم سخنرانی داشت و از متن نمی‌خواند. به جرات می‌توانم بگویم از تمام سیاست‌مدارهایی که دیدم یک سخنرانی تا این اندازه راهبردی و دقیق نشنیده بودم.
اگر صالحی در صندلی فرهنگ بنشیند به دلیل دانش، صبوری و تسلط بر حوزه صندلی معتبرتر می‌شود
این منتقد ادبی با تاکید بر اینکه سخنرانی سیاسی صالحی نشان دهنده تسلط او بر مسائل سیاسی بود و به مجموعه سیاستمداران امور خارجی نشان داد که در حوزه سیاست خارجی باید چگونه صحبت کرد.
به گفته او، متانت، صبوری، دوراندیشی و پیشنهاد درجای صالحی از اهمیت بالایی برخوردار است، حتی اگر کاری خلاف نظر او انجام می‌شد ناراحت نمی‌شد. اگر صالحی در صندلی ارشاد بنشیند به دلیل دانش، صبوری و تسلط بر حوزه صندلی معتبرتر می‌شود. وزارت فرهنگ جایی نیست که فردی در جا تصمیم آنی، فوری و چکشی بگیرد. وزارت فرهنگ به فردی صبور، دوراندیش و غیرحزبی نیاز دارد. صالحی مطلقا نگاه حزبی نداشت و ندارد.
این روزنامه‌نگار وزارت فرهنگ، علوم و آموزش و پرورش را ویترین کابینه دولت توصیف کرد و افزود: چه کسی را بهتر از صالحی انتخاب می‌کردند؟ البته باید بدانیم که همه مسائل فرهنگی کشور در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حل و فصل نمی‌شود.
به گزارش ایرنا، سیدعباس صالحی گزینه پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متولد ۱۳۴۳ در مشهد و فرزند مرحوم آیت الله میرزاحسن صالحی (متوفی ۱۳۹۶) است.
او دانش آموخته علوم حوزوی و در دانشگاه نیز فلسفه خوانده است، در دو حوزه علمیه مشهد و قم در محضر آیات عظام وحید خراسانی، جواد تبریزی، سید عزالدین زنجانی، میرزا علی آقا فلسفی و دیگران تلمذ کرده؛ هرچند لباس روحانیت به تن ندارد.
صالحی همچنین در مباحث فلسفی از محضر استادان ابراهیمی دینانی، انصاری شیرازی، جوادی آملی و حسن‌زاده آملی بهره برده است. او از سال ١٣٧٠ تاکنون دروس مرتبط با فقه و فلسفه و کلام اسلامی را در حوزه و دانشگاه تدریس کرده است.
سیدعباس صالحی در دولت یازدهم به معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شد و در ۲۸ مهر ۱۳۹۵ بعد از استعفای وزیر وقت فرهنگ به سرپرستی این وزارتخانه منصوب و در ۱۷ مرداد ۱۳۹۶ از سوی حسن روحانی به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوازدهم به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و توانست از مجلس رای اعتماد بگیرد.
وی از ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ از سوی مقام معظم رهبری به عنوان نماینده ولی فقیه در موسسه اطلاعات و روزنامه اطلاعات و مدیرمسئول این روزنامه منصوب شد.