بابک قادری در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر ایرنا اظهار کرد: من در هر موقعیتی که موضوعی را در جامعه ببینم که شاخک‌هایم در موردش تیز شود و احساس کنم که می‌شود راجع به آن حرف زد درباره‌اش حرف می‌زنم. در گذشته ازدواج به دلیل شرایط اجتماعی و شرایط مالی، خیلی سریعتر و آسان‌تر اتفاق می‌افتد. ولی امروزه در این بزنگاهی که ما داریم زندگی می‌کنیم آمار ازدواج بسیار کم شده است. در بین آنهایی هم که ازدواج کردند، خیلی زندگی ناموفق داریم. این حرف من نیست و آمارها این را می‌گویند.
باید جوری حرف بزنی که به ذائقه مردم امروز و مردم کف جامعه نزدیک باشد
وی افزود: آدم‌ها از یک سنی که می‌گذرند، دوست دارند زندگی مشترک تشکیل بدهند و بچه بیاورند. این یک نیاز ذاتی و غریزی است. ولی امروزه می‌بینیم که خیلی آمارش پایین آمده است. همیشه برای من سوال بود که چرا این اتفاق افتاده است. پشت ذهن این نسل چه اتفاقی افتاده که حاضرند تنها زندگی کنند و گوشه گیر باشند ولی حاضر نیستند ازدواج کنند و از این موضوع گریزان هستند. سعی کردم که این موضوع را به شکل نمایشنامه با نویسنده مطرح کنم.
این کارگردان درباره تمایلش به نمایشنامه‌های ایرانی بیان کرد: حدود ۲۰ سال است که کار بازیگری می‌کنم و خیلی از متن‌های مشهور خارجی تاریخ نمایش مثل گالیله را بازی کردم. ولی از یک جایی به این نتیجه رسیدم که تو اگر بخواهی با مردم کف خیابان و کف جامعه ارتباط برقرار کنی، ممکن است که گالیله را متوجه نشوند یا حرفش تکراری باشد. در نمایش «شالهنگ» حرف آدم‌ها همان حرف آدم‌های روزمره ایران است. ما چرا دغدغه این‌ها را نبینیم و چرا راجع به این‌ها حرف نزنیم؟
قادری ادامه داد: از قرن ۱۹ به بعد با ورود «ایپسن»، نمایشنامه‌نویس نروژی شخصیت‌های معمولی جامعه مثل خیاط و نقاش کاراکترهای نمایش شدند. این آدم‌ها الان کنار گوش ما در جامعه دارند زیست می‌کنند. مخاطب با این ها راحت تر ارتباط برقرار می‌کند. نمایش‌های هملت و شکسپیر بارها اجرا شده‌اند. ولی یک مرد تاجر یا بیکار یا زن مجرد دغدغه خودشان را در این آثار پیدا نمی‌کنند. لذا نمی‌آید نمایش شالهنگ را تماشا کند. باید جوری حرف بزنی که به ذائقه مردم امروز و مردم کف جامعه نزدیک باشد. البته قشر تحصیلکرده هم می آیند تماشا می کنند و برداشت خودشان را دارند. کار جوری طراحی شده که بتواند با هر سطحی از مخاطب ارتباط برقرار کند.
وی در پاسخ به سوالی درباره تمدید نمایش گفت: اگر شرایط اقتصادی خوب باشد و بتوانیم هزینه سالن و دکور را بدهیم، این نمایش تمدید می‌شود. هزینه سالن هر شب بین ده تا ۲۵ میلیون تومان است. باید این نمایش بیشتر بفروشد تا به دستیار و بازیگرمان بتوانیم بیشتر دستمزد بدهیم. بچه‌های ما حداقل دستمزد را گرفتند که از حقوق پایه وزارت کار کمتر بوده است. ما ۱۰ نفر بازیگر داریم و ۱۵ نفر هم پشت صحنه هستند. این دوستان لطف داشتند و همکاری کردند.
قادری درباره همکاری منوچهر هادی با این نمایش به عنوان تهیه کننده بیان کرد: منوچهر هادی خیلی به من لطف داشت و حمایت کرد. یکی از نمایش‌های من را دید و گفت حاضر است حمایت کند. همکاری ما کاملا اتفاقی بود.
به گزارش ایرنا، بابک قادری پس از اجرای نمایش‌های «تولدت مبارک» و «خانه روشنی»، این بار «شالهنگ» را به تهیه‌کنندگی منوچهر هادی از هفتم مردادماه در عمارت نوفل لوشاتو به روی صحنه برده است.
«شالهنگ» سومین نمایش از سری نمایش‌های اجتماعی قادری است که با طرحی از نوشین تبریزی و نویسندگی آرزو خانجانی، با نگاهی به روابط پیچیده انسان‌های امروز جامعه در ۷۰ دقیقه روایت می‌شود.
مرضیه صدرایی، حامد رحیمی نصر، آیلار نوشهری، عقیل بهرامی، بهداد قادری، بهزاد کریمی، محمدرضا حسنی، مهناز و شهناز نوروزی و مبینا هادی در «شالهنگ» ایفای نقش می‌کنند.
نمایش «شالهنگ» تا هفتم شهریورماه ساعت ۱۹:۳۰ در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه می‌رود.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «تجربه‌های تازه از روابط پر آوازه...»