به گزارش روز چهارشنبه ایرنا از این رسانه تحلیلی، هر چند ارسال تجهیزات نظامی و دادن مجوز به اوکراین برای انجام حملات در اعماق قلمرو تحت کنترل روسیه، قدرت نظامی اوکراین را بهبود می بخشد، اما بعید است که در سرنوشت جنگ چندان تعیینکننده باشد.
این مقاله افزود: بیش از یک سال است که جنگ روسیه و اوکراین تبدیل به یک جنگ فرسایشی شده است. هنوز هم دو طرف به خصوص روسها که از نظر تعداد دست برتر را دارند، میتوانند پیشرویهای زمینی داشته باشند، اما این پیشرفت هم از نظر جانی و هم از نظر مادی،کند و پرهزینه است. اوکراین برای غلبه بر روسیه به پیشرفتهای بسیار بیشتری نیاز دارد.
فارنافرز در ادامه با اشاره به پیشروی اخیر اوکراین در منطقه کورسک روسیه نوشت: این موضوع دشواری تغییر مسیر جنگ را نشان میدهد. اوکراین به بخش غیرمعمولی از جبهه روسیه حمله کرد و این به نیروهای اوکراینی امکان داد به سرعت بخشی از خاک روسیه را اشغال کنند. اما با ورود نیروهای ذخیره روسیه، پیشروی اوکراین کند شده و بعید به نظر می رسد که اوکراین پیشرفت بزرگی داشته باشد. تصرف کم خاک روسیه ممکن است موقعیت چانه زنی اوکراین را در مذاکرات تقویت کرده، فشار روسیه بر دفاع اوکراین در دونباس را کاهش داده و حتی ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه را از نظر سیاسی تضعیف کند، اما بعید است که تصویر نظامی جنگ را به شکل قابل توجهی تغییر دهد.
در بخشی از این مقاله آمده است: اوکراین برای غلبه بر روسیه به تجهیزاتی بسیار پیشرفته نیاز دارد. پهپادهای ارزان قیمت نمی توانند برای رسیدن به اهداف دور پرواز کنند. این قابلیت به سلاحهای بزرگتر، پیچیدهتر و پرهزینهتر نیاز دارد و این در حالی است که امکان کمکهای ایالات متحده به اوکراین محدود شده و این موضوع ارائه چنین سیستمهایی را غیرممکن می کند.
فارنافرز نوشت: اجرای همه اینها چندان آسان نیست. ارتش اوکراین در حمله تابستانی اخیر خود در تابستان هیچ توانایی برای هماهنگ کردن نیروهایش به منظور یک پیشرفت قاطع از خود نشان نداد. سلاح های دوربردتر نیز این هماهنگی را پیچیده تر کرده است. در سال ۲۰۲۳ (۱۴۰۳)، رهبران اوکراین استدلال کردند که همزمان سازی حمله به دشمن و استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین و توپخانه مدرن غیرممکن است. بسیاری از افسران آمریکایی فکر می کردند که مشکل، آموزش ناکافی اوکراین باشد، اما این نبود. در هر صورت، نمی توان انتظار داشت ادغام پویا و گسترده حملات عمیق در حال حاضر بیشتر از یک سال پیش برای اوکراین امکانپذیر باشد. این در حالی است که تعداد کمی از سیستمهای نظامی گران قیمت، سهم بزرگی از بودجه کمکهای ایالات متحده را تنها در ازای افزایش جزئی در توانایی اوکراین برای ایجاد تلفات در جنگهای موضعی هدر داده است.
این مقاله در پایان تاکید کرد: متحدان کییف اکنون باید این سوال را مطرح کنند که آیا مزایای نظامی اندک ارزش پذیرفتن خطرات بزرگ را دارد یا خیر. پاسخ باید با ارزیابی تهدیدات ناشی از احتمال گسترش درگیری و قبول میزانی از تحمل خطر بر دولتها و ملل غرب ارائه شود. حتی اگر غرب نگرانیها و محدودیت های خود را در مورد توانایی حمله عمیق اوکراین در روسیه در نظر نگیرد، بعید است پیامدهای این حمله بتواند مسیر جنگ را به شکل قاطعی تغییر دهد.