به گزارش ایرنا، جزیره «کیش» درهمان روزهای نخست تشکیل این فدراسیون، مقر آن اعلام شد تا ضمن بهره مندی از ظرفیت و زیرساخت‌های کم نظیر موجود در این جزیره مرجانی برای قهرمان پروری، در توسعه گردشگری ورزشی منطقه نیز نقش آفرینی کند؛ اما دیری نگذشت که مقر این فدراسیون به یکباره توسط مدیریت فدراسیون در کیش تعطیل شد و مجموعه‌ای اقدامات عجیب پشت سر هم، بادبانی را با چالش‌های اساسی روبه رو کرد.
پس از تعطیلی مقر فدراسیون بادبانی در کیش، عدم دسترسی ورزشکاران به قایق‌ها برای مدت نزدیک به یکسال، عزل دبیرکل فدراسیون و ناتوانی در اعزام به مسابقات بین المللی و استعفای سرپرست کمیته کلاس‌های این فدراسیون به عنوان تخصصی‌ترین کمیته آن، تغییر شبانه مدیران اجرایی فدراسیون، به یکباره فدراسیون بادبانی با چالشی جدی و مهم دیگری به نام پرداخت نشدن حق عضویت در مجامع ورزشی بین المللی رو به رو شد؛ چالشی که منجر به انتشار اخباری مبنی بر خطر تعلیق و حتی اخراج بادبانی ایران در مجامع بین المللی گشت.
ابراهیمی نیا، سرپرست فدراسیون منحل شده، در مصاحبه‌های خود طی اواخر ۱۴۰۲، ادعا کرد که همه چیز تحت کنترل است و حق عضویت‌ها توسط یک مدرس خارجی در قالب یک پیک مالی پرداخت شده است؛ اما اسناد بدست آمده توسط خبرنگار ایرنا روایت دیگری را نشان می دهد. بر اساس این اسناد نه تنها حق عضویت در فدراسیون جهانی تاکنون پرداخت نشده، بلکه عضویت در تمامی انجمن‌های وابسته فدراسیون جهانی بادبانی نیز دچار مشکل جدی شده و فدراسیون ایران حق عضویت آنها را نیز پرداخت نکرده و این حوزه از ورزش ایران در مجامع بین الملل را در شرایط سختی قرار داده است.
بر اساس اسناد بدست آمده، فدراسیون بادبانی ایران نتوانسته سه هزار و ۳۰۰ پوند را که برای پرداخت حق عضویت به فدراسیون جهانی و انجمن‌های وابسته نیاز است را تامین کند. این عدم پرداخت جدا از مشکلات مدیریتی، بلکه می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات عمیق‌تر در ساختار فدراسیون منحل شده باشد.
آنچه مسلم است تعلیق عضویت ایران در فدراسیون جهانی بادبانی می‌تواند تنها یکی از پیامدهای این بحران باشد؛ با ادامه این روند، خطر اخراج ایران از فدراسیون جهانی نیز به واقعیت نزدیک‌تر می‌شود؛ این موضوع نه تنها به اعتبار ورزش‌های دریایی و بادبانی در ایران آسیب جدی وارد می‌کند، بلکه می‌تواند مانعی برای اعزام ورزشکاران این حوزه به مسابقات بین المللی باشد.
در هر حال ورزش بادبانی ایران به یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های تاریخ خود وارد شده است و این بحران‌ها از پرداخت نشدن حق عضویت در فدراسیون جهانی بادبانی تا انحلال فدراسیون ملی و سکوت در قبال مشکلات این رشته ورزشی گسترده شده‌اند.
وزیر جدید ورزش و جوانان دارای سابقه مدیریتی گسترده‌ای در سطح بین‌المللی است و انتظار می‌رود تغییرات اساسی در نحوه مدیریت و بازگرداندن اعتماد به ورزش بادبانی ایران صورت گیرد، چرا که با مدیریت صحیح، برنامه‌ریزی دقیق و شفافیت در عملکرد، ورزش بادبانی ایران می‌تواند دوباره به مسیر رشد و پیشرفت بازگردد.