به گزارش ایرنا، تیم ملی فوتبال ایران پس از عملکرد پرانتقادی که هفته گذشته مقابل قرقیزستان داشت شب گذشته توانست امارات را در خانهاش مغلوب کند. پیروزی مقابل امارات اهمیت زیادی برای قلعهنویی داشت. او در چند روز گذشته به دلیل بازی پراشتباه شاگردانش در بازی با قرقیزستان مورد هجمه اهالی فوتبال قرار گرفته بود و به همین دلیل کسب ۳ امتیاز از بازی شب گذشته برای این مربی از نان شب هم واجبتر بود.
اما نتیجه نهایی این بازی بیان کننده همه واقعیتها نبود. بر خلاف صحبتهای قلعهنویی در نشست خبری شب گذشته، شاگردانش مقابل امارات بازی پراشتباهی انجام دادند. سیستم دفاعی تیم ملی با مشکلات زیادی روبرو بود و بازیکنان امارات هر زمان اراده کردند به دروازه تیم ملی نزدیک شدند. همان مشکلاتی که در جام ملتهای آسیا باعث حذف تیم ملی شد همچنان وجود دارند و از آن زمان تا به امروز قلعهنویی نتوانسته راهحلی برای رفع این مشکلات پیدا کند.
قلعهنویی پس از بازی با امارات گفت: انتقاد خوب است و باعث پیشرفت انسان میشود، اما برخیها حُب و بغض دارند و حرف آنها را از انتقاد جدا میکنیم. ما تیمی باکیفیت هستیم که میخواهیم روی زمین بازی کنیم و امروز نشان دادیم چقدر در عمق دفاع حریف موقعیت ساختیم.
اگر سرمربی تیم ملی انتقاد به عملکردش را به حساب حُب و بغض نگذارد با نگاهی به آمار بازی با امارات مشخص میشود که بازیکنانش در این بازی تنها ۳۱۵ پاس داشتند و بدتر اینکه یک چهارم این پاسها، اشتباه بوده است. تیمی که بر خلاف بازی با قرقیزستان با مشکل زمین چمن روبرو نبود؛ اما آمار ۲۳۶ پاس سالم برای تیمی که سالهاست در کنار هم بازی میکنند آماری ضعیف و غیرقابل قبول است.
قلعهنویی مدعی شد که تیم امارات بهترین تیم تاریخ این کشور است. این ادعا هم به دلایل مختلف قابل پذیرش نیست؛ چرا که در سالهای گذشته امارات تیمهایی داشت که به مراتب عملکرد بهتری نسبت به تیم فعلیاش داشت. اگر مبنای صحبتهای قلعهنویی، پیروزی ۳ بر یک امارات مقابل قطر باشد کره شمالی هم توانست قطر را متوقف کند.
سمت راست تیم ملی در بازی با امارات به یک اتوبان یکطرفه تبدیل شده بود و بازیکنان اماراتی هر زمان اراده کردند از این سمت به دروازه تیم ایران نزدیک شدند. عجیب اینکه کادرفنی تیم ملی راهکار خاصی برای مقابله با این حربه اماراتیها نداشت. درصد مالکیت دو تیم هم عجیب و قابل تامل بود. در آمار بازی، یوزها فقط در ۴۰ درصد زمان بازی، توپ را در اختیار داشتند و این امارات بود که هم صاحب توپ بود و هم میدان.
کیروش بارها توسط منتقدان ایرانی که یکی از آنها قلعهنویی بود مورد انتقاد قرار میگرفت؛ انتقادهایی که بیتشر به بازی دفاعی تیم ملی بود و عدم توانایی در مالکیت توپ؛ اما در همین جام جهانی قطر تیم ملی مقابل آمریکا در ۴۹ درصد زمان بازی مالک توپ و میدان بود.
در بازی با ولز هم شاگردان کیروش با وجود اینکه در مالکیت توپ آمار ۳۹ درصدی را ثبت کردند اما ۶ شوت داخل چارچوب داشتند. فراموش نشود در بازی شب گذشته، ایران مقابل تیمی چنین آمار ضعیفی را به ثبت رساند که قابل مقایسه با تیمهایی همچون آمریکا و ولز نیست.
این انتقاد دلسوزانه نه برای تخریب کادرفنی تیم ملی، بلکه برای یادآوری مشکلات فنیای است که مدتهاست وجود دارد و همچنان هم ادامه دارد. صعود به جام جهانی با توجه به افزایش تیمهای شرکت کننده در این رقابتها قطعی است اما قلعهنویی وظیفه دارد تیمی بسازد که به لحاظ عملکرد، بهتر از دورههای پیشین جام جهانی باشد و با توجه به اینکه این مربی اعتقادی به تغییر نسل تیم ملی ندارد و با همان بازیکنان مورد نظر کیروش، کار را پیش میبرد موفقیت در جام جهانی توقع زیادی نیست.