به گزارش خبرنگار ایرنا، غلامرضا باغ شیرین روز یکشنبه با اشاره به پدیده خودکشی به عنوان یک مساله اجتماعی اولویت‌دار و نوعی بحران در فرایند تاب آوری حل مساله اظهار کرد: در مقایسه تطبیقی با کشور، نرخ خودکشی و اقدام به خودکشی در سیستان و بلوچستان نازل بوده؛ اما در این حوزه با حیات آدمی مواجه‌ایم و حتی یک فقره خودکشی در بین شهروندان نیز ناشی از اختلال در نظام اجتماعی و روابط انسانی است.
وی با اشاره به راهبردهای بررسی و مساله یابی پدیده خودکشی، افزود: متاسفانه در مساله‌یابی و ارائه راهکارهای پیشگیرانه در حوزه خودکشی اغلب با معضل تقلیل گرایی مواجه‌ایم و بیشتر مطالبات و تحلیل‌های این حوزه، اغلب تک ساحتی بوده و تنها راهبردهای روانشناسی و روانپزشکی را مدنظر قرار داده و در نتیجه به راهکارهای رفتار درمانی یا دارو درمانی بسنده می‌کنند.
سرپرست مدیریت پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل سیستان و بلوچستان ادامه داد: بروز خودکشی در یک ساختار اجتماعی رخ می‌دهد و ضرورت دارد تا نگاه جامعه شناختی نیز در تجویز راهکارهای پیشگیرانه مدنظر سیاستگزاران امر و متولیان حوزه خانواده قرار گرفته و به آسیب‌های اجتماعی نوظهور همچون نقش شبکه‌های اجتماعی در گرایش به خودکشی و تعمیق پدیده افسردگی در مخاطبان به واسطه عرضه سبک خاصی از زندگی توام با تحمل و تفاخر توجه شود.
وی با اشاره به زمینه‌های اجتماعی بروز خودکشی و شکل‌گیری تفکر و گرایشات اقدام به خودکشی در جامعه معاصر، گفت: بدون شک پدیده خودکشی و نرخ آن، همبستگی بالایی با میزان یکپارچگی و انسجام اجتماعی دارد و در بافت‌های جمعیتی که فردیت گرایی رواج داشته یا ساختارهای انتظام اجتماعی دچار استحاله بوده و در حال گذار هستند.
باغ شیرین اظهار کرد: نرخ خودکشی به نحو محسوسی بالاتر است، بنابراین تاکید بر صیانت از نهاد خانواده و تقویت تشکل‌های مدنی، گام موثری در پیشگیری از خودکشی محسوب می‌شود.
وی افزود: در برخی رخدادها و التهابات اقتصادی و اجتماعی همچون خودکشی افراد مشهور یا تورم‌های ناگهانی، بسیاری از هنجارها و ارزش‌های اجتماعی نیز متاثر شده و در این مقاطع زمانی، ضرورت دارد تا روانشناسان و رفتارگرایان به نحو مضاعف مداخلات پیشگیرانه و توانمندسازی اجتماعی را مدنظر قرار دهند.
سرپرست مدیریت پیشگیری از وقوع جرم دادگستری کل سیستان و بلوچستان افزود: حسب تحقیقات علمی، پایبندی‌های مذهبی بالا به نحو مضاعف در شکل‌گیری تفکر و گرایش به ارتکاب خودکشی نقش بازدارنده و پیشگیرانه دارد و در نتیجه در جوامع دارای نرخ بالای پایبندی مذهبی با عنایت به حرام بودن فعل خودکشی، این عمل به نوعی تابو محسوب شده و تهدید کننده ارزش‌های عامه مردم تلقی می‌شود.
وی با اشاره به الزامات مرتبط با تعامل با افرادی که تمایل به خودکشی دارند، گفت: ضرورت دارد تا در این راستا تهدید این اشخاص را جدی گرفت، به آنها گوش سپرده و اجازه دهیم تا احساساتشان را بیان و در صورتی که احساس می‌کنیم که خطر جان آنها را تهدید می‌کند، آنها را تنها نگذاشته و از محکوم کردن یا دست کم گرفتن این تهدید، جداً اجتناب کنیم.