عاطفه محرابی در ۱۸ سالگی، با بازیگری در تئاتر پا به عرصه هنر گذاشت. ولی حضور در این عرصه او را از علاقه اش به فیلمسازی دور نکرد و همزمان با حضورش در تئاتر در رشته فیلمسازی به تحصیلات خود ادامه داد و در نهایت موفق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته فیلمسازی شد. او که از عرصه بازیگری دور شده بود، کارگردانی و نویسندگی فیلم های کوتاه را تجربه کرد که به کسب جوایز متعددی ختم شد. حالا این روزها او را در با نقش پروانه در سریال غریبه به کارگردانی سروش محمدزاده که همسر وی نیز است در قاب تلویزیون می بینیم. سریالی که در حال پخش از شبکه سه پخش است و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته است.
محرابی در گفت وگو با خبرنگار تلویزیون ایرنا، پذیرفتن نقش پروانه را یک اتفاق دانست و افزود: این حضور بیشتر بر اساس یک رودربایستی بود. چون دو روز مانده به کلید خوردن سریال؛ بازیگر نقش پروانه هنوز انتخاب نشده بود. در نهایت کارگردان از من خواست که این نقش را بازی کنم و من فقط به خاطر همسرم، سروش محمدزاده این کار را پذیرفتم. واقعا هم استرس (اضطراب) داشتم, چرا که سال ها بود که به شکل خودخواسته بازیگری را کنار گذاشته بودم و تا حدودی از این فضا دور بودم. ولی الان که به عرصه بازیگری بازگشتم حس خوشایندی را تجربه می کنم و دوباره آن شور و شوق حضور در تئاتر را دارم.
وی درباره نقش پروانه توضیح داد : در ابتدا نقش پروانه دختری بود با زبان پایین شهری و به قولی لاتی صحبت می کرد؛ شبیه آدمی که تحصیلاتی ندارد. به نظر می رسید ضد و نقیص هایی در فیلمنامه وجود داشت و بعد از صحبت هایی که با فیلمنامه نویس داشتیم، برخی از دیالوگ ها تغییر یافت. چون پروانه شخصیت نابغه ای بود که قبلا هم به عنوان منشی کار می کرد؛ به همین دلیل هر چقدر هم ساده باشد باز هم در زمینه پزشکی تحصیل کرده بود و نمی توانست چنین ادبیاتی داشته باشد. برای همین شیوه صحبت کردن پروانه تا اندازه‌ای تغییر کرد. ولی در عین حال سعی کردم, راحت بودن را در بیان پروانه حفظ کنم. در نهایت آن از یک تیپ به یک شخصیت تبدیل کنم که هم برای خودم قابل اجرا باشد و هم برای مخاطب باورپذیرتر شود.
دو روز مانده به کلید خوردن سریال؛ بازیگر نقش پروانه هنوز انتخاب نشده بود
محرابی در مورد اینکه چقدر به عنوان فیلمساز در کارگردانی سریال اعمال نظر داشته است خاطرنشان کرد: از آن جایی که من و همسرم به عنوان کارگردان همیشه با هم فیلم می‌بینیم و درباره میزانسن و دکوپاژ آن ها صحبت می کنیم، بعد از هشت سال زندگی مشترک به یک جهان بینی مشترک و آگاهانه در زمینه فیلم سازی رسیدیم. بنابراین سعی می کردم ایده هایی که به ذهنم می رسید را در اختیار کارگردان قرار دهم و نظر نهایی را ایشان می دادند.
وی از تاثیر مهم تجربه بازی در تئاتر برای این نقش یاد کرد و افزود: شاید بیشتر از تئاتر؛ تجربه ی کارگردانی ام به درد خورد. چون دائم با خودم فکر می کردم به یک عنوان کارگردان دوست داشتم بازیگرم این سکانس را چگونه بازی کند. همچنین تصویر ذهنی زیادی از قابی که کارگردان از آن میزانسن که ثبت می کند؛ داشتم. یا مثلا حرکت هایم جلوی دوربین کم یا زیاد نباشد.
سعی کردم در انتخاب بازیگران شایسته سالاری را حاکم کنم
محرابی درباره حضورش به عنوان انتخاب بازیگر در سریال غریبه گفت: به دلیل سابقه کارگردانی؛ خیلی خوب تشخیص می دهم که کدام بازیگر مناسب چه نقشی است. حتی قبل تر از سریال غریبه شاید نامم در تیتراژ عنوان نمی شد ولی در این زمینه به سروش محمدزاده، همسرم مشورت می دادم. چون علاوه بر اینکه ذهن پویایی دارم و بازیگرهای متعددی در ذهنم است، آدم های زیادی را در تئاتر می شناسم. به همین دلیل سروش محمدزاده از من خواست به شکل جدی تر در زمینه انتخاب بازیگر حضور داشته باشم و در پیش تولید از بازیگران تست بگیرم.
وی با بیان اینکه هیچ اصراری برای حضور بازیگران تئاتر در این سریال نداشته است، مطرح کرد: ممکن است کسی را برای نقشی انتخاب کرده باشم که حتی در تئاتر هم بازی نکرده باشد, ولی خیلی مستعد و باهوش بوده و خودش را به نقش نزدیک کرده است. من سعی کردم در انتخاب بازیگر شایسته سالاری را حاکم کنم و تمام تلاشم این بود که نقش های اصلی تا جایی که امکان دارد، از چهره ای نا آشنا استفاده کنیم که توانمندی هایشان در حد بازیگران با تجربه و یا فراتر باشد.
محرابی در پایان ادامه راهش در عرصه بازیگری را منوط به خواسته کارگردان ها دانست و گفت: در سال هایی که من تئاتر بازی می کردم، اتفاق های عجیبی افتاد که من را از ماندن دراین حرفه تا اندازه ای نا امید کرد. مثلا برای پروژهای زیادی انتخاب می شدم و در همه تست ها هم پذیرفته می شدم و به مرحله تست گریم و لباس هم می رسید، ولی در نهایت به هر دلیلی کار کنسل می شد و یا نقش را به بازیگر چهره ای می دادند. از یک جایی؛ من دل زده شدم و احساس کردم تلاش هایم دیده نمی شود و تصمیم گرفتم کلا این کار را کنار بگذارم. از آن طرف برای اینکه بتوانم خودم را به عنوان بازیگر ثابت کنم باید در بسیاری از مراسم ها, مانند اکران یا نشست فیلم ها حضور پیدا می کردم و خب من آدم این شکل از معاشرت و در چشم بودن نبودم. بنابراین بازیگری را کنار گذاشتم و همان مسیر فیلمسازی را ادامه دادم,
وی با بیان این که با سریال «غریبه» دوباره به عرصه بازیگری بازگشتم توضیح داد: خیلی جاها باید در حین تلاش کردن رها کنی و اگر قرار باشد چیزی برای ات اتفاق بیافتد حتما رقم می خورد. حالا که به بازیگری برگشتم, با تجربه تر شده ام و راحت تر به نقش می رسم, ولی اینکه چه اتفاقی قرار است بیافتد و این مسیر ادامه پیدا می کند یا خیر بستگی به نظر پروژه های دیگر دارد. در مورد فیلمسازی هم مدت ها است که فیلم نامه ام آماده است و منتظر شرایط خوبی هستم که فیلمم را بسازم.