احمد رادمان روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارکرد: با تلاش فراوان چندین ساله برای حفظ آرامش و مقابله با متجاوزان به حیات وحش و رشد جمعیت گونه‌های جانوری و گیاهی پارک ملی گلستان، جمعیت علف‌خواران این پارک با رشد قابل توجه به ۱۱ هزار و ۶۱۷ راس رسید.
طبق اعلام کارشناسان، بیش از هزار و ۳۶۰ گونه گیاهی، هزار و ۱۰۰ گونه حشره، ۱۵۰ گونه پرنده، ۶۹ گونه پستاندار، ۲۴ گونه خزنده و دوزیست و ۱۰ گونه ماهی در عرصه‌های جنگلی و مرتعی و منابع آبی پارک ملی گلستان شناسایی شده است.
وی با قدردانی از فعالیت خوب مدیران قبلی پارک ملی گلستان، گفت: تلاش داریم با افزایش مشارکت جوامع محلی و استفاده بهنیه از ظرفیت آنان در حفاظت از این ذخیره‌گاه زیست کره بتوانیم شاهد ادامه این فعالیت‌ها باشیم.
رادمان افزود: ۳۰ همیار محیط زیست با پارک ملی گلستان همکاری دارند که هر کدام از آنان می‌توانند ده‌ها نفر از اهالی روستاهای حاشیه پارک را در مسیر جلوگیری از تخلفات و شکار و همچنین بهبود و معرفی ظرفیت‌های گردشگری به میدان بیاوردند.
رییس پارک ملی گلستان بیان کرد: یکی از مولفه‌های مورد نیاز برای همراهی بیشتر مردم، تبیین اقداماتی است که در طول سال‌ها برای توسعه زیرساخت‌ها و همچنین کمک به حفاظت از حیات وحش و گونه‌ها جانوری و گیاهی آن انجام شد.
وی گفت: قرار است نشست‌های مختلفی را برای معرفی اقدامات صورت گرفته با شوراها و دهیاران و مردم ساکن در روستاهای حاشیه پارک در مساجد و مکان‌های عمومی برگزار کنیم که نتیجه آن به طور قطع همراهی بیشتر این جوامع را برای جلوگیری از تخلفات در پی خواهد داشت.
به گزارش ایرنا، رادمان پیش از این به عنوان رییس پارک ملی توران شاهرود فعالیت داشت که با حکم معاونت سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان رییس پارک ملی گلستان منصوب شد.
همچنین پیش از این حکم وحید خیرآبادی معاون اداره کل حفاظت محیط زیست گلستان به طور موقت به عنوان سرپرست مسوولیت مدیریت پارک ملی گلستان را بر عهده داشت.
پارک ملی گلستان در سال ۱۳۳۶ شمشی با نام «آلمه و ایشکی» مورد حفاظت قرار گرفت و نخستین پارک ایران است که از سال ۱۳۵۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه محیط زیستی کره زمین ثبت شد.
این ذخیره‌گاه زیست کره به دلیل موقعیت جغرافیایی، توپوگرافی و رویشگاهی شامل طیف وسیعی از زیستگاه‌ها، اکوسیستم‌ها و رویشگاه‌های تپه ماهوری با عناصر شاخص ایرانی تورانی مانند درخت تاغ، گونه آهوی ایرانی، قوچ و میش، رویشگاه‌های هیرکانی با عناصری مانند درخت راش، گونه جانوری مرال و زیستگاه‌های کوهستانی با عناصری مانند درخت ارس و گونه‌های پلنگ ایرانی و کل و بز است.
گونه‌های جانوری پارک ملی گلستان شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه‌ایی، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، لاک پشت چهار چنگالی، مارمولک بی پا، مار آبی، مار قیطانی، گرزه مار و افعی قفقازی است.
پارک ملی گلستان بزرگترین و قدیمی‌ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در حوزه سرزمینی شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان واقع است و بخشی از آن در خراسان شمالی و استان سمنان قرار دارد.
این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین ویژگی باعث شده دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد.