به گزارش ایرنا، یوسف نوری روز پنجشنبه در حاشیه بازدید از جاده دسترسی به بیمارستان فوق تخصصی قلب تنکابن، تکمیل این جاده را از موارد مهم و چالش‌های در حال برطرف شدن این زیرساختِ درمانی عنوان کرد و به خبرنگار ایرنا گفت: در حال حاضر ساختمان بیمارستان تکمیل شده و پس از تامین تجهیزات باقیمانده و دیگر ملزومات مورد نیاز از جمله نیروی انسانی و پایانعملیات اجرایی جاده دسترسی، این بیمارستان به بهره‌برداری می‌رسد.
وی ساخت و تکمیل این راه دسترسی را از چالش‌های مهمِ این طرح درمانی برشمرد و افزود: اعتبار ساختِ این راه دسترسی ۱۱۰ میلیارد ریال است. البته رقمِ بالایی هم از بخشِ مدیریت آورده‌های رودخانه نیز در این بخش هزینه شد. در این زمینه شرکت آب منطقه‌ای، شهرداری و شرکت برق همکاری خوبی برای رفعِ مشکلات داشتند. امروز هم گفت‌وگویی با مسئول شرکت توزیع برق غرب مازندران داشتیم که مقرر شد به زودی 9 تیر برق موجود در این مسیر جابه‌جا شود و به زودی شاهد افتتاح طرح باشیم.
استاندار مازندران با بیان اینکه عملیات اجرایی راه دسترسی بیمارستان قلب تنکابن در حال حاضر با سرعت بالا و پیشرفت فیزیکی مطلوب در حال انجام است، تصریح کرد: این جاده در مقایسه با گذشته پیشرفت مطلوبی دارد و از یک مسیر ۶ متری به بلواری با عرض ۲۰ متر تبدیل شده که زمان رسیدن به بیمارستان را برای بیماران اورژانسی هموار می‌کند.
نوری این بیمارستان را زیرساخت مناسبی برای توسعه گردشگری سلامت و نیاز درمانی مردم غرب مازندران برشمرد و یادآور شد: به زودی و پس از جابه‌جایی ۹ تیر برق که در مسیر جاده قرار دارد، اقدامات بعدی برای تکمیل جاده دسترسی و سپس تامین تجهیزات مورد نیاز انجام می‌شود تا بیمارستان در مدت زمانی کوتاه به بهره‌برداری برسد.
به گزارش ایرنا، بیمارستان فوق تخصصی قلب تنکابن قرار بود در دور دوم سفر استانی دولت سیزدهم به مازندران به بهره‌برداری برسد که به گفته استاندار مازندران به دلیل تامین و تکمیل نشدن بخش‌هایی از طرح در آن زمان به بهره‌برداری نرسید.
کلنگ ساخت بیمارستان ۲۲۰ تخت‌خوابی تنکابن سال ۱۳۹۰ به زمین زده شد. قرار بود بیمارستان طی چهار سال به بهره‌برداری برسد، اما تکمیل این طرح طی سال‌های اخیر به دلایل گوناگون از جمله جانمایی اشتباه در حاشیه رودخانه چشمه‌کیله، نبود شرایط لازم برای ایجاد راه دسترسی مطمئن و انتقال خدمات چهارگانه همچون آب، برق، گاز و تلفن و کمبود اعتبار به تعویق افتاد. ضمن اینکه در سال‌های بعد بخش قابل توجهی از راه دسترسی که برای این بیمارستان ایجاد شده بود تخریب شد و بار دیگر تکمیل این زیرساخت مسکوت ماند. تا اینکه در سال‌های اخیر اقدامات و تزریق اعتبار برای تکمیل این پروژه از سر گرفته شد.