بیش از ۶۵ هزار نفر شاغل در ۱۰۷ دستگاه اجرایی استان کرمانشاه وظیفه خدمت به مردم را دارند اما آیا این دستگاه های اجرایی به خوبی توانسته اند با مخاطبان خود ارتباط منطقی و سازنده برقرار کنند؟
از روابط عمومی به عنوان پل ارتباطی هر سازمان و ارگان با مردم یاد می شود و نباید صرفا به عنوان بلندگوی تبلیغی برای یک مدیر به این جایگاه نگاه کرد لذا هرگاه مدیران دستگاه های اجرایی به روابط عمومی خود در جایگاه مشاور بی طرف نگاه کنند و امکانات سخت افزاری و نرم افزاری مناسب در اختیار او قرار دهند آنگاه می توان انتظار کارکرد صحیح سازمان را داشت.
از طرفی روابط عمومی را باید به صورت فن و هنر توامان دید و مسوول روابط عمومی علاوه بر داشتن دانش کافی باید دارای نیروی خلاقیت نیز باشد که طی کردن دوره های آموزشی تخصصی لازمه آن است اما نگاه سنتی به جایگاه روابط عمومی محدود به پیام های تبریک و تسلیت و نصب بنر و بارگزاری اخبار ولو با کیفیت پایین است.
بعضی مسوولان سازمانها و حتی متصدیان روابط عمومی ها شرح وظایف روابط عمومی را صرفا در ارتباط با رسانه‌ها می‌دانند حال آنکه این مهم فقط یکی از شرح وظایف و کارکردهای روابط عمومی و صدالیته خیلی مهم است اما باید پرسید آیا فعالان رسانه ای استان کرمانشاه از ارتباطشان با روابط عمومی ها راضی هستند؟
به نظر می‌رسد برخی دستگاههای اجرایی استان هنوز نتوانسته یا نخواسته اند ارتباط با رسانه‌ها را به عنوان پل ارتباطی بین مردم و مسوولان به درستی ایجاد کنند؛ موضوعی که برخی خبرنگاران نیز به آن اشاره داشته و معتقدند برای گرفتن جواب باید مدت ها منتظر ماند.
حضور مدیری که سواد رسانه ای کافی دارد و به اهمیت نقش رسانه و ارتباط موثر با مخاطبان واقف است شرط اول مدیریت قوی و تحول خواه است تا بتواند کاستی ها را به درستی شناسایی و در جهت ارتفای کیفی خدمات ارگان خود کوشا باشد اما برخی مدیران به نظر اعتقادی به مبانی ارتباط روابط عمومی و رسانه ندارند و جایگاه مدیریتی خود را بالاتر از بقیه می بینند.
البته در اینجا یک بخش ماجرا به مسوول روابط عمومی دستگاه مربوطه هم بر می‌گردد؛ اینکه شخصی در این جایگاه قرار گیرد که سواد رسانه ای داشته باشد و ارتباط با رسانه ها و ارتباط ۲ سویه بین مخاطبان و دستگاه اجرایی را فرصتی برای بهبود عملکرد آن ارگان و رفع مشکلات مردم ببیند نه اینکه در جایگاه روابط عمومی سنتی برخوردی سرسری با موضوعات علمی اثبات شده در قرن بیست و یکم و عصر اطلاعات (information age) و پسا اطلاعات (virtual age the fourh wave of change) داشته باشد.
اکنون و باوجود برخورداری برخی دستگاههای اجرایی از نیرو و امکانات سخت و نرم افزاری کافی هنوز روابط عمومی آن نهاد حتی در بستر سنتی کارکرد ندارد تا چه رسد به روابط عمومی الکترونیک!
اگر مردم از عملکرد یک دستگاه اجرایی حتی به طور نسبی هم که شده راضی باشند به طور قطع مدیر آن دستگاه و روابط عمومی توانسته به درستی با مردم و رسانه ها ارتباط برقرار کند و در این ارتباط ۲ سویه موفق بوده است.
ذهنی سازی و اقناع مردم و مخاطبان برای عینی سازی اقدامات دستگاه اجرایی مربوطه، تقویت تعامل و جلب رضایت مشتریان، ارباب رجوع و سازمان هایی که قرار است نهاد متبوع روابط عمومی با آنها کار کند، ایجاد هماهنگی و تقویت ارتباط لایه های مدیریتی درون سازمان متبوع و نیز رفع سوءتفاهمات درون و برون دستگاهی را می‌توان دیگر کارکردهای روابط عمومی ها مخصوصا در بستر الکترونیک دانست که لازم است مسوولان روابط عمومی ها و مدیران به این موارد مهم اشراف و اعتقاد عملی داشته باشند.
موضوع دیگر معرفی ظرفیت‌ها و استعدادهای استان کرمانشاه و حتی طرح نیازهای استان در بخش های مختلف است که در اینجا هم روابط عمومی‌ها به خوبی می‌توانند نقش آفرینی کنند.
به گفته محمد طیب صحرایی استاندار کرمانشاه روابط عمومی ها با این کار حتی می توانند در جذب سرمایه گذار در بخش های مختلف استان کارساز باشند.
خرداد ماه امسال بود که بعد از هفت سال وقفه انتخاب اعضای هیات رییسه شورای هماهنگی روابط عمومی های استان کرمانشاه برگزار و اعضای آن برای مدت ۲ سال انتخاب شدند.
وظیفه این شورا تصمیم سازی و ریل گذاری صحیح برنامه های روابط عمومی دستگاه های اجرایی عنوان شده است اما با تغییر دولت و به تبع آن تغییر در جریان فکری مدیران استان به نظر باید منتظر تغییرات در روابط عمومی ها نیز باشیم چرا که به گفته محمد طیب صحرایی استاندار کرمانشاه اگر کسی به نگاه سیاسی دولت معتقد نیست نباید تریبون روابط عمومی را در دست بگیرد.
از دیگر سو تغییر یک مسوول روابط عمومی متخصص و کاربلد که سال ها تجربه کسب کرده است را باید جزو معایب سیستم مدیریتی دانست با این حال امید می رود در ریل گذاری جدید فکری مدیران اجرایی استان بیش از پیش نقش روابط عمومی ها و اهمیت ارتباط آنها با رسانه ها و مردم مورد توجه قرار گیرد و مدیرانی در راس کار قرار گیرند که خود را ملزم به پاسخگویی به افکار عمومی بدانند و صدالبته لازم است مسوولان روابط عمومی‌ها هم در چارچوب علمی و نیاز جامعه حرکت و فعالیت کنند.